Answer
Weliswaar behoren zowel miljoenpoten als duizendpoten tot het phylum Arthropoda en tot het subphylum Myriapoda, maar miljoenpoten behoren tot de klasse Diplopoda en duizendpoten tot de klasse Chilopoda. Lees verder om meer manieren te ontdekken waarop miljoenpoten en duizendpoten op elkaar lijken of van elkaar verschillen.
Enkele manieren waarop miljoenpoten en duizendpoten op elkaar lijken zijn:
- Ze zijn beide ongewervelde dieren (zonder ruggengraat) en behoren tot het grootste fylum in het Dierenrijk waartoe ook insecten, spinnen, krabben, kreeften, enz. behoren.
- Ze hebben beiden één paar antennes, vele paren poten, en ademen door kleine gaatjes of spirakeltjes aan de zijkanten van hun lichaam.
- Ze hebben beide gesegmenteerde lichamen, slecht zicht, uitwendig skelet en beweegbare poten.
- Ze groeien door vervelling of afwerpen van hun uitwendig skelet en, als ze jong zijn, groeien ze telkens nieuwe segmenten en poten als ze vervellen.
- Ze komen over de hele wereld voor, maar zijn het talrijkst in de tropen.
- Ze hebben een vochtige omgeving nodig en zijn ’s nachts het meest actief.
Enkele manieren waarop miljoenpoten en duizendpoten van elkaar verschillen zijn:
- Miljoenpoten hebben twee paar korte poten op elk lichaamssegment, een afgerond lichaam, en een hard uitwendig skelet. Hun poten zitten onder het lichaam verborgen en zijn moeilijk te zien. Het aantal lichaamssegmenten varieert naar gelang van de soort (naar schatting tussen de 10.000 soorten), maar het aantal pootparen ligt over het algemeen tussen de 40 en 400. De vrouwtjes van een bijna uitgestorven soort Californische duizendpoot hebben tot 750 poten.
- Centipedes hebben slechts één paar poten op elk lichaamssegment; deze steken gemakkelijk uit hun afgeplatte lichaam. Het aantal lichaamssegmenten varieert per soort (naar schatting zo’n 8.000 soorten), en het aantal pootparen varieert van 15-177, plus of min één. Duizendpoten hebben een oneven aantal paar poten; het laatste paar loopt achter het lichaam.
- Miljoenpoten hebben korte voelsprieten en bewegen zich in langzame golven, waarbij ze zich een weg graven en vreten door vochtige bladeren, schimmels, en verrot plantaardig materiaal op de grond. Terwijl ze door de grond ploegen, kauwend op dode planten en andere vegetatie, beluchten en verrijken ze de grond, net als regenwormen.
- Centipedes hebben lange antennes en hun achterpoten zijn bijna net zo lang als hun antennes. De antennes helpen hen hun prooi te lokaliseren, en hun eerste paar poten, omgevormd tot giftige klauwen, helpen hen hun prooi te vangen en te verlammen. Duizendpoten eten spinnen, insecten, wormen en andere geleedpotigen. De reuzenduizendpoot uit het Amazonegebied is meer dan 15 cm lang en eet kikkers, muizen en hagedissen.
- Miljoenpoten worden aangevallen door spitsmuizen, padden, vogels en dassen. Als ze worden aangevallen, krullen duizendpoten hun lichaam in een strakke spiraal om hun zachte onderkant te beschermen. Deze spiraalvorm beschermt ook hun kop en poten. Soms graven ze zich in als ze gestoord worden, waarbij ze hun voorpoten gebruiken om de grond weg te duwen. Veel soorten miljoenpoten hebben afweerklieren (ozopores genoemd) die een stinkende en walgelijk smakende vloeistof afscheiden die veel roofdieren afschrikt. Deze vloeistof bevat een verscheidenheid aan irriterende stoffen, waaronder zoutzuur, fenol, en irriterende chinonen.
- Centipedes worden aangevallen door hagedissen, schorpioenen, en vogels. Duizendpoten zijn flexibel, snel, en giftig. Ze gebruiken zowel hun lange achterpoten als hun voelsprieten om aan roofdieren te ontsnappen, waarbij ze snel wegkruipen tussen spleten in rotsen, strooisel en boomstammen. Duizendpoten kunnen zich snel achterwaarts en zijwaarts verplaatsen indien nodig. Naast het vergiftigen van dieren met hun giftige beet, kunnen duizendpoten hun lange achterpoten gebruiken om een roofdier af te knijpen. Hun gif bevat verschillende stoffen, waaronder histamines, serotonine en cardio-toxines. Duizendpoten kunnen ook, net als sommige insecten, krabben en kreeften, de poten die door een roofdier worden vastgehouden gewoon “laten vallen” en op hun resterende poten wegrennen.
