Filosofie van de religie/Wat is religie?

“religie: 1 a (1). de dienst en verering van God of het bovennatuurlijke (2): inzet of toewijding aan religieus geloof of religieuze observantie b: de staat van een religieus 2: een persoonlijke set of geïnstitutionaliseerd systeem van religieuze attitudes, overtuigingen en praktijken. 3 archaïsch: scrupuleuze conformiteit: CONSCIENTIOUSNESS 4: een zaak, principe of systeem van overtuigingen waaraan met vurigheid of geloof wordt vastgehouden.” -Webster’s Seventh New Collegiate Dictionary (1967) “Religie is een communicatiesysteem dat wordt gevormd door bovennatuurlijke wezens en is gerelateerd aan specifieke gedragspatronen.” -H. H. Penner “Religie is de betrokkenheid van de mens bij de zin van zijn bestaan, en de diepte van iemands betrokkenheid is de diepte van zijn religie.” -James L. Christian “Religie is een gevoel voor het heilige.” -Sir Julian Huxley “Religie is de ultieme zorg van de mens voor het ultieme.” -Paul Tillich “Religie is de totale zorg van een mens over de wereld van de mens.” -Arnold Toynbee

Religie kan worden gedistilleerd als elk geloofssysteem dat expliciet op geloof berust, maar als je tien theologen zou vragen wat “religie” is, zou je twaalf verschillende antwoorden krijgen. Dat komt omdat religie een complex onderwerp is en “religie” slechts een woord is. Zoals alle woorden kan het alles betekenen wat we willen dat het betekent, maar in een discussie is het belangrijk dat we begrijpen hoe het woord wordt gebruikt.

Er is een probleem met veel van de gangbare definities van religie. Als het te maken heeft met hoe wij ons tot God verhouden, dan worden het boeddhisme, het confucianisme en het kernsjamanisme buiten beschouwing gelaten omdat zij weinig over God te zeggen hebben. Veel christenen beweren dat, aangezien godsdienst een geformaliseerd kennissysteem is, het christendom geen godsdienst is omdat het een relatie met Christus is. Dit is in tegenspraak met de bijbelse schrijver Jacobus, omdat hij beweerde dat het christendom een “zuivere godsdienst en onbesmet voor God” is. Het Griekse woord dat hij gebruikte was threkeia of “ceremoniële observantie, eredienst, godsdienst”.

Waar de begrippen “heilig” en “geloof” vrij fundamenteel zijn voor de Westerse godsdienst, zijn zij dat niet in het Oosten, zodat definities die deze begrippen inhouden, niet voldoen. Ook definities als die van Tillich en Toynbee omvatten te veel voor de doeleinden van dit boek. Men zou kunnen zeggen dat filosofie de studie is van de zorg van de mens voor het ultieme en Toynbee’s definitie zou loodgieterswerk en badmitton kunnen omvatten, die geen van beide in dit werk aan de orde zullen komen.

In de begintijd van de filosofie was men van mening dat een woord een essentiële betekenis heeft – een definitie die de essentie van alle gebruik van het woord omvat. Dat is, misschien, enigszins naïef. Zeer weinig woorden hebben slechts één betekenis en de meeste hebben verschillende betekenissen die zeer weinig met elkaar te maken hebben. Zo kan een hoed iets zijn dat je op je hoofd draagt, of een symbool dat in de statistiek wordt gebruikt, of een trommel. De Duitse filosoof Wittgenstein nam een ander standpunt in. Verschillende gebruiken van een woord hebben geen essentiële betekenis maar hebben meer een familiegelijkenis. Het is over het algemeen moeilijk aan te geven waarom leden van een familie op elkaar lijken, maar meestal gaat het niet om één bepaald kenmerk, maar om een reeks kenmerken die al dan niet allemaal in hetzelfde individu aanwezig zijn, maar waarvan er toch voldoende aanwezig zijn in een lid van de familie om de gelijkenis in stand te houden. We zullen werken met begrippen uit de familie van de religie.

Ik zal al deze semantische trivialiteiten omzeilen door de volgende definitie voor religie te gebruiken: “De studie en/of beoefening van wat algemeen wordt beschouwd als religie – persoonlijk of georganiseerd.” Dat omvat het christendom, het boeddhisme, het sjamanisme, en het praten van tante Polly met haar overleden oom Fred. Het omvat magie en hekserij, kluizenaars en wijzen.

En, volledig bewust van de etymologische bedoeling van de term “theologie” (betekenissen van woorden veranderen meestal van hun oorspronkelijke betekenis in de loop van de tijd), zal ik het woord eenvoudigweg opvatten als “de studie van religies.”

Er zijn nog een paar andere woorden die hier van belang zullen zijn. Een “doctrine” is een formalisering van een systeem van religieuze overtuigingen.

Een “dogma” is een doctrine die binnen een godsdienst als universeel wordt beschouwd.

Een “geloofsbelijdenis” is een reeks overtuigingen (het woord betekent “ik geloof”) die centraal staan in een godsdienst – overtuigingen die leden van een religieuze groep onderscheiden van andere mensen.

We moeten ook een begrip hebben van de betekenis van “filosofie”. Het kan een algemene benadering van het leven betekenen, zoals in “wat is uw levensfilosofie?” Ik heb iets formelers in gedachten. Filosofie als een intellectuele bezigheid heeft gewoonlijk betrekking op overwegingen die eenmaal buiten beschouwing zijn gelaten. Wetenschap, bijvoorbeeld, is het onderzoek van de fysieke wereld of de kennis die daaruit wordt verkregen. Wetenschapsfilosofie daarentegen gaat over de manier waarop mensen wetenschap benaderen – hoe we over de fysieke wereld denken, hoe we vertrouwen kunnen hebben in dergelijke kennis, en hoe we dergelijke kennis (ethisch) zouden moeten benaderen en gebruiken.

Dan houdt de filosofie of religie zich niet bezig met informatie over God of verschillende religieuze geloofssystemen, maar met de vraag waarom we ons met zulke dingen moeten bezighouden, of en hoe we er iets over kunnen weten, en hoe mensen erover denken. Er zal hier een beetje vermenging zijn van dingen die niet precies filosofie zijn, maar er wel enigszins mee te maken hebben. Ik zal bijvoorbeeld iets schrijven over de psychologie van religie. Ook zullen we de relatie van religie met andere disciplines zoals wetenschap, politiek en kunst bekijken.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.