Ergotherapeut

Ergotherapeuten zijn geschoolde zorgverleners die participatie, gezondheid en welzijn bevorderen door zinvolle betrokkenheid bij alledaagse activiteiten. Een van hun belangrijkste doelen is hun patiënten te helpen effectief te functioneren in hun rollen en routines in het dagelijks leven.

Opleidingstherapeuten werken met cliënten van alle leeftijden in diverse praktijkgebieden, waaronder revalidatie na ziekte/letsel, kindergeneeskunde, geestelijke gezondheid, geriatrie, ondersteunende technologie, gezondheid en welzijn, pijnbestrijding, werk/industrie, en toegankelijkheid van de gemeenschap.

Occupational therapists may promote client participation and independence in life by strengthening client factors and performance skills such as physical, cognitive, and perceptual abilities. OT’s kunnen cliënten ook helpen hun gewenste resultaten te bereiken door hun gebruik van adaptieve strategieën, adaptieve apparatuur, en/of omgevingsaanpassingen te faciliteren (AOTA, 2014).

Occupational therapists richten zich op het bieden van een cliëntgerichte, holistische benadering van elke patiënt, met behulp van therapeutische interventies die zijn gericht op de persoon, beroep en omgeving. Ergotherapeuten besteden aandacht aan iemands capaciteiten, interesses en omgeving om strategieën en technieken aan te reiken die cliënten in staat stellen het leven ten volle te leven.

De rol van de ergotherapeut binnen het interdisciplinaire team:

Occupatietherapeuten zijn vaak betrokken bij multidisciplinaire teams die kunnen bestaan uit zorgverleners zoals artsen, verpleegkundigen, fysiotherapeuten, spraak- en taaltherapeuten, revalidatiepsychologen, en maatschappelijk werkers. Het opbouwen van effectieve samenwerkingsverbanden met andere professionals in het belang van een kwalitatief goede dienstverlening aan cliënten is essentieel voor een waardevolle praktijk. Samenwerking met andere therapeuten uit verschillende vakgebieden verrijkt beide beroepen en is nuttig voor zowel therapeuten als cliënten.

bewerken

Sommige ergotherapeuten behandelen mensen van wie het vermogen om in een werkomgeving te functioneren is aangetast. Deze behandelaars regelen werk, evalueren de werkomgeving, plannen werkactiviteiten, en beoordelen de vooruitgang van de cliënt. Therapeuten kunnen ook samenwerken met de cliënt en de werkgever om de werkomgeving aan te passen, zodat het werk met succes kan worden voltooid.

Pediatrische praktijkEdit

Pediatrische ergotherapeuten ondersteunen hun gemeenschappen door diensten te verlenen aan baby’s, peuters, kinderen, jongeren en hun gezinnen in een verscheidenheid van omgevingen die scholen, klinieken en huizen kunnen omvatten. Zij doen dit door het implementeren van interventie die wordt gedreven door de wetenschap en ondersteund door bewijs. Het leven van een kind bestaat uit “bezigheden”. Deze “bezigheden” en/of dagelijkse activiteiten omvatten spelen, leren en socialiseren. De rol van de kinderergotherapeut is het kind te ondersteunen in elke omgeving waarin het kind niet in staat is de gewenste bezigheden uit te voeren. De meest voorkomende praktijkgebieden voor een kinderergotherapeut zijn Neonatale Intensive Care Units (NICU), vroegtijdige interventie, scholen, en ambulante diensten. Gebieden van opkomende praktijk zijn: eerstelijnszorg en community-based.

Neonatale Intensive Care Units (NICU)

Vanaf het begin van het leven, kunnen ergotherapeuten werken met baby’s die medisch-fragiel zijn in Neonatale Intensive Care Units (NICU) van medische centra. Een ergotherapeut kan zich bezighouden met onderwerpen als voeding, positionering, ontwikkeling, zintuiglijke verwerking en integratie, en slaap.

Early Intervention

Een ergotherapeut kan werken met kinderen in early intervention, vanaf de geboorte tot drie jaar oud. De rol van de ergotherapeut is om de behoeften van het kind te ondersteunen door samen te werken met de verzorgers/ouders. Het doel van de ergotherapeut in vroege interventie is om het bereiken van mijlpalen in de ontwikkeling te ondersteunen. Zij doen dit door middel van interventie en onderwijs in de context van spel en dagelijks leven. Therapeutische interventie kan betrekking hebben op voeding, lichamelijke ontwikkeling, ontwikkeling van spelvaardigheden, sociaal-emotionele ontwikkeling. Bij vroegtijdige interventie wordt sterk de nadruk gelegd op voorlichting aan ouders/verzorgers.

