Kwaliteitscontrole
Textiele weefsels worden beoordeeld aan de hand van vele criteria. Flexibiliteit en voldoende sterkte voor het beoogde gebruik zijn over het algemeen de belangrijkste vereisten, en industriële weefsels moeten voldoen aan strenge specificaties van breedte, gewicht per oppervlakte-eenheid, weef- en garenstructuur, sterkte en rek, zuurgraad of alkaliniteit, dikte en porositeit. Bij kledingstoffen zijn ontwerp en kleur de belangrijkste overwegingen, en kunnen bepaalde fysische eigenschappen van secundair belang zijn. Bovendien zijn de verschillende tactiele eigenschappen van een stof, omschreven als de “hand”, “handgreep”, of “gevoel”, van invloed op de aanvaarding door de consument.
De textielindustrie maakt steeds meer gebruik van onderzoek en ontwikkeling op het gebied van kwaliteitscontrole. Middeleeuwse ambachtsgilden hielden zich bezig met het handhaven van hoge kwaliteitsnormen, en latere textielfabrieken stelden strenge inspectiesystemen in, in het besef dat een reputatie van het leveren van foutloze goederen herhalingsorders stimuleerde. De moderne kwaliteitscontrole werd bevorderd door de ontwikkeling van technieken en machines voor de beoordeling van de eigenschappen van vezels, garen en weefsels, door de invoering van wetgeving betreffende misleiding in vele geïndustrialiseerde landen en door de vaststelling van strikte specificaties door een groeiend aantal kopers. Er zijn specificaties opgesteld voor de aankoop van industriële weefsels, voor textiel dat door het leger en andere overheidsdiensten wordt gebruikt, en voor soortgelijke aankoopmethoden die door sommige detailhandelaren en andere grote afnemers worden toegepast. In consumentgerichte gebieden wordt het publiek zich bewust van het testen van produkten en begint het bewijs te verlangen dat produkten aan bepaalde testnormen hebben voldaan.
Veel moderne textielorganisaties testen de produktkwaliteit in elk belangrijk stadium van de verwerking. Garens worden getest op uniforme dikte en andere kenmerken; stukken stof worden gecontroleerd op gebreken; en de vastheid van afwerkingen en kleuren onder verschillende omstandigheden wordt bepaald. Hoewel het niet haalbaar zou zijn om elk geproduceerd garen of weefselstuk te testen, kunnen met behulp van statistische technieken de kwaliteit binnen vooraf gespecificeerde grenzen worden gehouden, en de invoering van automatische testapparatuur heeft de testtijd en -kosten sterk verminderd. Er zijn methoden vastgesteld voor de beoordeling van eigenschappen als afmetingen, sterkte en porositeit, en hun geldigheid wordt in de industrie algemeen aanvaard. Er zijn normen beschikbaar voor kleurechtheid, hoewel belangrijke eigenschappen als waterafstotendheid, kreukherstellendheid en vlamwerendheid momenteel moeilijker te definiëren zijn en verschillende organisaties hun eigen testprocedures hebben vastgesteld. Het is bijvoorbeeld van belang dat een weefsel dat als moeilijk ontvlambaar wordt omschreven, voldoet aan een specificatie waarin de betekenis van moeilijk ontvlambaar duidelijk is omschreven.
Sommige fabrikanten hechten handelsmerken en kwaliteitslabels aan geteste goederen, en handelsmerken waarvoor een licentie is verleend, worden vaak geassocieerd met bepaalde processen waarvoor de fabrikant een licentie heeft gekregen. De licentievoorwaarden verplichten de fabrikant ervoor te zorgen dat zijn producten voldoen aan de normen die zijn vastgesteld door de houders van het specifieke procédé.