Maar al te vaak gaan mensen ervan uit dat er iets mis is in hun eigen lichaam voordat ze zich realiseren dat wat ze ervaren een reactie is op een ingrediënt in een persoonlijk glijmiddel!
Inzicht in de manier waarop uw lichaam op persoonlijke glijmiddelen reageert, is essentieel om het juiste glijmiddel voor u te vinden, vooral als er irritatie of abnormale reacties optreden.
Hoe iets reageert op de huid van de genitaliën, of een slijmvlies, kan sterk verschillen van hoe het zou reageren op de huid van de rest van het lichaam. Om de interactie tussen huid en glijmiddel beter te begrijpen, moeten we eerst de huid en de omgeving van onze genitaliën beter begrijpen…..
Slijmvlies (Mucosa) – vochtig weefsel dat bepaalde holten of openingen in het lichaam bekleedt, zoals de neus, mond, longen, urinewegen en spijsverteringskanaal, de vulva, vagina, baarmoederhals, eikel van de penis, binnenste laag van de voorhuid, en de urinebuis.
- Slijmvliezen zijn bedekt met epitheel, dat betrokken is bij absorptie en secretie
- Slijm dat door het slijmvlies wordt afgescheiden, wordt slijm genoemd en helpt ziekteverwekkers tegen te houden.
Epitheellaag/Epitheellaag (van de huid) – Het dunne weefsel dat de bedekking vormt van de meeste inwendige en uitwendige oppervlakken van het lichaam en zijn organen. De Epitheellaag van de huid heeft als voornaamste functie:
- Bescherming van de onderliggende weefsels tegen toxinen, invasie van ziekteverwekkers en fysiek trauma
- Reguleren van de uitwisseling van chemische stoffen tussen de onderliggende weefsels en een lichaamsholte
- Scheiding van hormonen in de bloedsomloop, of afscheiding van zweet, slijm, enzymen, en andere producten die door kanalen worden afgeleverd
- Het rectum en de endocervix hebben een enkele laag zuilvormig epitheel, dat zeer kwetsbaar is, maar snel regenereert
- De vagina heeft een zogenaamd squameus, meerlagig epitheel, dat minder gevoelig is voor schaafwonden en irritatie dan dat van het rectum en/of de baarmoederhals
Lactobacillen – micro-organismen die een deel van de natuurlijke flora van zowel de vagina als het maagdarmkanaal uitmaken.
- Lactobacillen metaboliseren lactose en andere suikers tot melkzuur, waardoor een zure omgeving ontstaat die andere potentieel schadelijke bacteriën ervan weerhoudt in het lichaam te groeien.
pH – is de maatstaf voor de basisch- of zuurgraad van een vloeistof op een schaal van 0-14, waarbij 0 het zuurst en 14 het basischst is. Het is belangrijk de pH-waarde van verschillende lichaamsdelen op peil te houden, omdat dit een van de natuurlijke afweermechanismen van het lichaam is tegen vreemde ziekteverwekkers, en verstoord kan worden door een smeermiddel met een andere pH.
- Evenwichtigheden in de vaginale pH-waarde kunnen leiden tot BV en schimmelinfectie, of dienen als een waarschuwingsteken of symptoom van een ernstiger gezondheidsprobleem
- Vaginale en cervicale pH-waarden schommelen van nature tijdens de menstruatiecyclus en worden beïnvloed door oestrogeenniveaus, en speelt een belangrijke rol bij vruchtbaarheid en conceptie
Nu we dat onder de knie hebben, laten we eens kijken naar enkele reacties die het lichaam kan hebben op persoonlijke glijmiddelen, samen met waarom ze optreden en of een bepaald ingrediënt als de oorzaak kan worden aangewezen.
Algemene huidirritatie – onmiddellijke reacties aan de oppervlakte van de huid, waaronder jeuk, branderigheid, pijn, droogheid, of lichte bloeding.
- is gewoonlijk een reactie op chemische concentraties, pH, temperatuur, blootstelling aan UV-stralen, te droge huid, of een verscheidenheid van andere oorzaken
- kan zich uiten in roodheid, uitslag, jeuk, branderigheid of tintelingen en kan uren tot weken duren
- kan worden toegeschreven aan effecten van bepaalde bestanddelen van het smeermiddel op de buitenste laag van de huid, de zogenaamde epitheliale laag.
- glycerine(e), parabenen, of petrochemische stoffen, zoals propyleenglycol, polypropyleen, of ethyleen geven meestal aan dat een glijmiddel hyperosmotisch is, wat betekent dat het de epitheellaag kan doen afslijten1, vooral wanneer gecombineerd met de wrijving van penetratie
- harde microbiciden, zoals chloorhexidinegluconaat of natriumhydroxide, kunnen ook droogheid, jeuk of een branderig gevoel veroorzaken2
Sensibilisatie – een op irritatie gelijkende reactie van de huid die werkt als een waarschuwingsmechanisme dat bedoeld is om het lichaam te beschermen tegen een sterke allergische reactie.
- vaak verkeerdelijk geïdentificeerd als een allergische reactie of algemene irritatie
- een immuunreactie die zich langzamer ontwikkelt en herhaalde blootstelling vereist
- kan zich uiten in uitslag, jeuk, roodheid, verheven bulten, en urticaria
Contactdermatitis – uitslag of irritatie op de huid als gevolg van contact met een allergeen of irriterende stof.