Scholen

Als een kind ouder is dan drie jaar en in aanmerking komt voor speciale onderwijsvoorzieningen, kan het via een individueel onderwijsplan (IEP) ergotherapeutische zorg krijgen. In de schoolsetting is het doel van ergotherapie om de implementatie van het IEP te ondersteunen. De ergotherapeut kan dit doen door directe of indirecte diensten te verlenen. Directe diensten kunnen bestaan uit individuele of groepsdiensten. Indirecte diensten kunnen bestaan uit overleg met het schoolteam, het creëren van aanpassingen in de klas en/of het geven van trainingen aan het schoolteam.

Poliklinische diensten

Occurantietherapeuten kunnen ook werken met kinderen in een polikliniek. Wanneer kinderen in een polikliniek worden geholpen, moeten de diensten gewoonlijk voldoen aan de criteria voor medische noodzaak. Ergotherapeuten blijven zich richten op “beroepen”, echter, de “beroepen” zijn typisch gerelateerd aan medisch noodzakelijke beroepen zoals veiligheid en gezondheid.

Primaire zorg

Primaire zorg voor ergotherapeuten is een opkomend gebied van de praktijk. Traditioneel omvatte een eerstelijnszorgpraktijk een arts, een physician assistant, een verpleegkundige of een nurse practitioner. In dit model beperkt de arts zich tot het stellen van de diagnose en de medische behandeling. Het vakgebied van de ergotherapie pleit ervoor dat ergotherapeuten deel gaan uitmaken van eerstelijns zorgteams. Met betrekking tot kinderen zou een ergotherapeut een bijdrage kunnen leveren door het geven van vroege oudertraining, ontwikkelingsscreenings, tips voor welzijn en preventie.

Community- basedEdit

Een ander opkomend praktijkgebied voor ergotherapie is het bevorderen van gezondheid en welzijn door middel van community-based programmering. Ergotherapeuten kunnen dit doen door coaching en advisering in de gemeenschap. Het wordt geïmplementeerd door niet alleen de OT’s, maar door de belanghebbenden in de gemeenschap en de gehandicapten zelf.

OT’s werken in CBR-projecten als trainers en opvoeders om te helpen bij het onderwijzen van leden van de gemeenschap terwijl ze faciliteren en programma’s ontwikkelen.

Enkele voorbeelden zijn rugzakbewustzijn, het bevorderen van lichaamsbeweging in gezinnen, het creëren van inclusieve gemeenschapsomgevingen zoals kerken en gezondheidsfaciliteiten, pleitbezorging op overheidsniveau, het houden van rally’s, enz.

Menselijke verplaatsingEdit

Dit verwijst naar gedwongen verplaatsing van gemeenschappen door milieu- of sociale factoren waardoor beroepsactiviteiten verloren gaan. Dit wordt veroorzaakt door een aantal factoren waaronder natuurrampen, hongersnood, gewapende conflicten of ontwikkelings- en economische veranderingen. Ergotherapeuten werken met deze ontheemden om te helpen rollen, routines en zelfredzaamheid opnieuw op te bouwen, zodat beroepsonevenwichtigheid, onrechtvaardigheid of ontbering zich niet voordoen. Ergotherapeuten werken via programma’s in de gemeenschap die cliëntgericht en cultureel gevoelig zijn.

Met ouderenEdit

Occupatietherapie is zeer nuttig voor de oudere bevolking. Therapeuten helpen oudere mensen een productiever, actiever en onafhankelijker leven te leiden door middel van een verscheidenheid aan methoden, waaronder het gebruik van adaptieve apparatuur. Ergotherapeuten werken met ouderen in veel verschillende omgevingen, zoals thuis in de gemeenschap, in het ziekenhuis en in woonzorgcentra, om er maar een paar te noemen. In de thuisomgeving werken ergotherapeuten samen met de mensen om te beoordelen op gevaren en om omgevingsfactoren te identificeren die bijdragen tot vallen. Ergotherapeuten spelen vaak een rol bij de beoordeling van geschikte rolstoelen voor oudere mensen die deze nodig hebben. Bovendien beoordelen therapeuten met een gespecialiseerde opleiding in de revalidatie van bestuurders de rijvaardigheid van een persoon met behulp van zowel klinische tests als tests op de weg. De evaluaties stellen de therapeut in staat om aanbevelingen te doen voor aangepaste apparatuur, training om de onafhankelijkheid van het rijden te verlengen, en alternatieve vervoersmogelijkheden.

