Samenvatting
Flatback = het verlies van de normale lumbale lordose
Syndroom = een verzameling van symptomen die samen voorkomen
Flatback syndrome is een aandoening waarbij de lage wervelkolom een deel van zijn normale kromming verliest. Het is een vorm van sagittale onbalans, oftewel een onevenwichtigheid van de wervelkolom van voor naar achteren.
Normaal heeft de wervelkolom verschillende zachte krommingen van voor naar achteren. De lumbale (onderste) wervelkolom heeft een lordose, of inwaartse kromming. De thoracale (middelste) wervelkolom heeft een kyfose, of buitenwaartse kromming, en de cervicale wervelkolom (nek) heeft een lordose. Deze krommingen werken gewoonlijk in harmonie om het zwaartepunt van het lichaam op één lijn te houden met de heupen en het bekken.
Als de lumbale lordose verloren gaat, kan het zwaartepunt te ver naar voren worden geplaatst. Dit is het geval bij het flatback syndroom.
Symptomen
Flatback syndroom kan problemen veroorzaken met rechtop staan, chronische pijn, en moeite met dagelijkse taken.
Om rechtop te kunnen staan moet iemand met het flatback syndroom de rugspieren aanspannen, en eventueel buigen bij de heupen en knieën. Deze manoeuvres kunnen iemand tijdelijk helpen rechtop te staan, maar na verloop van tijd kunnen ze leiden tot ernstige pijn.
Oorzaken en risicofactoren
Flatback syndroom kan worden veroorzaakt door degeneratieve discusziekte, compressiefracturen, of ankylosing spondylitis.
Flatback syndroom kan ook ontstaan na een chirurgische ingreep zoals een laminectomie of een lumbale spinale fusie waarbij de normale curve van lordose niet wordt gehandhaafd.
Onderzoeken en diagnose
Om de mate van het flatback-syndroom vast te stellen, kan de arts een röntgenfoto laten maken – een onderzoek dat beelden van de wervelkolom en andere botten en weefsels maakt met behulp van onzichtbare elektromagnetische stralen. Dit kan een lange cassette upright scan die de hele wervelkolom toont in een enkel beeld zijn. De arts kan ook opdracht geven tot aanvullende diagnostische procedures om een gedetailleerder beeld van de wervelkolom te verkrijgen:
- Magnetische resonantie (MR) beeldvormende scan – maakt gebruik van een magneet en radiogolven om gedetailleerde beelden van het ruggenmerg te verkrijgen. Kan helpen vaststellen of het ruggenmerg (de zenuwbundel die hersenen en lichaam met elkaar verbindt) is aangetast door de kromming van de ruggengraat.
- Computed tomography (CT)-scan – maakt gebruik van röntgenstralen en een computer om gedetailleerde beelden van het lichaam te maken. CT-scans zijn gedetailleerder dan algemene röntgenstralen.
Behandelingen
Vele patiënten kunnen zonder operatie worden behandeld. In eerste instantie zullen niet-operatieve maatregelen worden aanbevolen. Deze maatregelen omvatten fysiotherapie, waaronder loop- en houdingstraining, oefeningen, en pijnmedicatie.
Als de niet-operatieve maatregelen de symptomen niet verlichten, als er structurele problemen ontstaan als gevolg van het gebrek aan kromming, of als de scheefstand ernstig is, kan een operatie nodig zijn. Het doel van een operatie is de pijn te verlichten, de wervelkolom te corrigeren en te voorkomen dat de scheefstand verergert. Bij het flatback-syndroom wordt dit bereikt door kromming van de lumbale wervelkolom toe te voegen.
Procedures voor de behandeling van het flatback-syndroom zijn osteotomie en pedicula subtraction osteotomie. Bij deze procedures verwijdert een chirurg bot uit de achterkant van de lumbale wervelkolom. De chirurg kan de botten van de wervelkolom opnieuw uitlijnen, waardoor de nodige lordose wordt geïntroduceerd.
Na een van deze correctieprocedures moet de chirurg gewoonlijk de sterkte en stabiliteit van de wervelkolom herstellen door een fusie en fixatie van de wervelkolom. Bij een fusieprocedure plaatst de chirurg transplantatiemateriaal tussen twee of meer botten van de wervelkolom, waardoor deze samensmelten (aan elkaar groeien) tot één stevig bot. Bij een fixatieprocedure brengt de chirurg hardware zoals schroeven en staven aan die de wervelkolom op zijn plaats houden terwijl de botten samensmelten.
Voorbereiding op uw afspraak
De artsen Peter Angevine, Christopher E. Mandigo en Patrick C. Reid zijn experts in de behandeling van het flatbacksyndroom. Zij kunnen u ook een second opinion geven.