- duurt meestal enkele dagen tot enkele weken
- symptomen kunnen variëren van roodheid, jeuk, zwelling, branderigheid, tintelingen, tot blaren, laesies, of, in het geval van langdurige dermatitis, bacteriële infectie
- persoonlijke smeermiddelen die propyleenglycol of kaliumsorbaat bevatten, hebben een hogere kans op het induceren van contactdermatitis3, 4, 5
Contactureticaria – meestal “netelroos” genoemd, is contacturticaria de abrupte reactie van verheven, rode, jeukende of branderige plekken op de huid als gevolg van contact met een allergeen of irriterende stof.
- kan enkele uren tot zes weken duren
Bacteriële Vaginose (BV) – vaginale irritatie of ontsteking veroorzaakt door een verstoring van het evenwicht van de natuurlijk voorkomende bacteriële flora, of lactobacillen (micro-organismen die lactose en andere suikers omzetten in melkzuur dat helpt een gezonde pH6 te handhaven)
- soms gecategoriseerd als een vaginale pH meer basisch, of hoger, dan 4.5, hoewel voor sommige lichamen geen irritatie optreedt totdat de pH hoger is dan ~ 5.5
- vaak veroorzaakt door douchen, is in verband gebracht met vaginale blootstelling aan petrochemische stoffen7, hoewel het onduidelijk is of BV wordt veroorzaakt door de petrochemische stoffen zelf of hun osmolaliteit
- smeermiddelen die agressieve microbiciden bevatten, zoals chloorhexidinegluconaat of natriumhydroxide, kunnen vaginale lactobacillen doden en bijdragen tot BV6
Gistinfectie – soms spruw of candidiasis genoemd, een schimmelovergroei van het candidasgistgeslacht.
- een van de meest voorkomende schimmelinfecties en kan op of in vele delen van het lichaam voorkomen
- symptomen zijn onder meer jeuk, roodheid, pijn, pijn, en afscheiding die kan variëren van dun en waterig tot een dikke, witte afscheiding die vaak wordt vergeleken met kwark.
- Vaginale gistinfectie- als de pH van de vagina uit balans is, de flora of bacteriën in de vagina uit balans raken, of er is een overschot aan suikers (die gist voeden), kan een overgroei optreden.
- candidas-gisten zijn een natuurlijk onderdeel van het vaginale ecosysteem
- mensen die antibiotica gebruiken, diabetes hebben, een gecompromitteerd immuunsysteem hebben, of chemotherapie of bestralingstherapie ondergaan, zijn vaak vatbaarder voor vaginale gistinfecties
- veel mensen met een vagina krijgen een gistinfectie terwijl ze antibiotica nemen voor een urineweginfectie
- persoonlijke glijmiddelen die suikers bevatten (sucrose), honing, glycerine(e)/glycerol, of maltodextrine kunnen candidagist voeden en leiden tot vaginale gistovergroei8
- irritatie veroorzaakt door vaginale gistovergroei kan de slijmvliezen van de vulva en vagina vatbaarder maken voor verwondingen en soa samentrekking6
Aangehaalde werken:
1) Bakhshi, Rahul P. et al., “Hyperosmolar Sexual Lubricant Causes Epithelial Damage in the Distal Colon: Potential Implication for HIV Transmission.” The Journal of Infectious Disease. 195 (2007):703-710. Web.
2)Abusuwaa, Raed, Deborah J. Anderson, Richard A. Cone, Timothy Hoen, Thomas R. Moench, XiXi Wong. “Vaginale microbiciden: detectieve toxiciteiten in vivo die paradoxaal genoeg de overdracht van pathogenen verhogen.” BMC Infectious Diseases. 6 (2006):90. Web.
3) Le Coz, Christophe J., and Marc Abensour. “Beroepsgebonden contactdermatitis door kaliumsorbaat in melkverwerkingsfabriek.” Contactdermatitis 53.3 (2005): 176-177.
4) Geier, Johannes et al., “Skin-sensitizing and irritant properties of propylene glycol.” Contact Dermatitis. 53 (2005): 247-259. Web.
5) Center for the Evaluation of Risks to Human Reproduction. “NTP-CERHR Deskundigenpanelrapport over de reproductieve en ontwikkelingstoxiciteit van propyleenglycol.” Reproductive Toxicology 18.4 (2004): 533-579.
6) Nicole W. 2014. Een vraag voor de gezondheid van vrouwen: chemicaliën in producten voor vrouwelijke hygiëne en persoonlijke smeermiddelen. Environ Health Perspect 122:A70-A75; <http://dx.doi.org/10.1289/ehp.122-A70>
7) Ambrosini, A., T. Maggino, M. Milani, D. M. Paternoster, L. Tudor. “Efficacy of an acidics vaginal gel on vaginal pH and interleukin-6 levels in low-risk pregnant women: a double-blind, randomized placebo-controlled trial.” The Journal of Maternal-Fetal and Neonatal Medicine. 15 (2004):198-201. Web.
8) Wolf, L. K. “Studies roepen vragen op over veiligheid van persoonlijke smeermiddelen.” Chem Eng News 90.50 (2012): 46-47.