Geestelijke gezondheidEdit

Tijdens de Tweede Wereldoorlog begon ergotherapie een veel grotere rol te spelen bij de behandeling van soldaten in psychiatrische ziekenhuizen die werden gerund door of voor het Britse leger. Therapeuten ontdekten dat betrokkenheid bij bezigheden (meestal ambachten zoals houtbewerking, sign writing, timmerwerk, etc.) een effectieve interventie was voor het vergroten van zelfregulatie en geestelijk welzijn bij mensen met psychische aandoeningen. In de decennia daarna heeft de ergotherapie zich verder ontwikkeld en diensten in de geestelijke gezondheidszorg zijn nu gericht op het bevorderen van een positieve geestelijke gezondheid, het voorkomen van geestelijke gezondheidsproblemen en het helpen omgaan met geestelijke gezondheidsproblemen door cliëntgerichte zorg te bieden die deelname aan zinvolle bezigheden in het dagelijks leven bevordert. Ergotherapeuten komen tegemoet aan de behoeften van cliënten in alle fasen van het herstel van de geestelijke gezondheid en in alle settings, variërend van acute intramurale geestelijke gezondheidssettings tot gemeenschapsgerichte geestelijke gezondheidssettings. Therapeuten werken ook met cliënten op een groot continuüm van geestelijke gezondheidsproblemen, waaronder cliënten met stoornissen in het gebruik van middelen, psychische aandoeningen, eetstoornissen of stressgerelateerde problemen. Vakkundige interventies met cliënten kunnen omvatten:

• Zelfregulatie en copingstrategieën (bijv. mindfulness, aarding)
• Implementatie van gezonde gewoonten en routines
• Motiverende gespreksvoering
• Strategieën om stress te verminderen
• Sensorische modulatie-gerelateerde interventies om te zelfreguleren
• Gedragsinterventies, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of dialectische gedragstherapie (DBT)
• Trauma-informed care
• Vaardigheidstraining met aanpassingen of compenserende strategieën
• Mental health literacy
• Herontwerp van levensstijl, een preventieve ergotherapie-interventie om welzijn te bevorderen

Met terminaal zieke patiëntenEdit

Op het gebied van de ergotherapie (OT) helpen beoefenaars patiënten met terminale ziekten en aandoeningen door hen te helpen met hun behoeften met betrekking tot ondersteuning aan het einde van het leven. Alle aspecten van het leven van een patiënt, waaronder werk, spel en vrije tijd, worden in grote mate beïnvloed. Een ergotherapeut biedt verschillende behandelingsmodaliteiten om deze mensen te helpen hun verslechterde prestaties te herstellen of te behouden door hun resterende capaciteiten te gebruiken om hen een gevoel van eigenwaarde en een mate van zelfvertrouwen te geven. De World Federation of Occupational Therapy (WFOT) erkent de belangrijke rol van OT-ers in de zorg rond het levenseinde. Bij het werken met patiënten met ernstige gezondheidsaandoeningen, handicaps en terminale ziekten zal de OT-therapeut deze mensen helpen zinvolle, alledaagse bezigheden uit te voeren en het recht op welzijn en de beste levenskwaliteit uit te oefenen, ondanks het onvermijdelijke einde van hun levenscyclus. Een OT-therapeut begrijpt de transactionele relatie die bestaat tussen het individu, de omgeving en het beroep, zodat levensverbeterende, voortdurende prestaties in activiteiten van hoge kwaliteit van leven worden bevorderd. De WFOT erkent een optimistische aanwezigheid voor OT in de zorg aan het einde van het leven met een voortdurende behoefte aan belangenbehartiging en ondersteuning.

Met mensen die chronische pijn ervarenEdit

Orbeidstherapeuten werken vaak binnen interdisciplinaire of multidisciplinaire teams (professionals zoals fysiotherapeuten, verpleegkundigen en artsen) om mensen met chronische pijn te helpen bij het ontwikkelen van actieve zelfmanagementstrategieën. Een specifiek aandachtsgebied voor ergotherapeuten is de tijdsbesteding van een patiënt, maar het is ook gebruikelijk dat ergotherapeuten mensen helpen om weer aan het werk te gaan en om terug te keren naar vrijetijds- en gezinsactiviteiten. Ergotherapeuten kunnen een verscheidenheid aan interventies gebruiken, waaronder biofeedback, ontspanning, het stellen van doelen, probleemoplossing, planning, en kunnen deze instrumenten zowel in groepsverband als individueel gebruiken. Therapeuten kunnen in een kliniek werken of in de gemeenschap, zoals op het werk, op school, thuis en in gezondheidscentra. Ergotherapeuten kunnen de beroepsprestaties voor en na de interventie beoordelen, als maatstaf voor de effectiviteit en vermindering van invaliditeit.

