NEW DELHI – Yoga is ook voor de meeste Indiërs moeilijk, en ze beoefenen het zeker niet terwijl ze seks hebben. Waarschijnlijk hebben ze in hun hele geschiedenis nog nooit zo’n combinatie geprobeerd. De wereldwijde opvatting dat oude Indianen extreme gymnastiek beoefenden tijdens het bedrijven van de liefde werd gezaaid door een laat-19e-eeuwse Engelse vertaling van een Sanskriet tekst genaamd de Kama Sutra, die, onder andere, details bevatte over seksuele posities, praktisch advies over verleiding en een notitie over soorten erotische vrouwen, die werden vernoemd naar zoogdieren, hoewel, zoals een boek dat deze maand is uitgebracht opmerkt, ze geluiden maakten als vogels.
“The Mare’s Trap: Nature and Culture in the Kamasutra” van Wendy Doniger, een Amerikaanse academica, betoogt, zoals sommige veeleisende paren misschien al vermoedden, dat de seks in de Kama Sutra meer grap is dan handleiding. Maar de grote ambitie van haar boek is om de Kama Sutra te verheffen tot de status van twee grote filosofische werken die de Indiase samenleving hebben beïnvloed: Manu’s Dharmashastra, waarin kastes worden uitgevonden en vrouwen worden gedefinieerd als ondergeschikt aan mannen, waardoor een aantal fijne mensen die de naam van de auteur delen in verlegenheid worden gebracht, en Kautilya’s Arthashastra, een meedogenloos boek over staatsbestuur.
Er is zeer weinig bekend over de oorsprong van de Kama Sutra. Geen enkel deel van de originele tekst is bewaard gebleven. Het is waarschijnlijk in het Sanskriet geschreven door ene Vatsyayana. Hij schijnt een samensteller van seksuele gewoonten te zijn geweest, en hij gaf een andere geleerde de schuld voor het uitvinden van enkele van de zeer moeilijke seksuele standjes. Mevrouw Doniger gelooft dat de Kama Sutra ongeveer 2000 jaar oud is, maar ze vertelde me dat dit alleen gebaseerd is op indirect bewijs.
De reden dat ze de Kama Sutra zo serieus neemt is dat, ook al denkt ze dat de seksuele posities fantasieën waren, ze in de rest van het werk niets minder dan antropologie ziet, een zeldzaam portret van een welvarende samenleving uit de oudheid. Ook zijn er stilistische overeenkomsten tussen de Kama Sutra en de werken van Manu en Kautilya. Alle drie bevatten ze psychologische analyses en aanwijzingen en verdelen ze mensen in typen.