Feest

Religieuze feestenEdit

Bij veel godsdiensten is een feest een geheel van vieringen ter ere van God of goden. Een feest en een festival zijn historisch gezien onderling verwisselbaar. De meeste godsdiensten kennen feesten die jaarlijks terugkeren en sommige, zoals Pesach, Pasen en Eid al-Adha zijn verplaatsbare feesten – dat wil zeggen feesten die worden bepaald door maan- of landbouwcycli of door de kalender die op dat moment in gebruik was. Het Sed-feest bijvoorbeeld werd gevierd in het dertigste jaar van de heerschappij van een Egyptische farao en daarna om de drie (of vier in één geval) jaar. Bij de Ashantis zijn de meeste van hun traditionele festivals verbonden met gazonplaatsen waarvan wordt aangenomen dat zij heilig zijn met verschillende rijke biologische rijkdommen in hun ongerepte vormen. Zo helpt de jaarlijkse herdenking van de festivals bij het in stand houden van de vitaliteit van het beschermde natuurgebied en bij het behoud van de biodiversiteit.

In de christelijke liturgische kalender zijn er twee hoofdfeesten, die bekend staan als het feest van de Geboorte van onze Heer (Kerstmis) en het feest van de Verrijzenis (Pasen), maar kleinere feesten ter ere van plaatselijke patroonheiligen worden in bijna alle landen die onder invloed van het christendom staan gevierd. In de katholieke, oosters-orthodoxe en anglicaanse liturgische kalenders zijn er een groot aantal kleinere feesten gedurende het jaar ter herdenking van heiligen, heilige gebeurtenissen of leerstellingen. Op de Filippijnen kent elke dag van het jaar minstens één specifiek religieus feest, hetzij van katholieke, islamitische, hetzij van inheemse oorsprong.

Boeddhistische religieuze feesten, zoals Esala Perahera, worden in Sri Lanka en Thailand gehouden. Hindoe-festivals, zoals Holi, zijn zeer oud. De Sikh-gemeenschap viert het Vaisakhi festival dat het nieuwe jaar en de geboorte van de Khalsa markeert.

KunstfestivalsEdit

Onder de vele nakomelingen van algemene kunstfestivals zijn ook meer specifieke soorten festivals, waaronder festivals die intellectuele of creatieve prestaties onder de aandacht brengen, zoals wetenschapsfestivals, literaire festivals en muziekfestivals. Subcategorieën zijn onder meer komediefestivals, rockfestivals, jazzfestivals en buskersfestivals; poëziefestivals, theaterfestivals en verhalenfestivals; en re-enactment festivals zoals Renaissance fairs. In de Filippijnen is februari, naast de vele kunstfestivals die het hele jaar door worden georganiseerd, de nationale kunstmaand, het hoogtepunt van alle kunstfestivals in de hele archipel.

Filmfestivals omvatten de vertoning van verschillende films, en worden meestal jaarlijks gehouden. Enkele van de belangrijkste filmfestivals zijn het Internationale Filmfestival van Berlijn, het Filmfestival van Venetië en het Filmfestival van Cannes. Met het toenemende belang van digitalisering, is een van de online filmfestival Best Istanbul Film Festival.

Festivals voor eten en drinkenEdit

Een voedselfestival is een evenement waarbij voedsel of drank wordt gevierd. Deze zetten vaak de productie van producenten uit een bepaalde regio in de schijnwerpers. Sommige voedselfestivals zijn gericht op een bepaald voedingsmiddel, zoals het National Peanut Festival in de Verenigde Staten, of het Galway International Oyster Festival in Ierland. Er zijn ook specifieke drankfestivals, zoals het beroemde Oktoberfest in Duitsland voor bier. Veel landen houden festivals om wijn te vieren. Een voorbeeld daarvan is de wereldwijde viering van de komst van de Beaujolais nouveau, waarbij de nieuwe wijn de wereld rond wordt verscheept voor zijn verschijningsdatum op de derde donderdag van november van elk jaar. Zowel de Beaujolais nouveau als de Japanse rijstwijn sake worden geassocieerd met de oogsttijd. In de Filippijnen zijn er minstens tweehonderd festivals gewijd aan eten en drinken.

Seizoens- en oogstfeestenEdit

Seizoensfeesten, zoals Beltane, worden bepaald door de zonne- en de maankalender en door de cyclus van de seizoenen, vooral vanwege het effect daarvan op de voedselvoorziening, als gevolg waarvan er een breed scala van oude en moderne oogstfeesten is. De oude Egyptenaren vertrouwden op de seizoensgebonden overstromingen door de rivier de Nijl, een vorm van irrigatie, die vruchtbare grond voor de oogst opleverde. In de Alpen wordt in de herfst de terugkeer van het vee van de bergweiden naar de stallen in het dal gevierd als Almabtrieb. Een erkend winterfeest, het Chinese Nieuwjaar, wordt vastgesteld door de maankalender, en gevierd vanaf de dag van de tweede nieuwe maan na de winterzonnewende. Dree Festival van de Apatanis die in het Lower Subansiri District van Arunachal Pradesh wonen, wordt elk jaar van 4 tot 7 juli gevierd door te bidden voor een recordoogst.

Midzomer of St John’s Day, is een voorbeeld van een seizoensgebonden festival, gerelateerd aan de feestdag van een christelijke heilige en tevens een viering van het tijdstip van de zomerzonnewende op het noordelijk halfrond, waar het bijzonder belangrijk is in Zweden. Wintercarnaval is ook een gelegenheid om creatieve of sportieve activiteiten te vieren waarvoor sneeuw en ijs nodig zijn. Op de Filippijnen is er elke dag van het jaar minstens één festival gewijd aan het oogsten van gewassen, vissen, schaaldieren, melk en andere lokale goederen.