AssessmentEdit

Om een individu of een groep ergotherapiediensten te laten ontvangen, moeten ze eerst door henzelf, een andere zorgverlener, of via hun steunsysteem (familie, vrienden) worden doorverwezen voor een ergotherapeutische evaluatie. Als onderdeel van het dienstverleningsproces bestaat de evaluatie uit een initieel beroepsprofiel gevolgd door een analyse van de beroepsprestaties. Ergotherapeutische evaluaties en ergotherapeutische beoordelingen zijn belangrijk bij het bepalen van de vaardigheden of tekortkomingen van een persoon. Door middel van het beroepsprofiel, dat een gestructureerd interview van de cliënt is, kan een ergotherapeut de door de cliënt zelf waargenomen sterke punten en beperkingen bij het deelnemen aan dagelijkse bezigheden identificeren en helpen bij het opstellen van een geïndividualiseerd behandelingsplan dat gericht is op de bezigheden die zinvol en noodzakelijk zijn voor de cliënt. Als onderdeel van het beroepsprofiel probeert een ergotherapeut ook fysieke en sociale ondersteuning en belemmeringen voor participatie vast te stellen. Ergotherapeuten verzamelen vaak aanvullende informatie door contact op te nemen met het ondersteunende systeem van de cliënt, waaronder de ouders/voogden van een kind, de leerkracht van een leerling, de echtgenoot/echtgenote/broer/zus/vrienden van een volwassene, of de verzorger van een oudere. De analyse van beroepsprestaties kan worden verzameld door middel van gestandaardiseerde beoordelingen, klinische observaties van de cliënt bij het uitvoeren van een reeks taken en activiteiten, en analyse van de fysieke of sociale omgeving en context waarin de cliënt de beroepen uitvoert. Ergotherapeuten maken gebruik van vakkundige observatie bij de evaluatie van motorische en procesvaardigheden en het effect op het vermogen van een individu om complexe of instrumentele en persoonlijke activiteiten van het dagelijks leven (ADLs) uit te voeren. Ergotherapeuten zijn opgeleid in het afnemen van gestandaardiseerde beoordelingen over de gehele levensloop van baby tot oudere, hoewel voor sommige gestandaardiseerde beoordelingen een ergotherapeut aanvullende certificeringen moet behalen om ze te kunnen afnemen. Voorbeelden van de soorten beoordelingen of vaardigheidsgebieden die ergotherapeuten beoordelen zijn

• Vaardigheden op het gebied van sensorische verwerking
• Visuele waarneming en visuele motoriek
• Grove motoriek en fijne motoriek
• Handschrift
• Handvaardigheid
• Cognitie en intelligentie
• Evaluaties op school
• Dagelijkse levensverrichtingen zoals aankleden en eten
• Pijn
• gebaseerde evaluaties
• ontwikkelingsmijlpalen
• dagelijkse levensverrichtingen zoals aankleden en voeden
• pijn
• uitvoerend functioneren

Tijdens het initiële evaluatieproces, werken ergotherapeuten samen met de cliënt om een geïndividualiseerd behandelingsplan op te stellen. Tijdens het behandelingsproces worden gegevens verzameld en geregistreerd die worden gebruikt om de vooruitgang te beoordelen en de lopende cliëntgerichte interventie te sturen. Deze gegevens worden ook vaak gebruikt voor de terugbetaling van de diensten. Aan het eind van het behandeltraject maakt de ergotherapeut een resultaatbeoordeling die een herbeoordeling kan omvatten.

De beoordeling kan ook breder van aard zijn, zoals het beoordelen van de toegankelijkheid van openbare ruimten voor alle mensen. Ergotherapeuten kunnen aanbevelingen doen voor het ontwerp van gebouwen, zodat deze voor iedereen toegankelijk zijn. Ergotherapeuten zijn ook bedreven in het uitvoeren van veiligheidsbeoordelingen thuis en in het aanpassen van de omgeving of het bieden van aanpassingen voor het uitvoeren van werkzaamheden thuis om de veiligheid van cliënten te vergroten. Ergotherapeuten kunnen ook de rijvaardigheid beoordelen om te bepalen welke aanpassingen in de auto nodig zijn of of iemand in staat is veilig te rijden. Verder kunnen ergotherapeuten met hele organisaties samenwerken om hun werkplekken te beoordelen om ervoor te zorgen dat de eisen die aan het werk worden gesteld en de fysieke inrichting bevorderlijk zijn voor veilige werkgewoonten om letsel op de werkplek te voorkomen.