Elton John Onthult Zijn Vreemdste en Liefste Herinneringen Aan Prinses Diana en de Koninklijke Familie

Sir Elton John zingt ‘Candle in the Wind’ tijdens de begrafenis van Diana, Prinses van Wales in Westminster Abbey in 1997 – Anwar Hussein-Getty Images

Sir Elton John zingt ‘Candle in the Wind’ bij de begrafenis van Diana, Prinses van Wales in Westminster Abbey in 1997 Anwar Hussein-Getty Images

Door Andrew R. Chow

October 16, 2019 5:12 PM EDT

Als liedjes als “Princess”, “The King Must Die” en “Snow Queen” enige indicatie zijn, heeft Elton John een diepe fascinatie voor royalty. In Me, zijn pas verschenen autobiografie, laat John zien dat zijn interesse verder gaat dan het denkbeeldige: hij had door de jaren heen vele vreemde en fascinerende interacties met leden van de koninklijke familie, van koningin Elizabeth de koningin-moeder tot prinses Diana. Zijn schrijven ademt menselijkheid in een familie bijna altijd gehuld in rigide formaliteit.

John’s relatie met de koninklijke familie begon in de jaren ’70, toen hij werd uitgenodigd voor een diner op Kensington Palace door prinses Margaret, die een enorme fan was van muziek en muzikanten. Maar het diner ontaardde al snel in een scène van echtelijke twisten tussen Prinses Margaret en Lord Snowdon, die in 1978 zouden scheiden. “Hij stormde halverwege de maaltijd binnen en snauwde letterlijk ‘Waar is mijn f-cking diner?’ naar haar,” schrijft John. “Ze hadden een enorme ruzie, en ze vluchtte in tranen de kamer uit.”

John’s groeiende aanzien in de Britse cultuur – gecombineerd met het feit dat hij dicht bij Windsor Castle woonde – maakte dat zijn koninklijke interacties steeds vaker voorkwamen. Aan het eind van de jaren ’70 stak prins Philip de draak met de knalgele Aston Martin waarmee John regelmatig door de buurt reed: “Je ziet er uit als een verdomde idioot. Doe hem weg.” De koningin-moeder kwam langs voor een maaltijd, waarna ze dansten op haar favoriete plaat, een oud Iers drinklied genaamd “Slattery’s Mounted Fut.”

John had een nog gedenkwaardiger ontmoeting met de dochter van de koningin-moeder, koningin Elizabeth II, van wie John zegt: “Onder vier ogen kon ze hilarisch zijn.” Op het 21e verjaardagsfeestje van prins Andrew in Windsor Castle, zag John haar de burggraaf Linley berispen over een familiekwestie: “De koningin sloeg hem lichtjes in het gezicht en zei: ‘Maak geen’ – SLAP – ‘ruzie’ – SLAP – ‘met’ – SLAP – ‘mij’ – SLAP – ‘ik’ – SLAP – ‘ben’ – SLAP – ‘DE KONINGIN!'” John schrijft dat toen de koningin hem zag kijken, ze naar hem knipoogde voordat ze verder ging.

Maar de meest betekenisvolle koninklijke relatie die John had, was met prinses Diana. Het paar ontmoette elkaar op hetzelfde feest, en John voelde meteen een verwantschap. “Ze was gezegend met een ongelooflijk sociaal gemak, een vermogen om met iedereen te praten, om zichzelf gewoon te laten lijken,” schrijft hij. Hij merkte echter wel op dat ze, ondanks haar minachting voor koninklijke formaliteit, een afstandelijke en ijzige relatie onderhield met haar man, prins Charles.

Toen het paar meer tijd samen doorbracht, was John vaak getuige van wat hij het “Diana-effect” op mannen noemde. Tijdens een etentje zag hij hoe Richard Gere en Sylvester Stallone allebei smoorverliefd op haar werden en vervolgens bijna met elkaar vochten voordat ze uit elkaar gingen, waarbij Gere zegevierde en Stallone wegstormde. “Ik zou nooit gekomen zijn als ik had geweten dat Prince f-ckin’ Charming hier zou zijn,” herinnert John zich Stallone mopperend. “Als ik haar had gewild, had ik haar meegenomen!”

“Ze kon Hollywood supersterren op de rand van een punch-up brengen over haar attenties tijdens een etentje, als een stel verliefde tiener idioten,” schrijft John.

Het paar viel uit nadat Diana afzag van het schrijven van het voorwoord van een rock fotografie boek dat de opbrengst aan de AIDS Foundation gaf. “Ik denk dat Buckingham Palace het idee niet leuk vond dat een lid van de koninklijke familie iets te maken had met een boek met foto’s van naakte mannen met handdoeken om hen heen gedrapeerd,” schrijft John. Ze verzoenden zich op de begrafenis van Gianni Versace – maar het zou de laatste keer zijn dat ze elkaar zagen, want Diana stierf een paar weken later bij een auto-ongeluk.

Op Diana’s begrafenis zong John een nieuwe versie van “Candle in the Wind”, met een bewerkte tekst van zijn schrijfpartner Bernie Taupin. (“You called out to our country, and you whispered to those in pain,” luidde de tekst). Toen hij het opnam, werd het nummer een internationale bestseller, die 14 weken op nummer één bleef staan in de Billboard Hot 100.

Maar John was niet blij met het succes van het nummer. “Waarom zou iemand er naar willen luisteren?” schrijft hij. “Het leek me ongezond: morbide en onnatuurlijk. Ik dacht echt niet dat het was wat Diana zou hebben gewild.”

Johns relatie met de familie duurt tot op de dag van vandaag voort. In april verdedigde hij prins Harry en Meghan Markle nadat ze publiekelijk kritiek hadden gekregen op het gebruik van een privévliegtuig. “Ik voel een diep gevoel van verplichting om Harry en zijn familie te beschermen tegen de onnodige persinmenging die heeft bijgedragen aan Diana’s vroegtijdige dood,” schreef hij op Twitter.

Neem contact met ons op via [email protected].

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.