Een hoest, en onze harten stoppen: Coping with coronavirus anxiety and fear

Decennia van wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de manier waarop we betekenis geven aan situaties ons kwetsbaar kan maken voor onbehulpzame, buitenproportionele angst. Wanneer onze omgeving inherent ambigu is – open voor interpretatie en onbekende uitkomsten – zijn onze interpretaties van belang. Ze zijn heel belangrijk. Ambiguïteit kweekt angst; nog meer wanneer de “feiten” elk uur veranderen. Interpretaties doen er nog meer toe wanneer ze leiden tot vooroordelen en regelrechte discriminatie, zoals we hebben gezien tegen personen van Aziatische afkomst.

Vanuit de neurowetenschap van angst overgeneralisatie, weten we dat onze hippocampus worstelt met het verwerken van dubbelzinnige, contextuele informatie, en dat onze ventrale mediale prefrontale cortex deze informatie gebruikt om te proberen hersengebieden te remmen die geassocieerd worden met angst (bijv., amygdala). We voelen allemaal dit duw- en trekproces in onze hersenen als we door onze dagen gaan en worstelen om de controle terug te krijgen. We voelen de behoefte om oncontroleerbare situaties onder controle te krijgen. Berichten over het herwinnen van deze ongrijpbare controle zijn nu aan het slijten: was je handen grondig; schud geen handen; raak je gezicht niet aan; ga niet naar je werk als je ziek bent; gebruik sociale distantiëring.

Angst en angst hebben overlevingswaarde: om je voor te bereiden en te beschermen. Dus, wat kunnen we nog meer doen om COVID-19 angsten niet van nuttig naar schadelijk te laten gaan? Of ons te leiden naar onvoorzichtigheid of zelfgenoegzaamheid? Hulpmiddelen uit de evidence-based psychotherapie benadrukken de belangrijkste principes. Merk niet-helpende gedachten en gedragingen op. Piekeren over het hoesten van je collega kan leiden tot positieve veranderingen op kantoor; maar als het doorgaat, vraag jezelf dan af: “Is dit nuttig?” Zorgen die leiden tot actieve probleemoplossing of adaptieve coping zijn nuttig. Zorgen die leiden tot meer zorgen zijn dat niet. Bouw manieren in om de tijd dat je bezig bent met niet-helpende zorgen in te dammen. Maak uw nieuws-media consumptie opzettelijk; beperk uw tijd en bronnen elke dag. Voer activiteiten op die ontspanning en geluk brengen. Gebruik de tijd die u besteedt aan woon-werkverkeer om te lezen, te sporten of een andere aangename activiteit te doen.

Het belangrijkste is ten slotte dat u accepteert dat dit een tijd is vol angst en bezorgdheid. Het is OK om dit te erkennen; als een geliefde naar beneden komt met een hoge koorts, ga je bang te zijn. Het is goed om te erkennen dat het risico niet voor iedereen even groot is, en dat er grote verschillen zijn in ons vermogen om buiten onze comfortzone te opereren. Wees aardig voor jezelf en anderen die zich angstig voelen. Een beetje steun komt een heel eind. Zoek het op. Geef het. Misschien, heel misschien, kunnen we dit gedrag voortzetten zelfs als deze uitbraak al lang achter ons ligt. Uiteindelijk komen ze neer op een evenwichtigere, vriendelijkere manier om de dubbelzinnigheden van het leven te begrijpen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.