Toen Martin Rawlings-Fein, 43, in de jaren negentig voor het eerst dacht dat hij misschien biseksueel was, zag hij het label als beperkend. Pas toen hij bi mensen ontmoette die zich ook identificeerden als transgender en/of buiten de gender binaire, realiseerde hij zich dat deze perceptie iets was dat hij moest heroverwegen. Rawlings-Fein, een trans-man, zei dat mensen in die tijd “echt in de war” waren dat een transgender iets anders dan hetero kon zijn en dat een biseksueel iemand iets anders dan cisgender kon zijn.
“Eerst had ik zoiets van ‘bi, binair, nou duh,’ maar toen begon ik te kijken naar al die mensen die in die tijd bi waren, en veel van hen waren trans of genderqueer, of op de een of andere manier waren ze tegen het binaire in hun leven, in hun expressie,” vertelde Rawlings-Fein, de voormalige hoofdorganisator voor het Bay Area Bisexual+ & Pansexual Network, aan NBC News. “Ik begon te kijken naar al die mensen die bi waren in die tijd. Ik had zoiets van: ‘Wauw, dit is iets waar ik nog eens goed naar moet kijken, het heroverwegen.’
Decennia na zijn coming out als biseksueel, zegt Rawlings-Fein dat hij en andere voorstanders nog steeds te maken hebben met de misvatting dat de term biseksueel betekent dat hun aantrekkingskracht beperkt is tot het binaire geslacht – dat wil zeggen degenen die zich uitsluitend identificeren als man of vrouw. Temidden van de biseksuele bewustwordingsweek van dit jaar, die culmineert met Bi Visibility Day op 23 september, vertelden activisten en biseksueel-geïdentificeerde mensen aan NBC News dat dit een alomtegenwoordig stereotype is, ondanks gepubliceerde documenten uit de jaren negentig die de expansieve betekenis van de term verduidelijken en Merriam-Webster Dictionary’s update van de definitie dit afgelopen voorjaar.
Buiten aantrekkingskracht tot ‘zowel mannen als vrouwen’
Het eerste bekende gebruik van het woord “biseksueel” was in 1793, hoewel het betekende “het bezitten van karakters van beide geslachten” op dat moment, volgens zijn Merriam-Webster-invoer. De definitie is in de loop der eeuwen vele malen veranderd en uitgebreid – inclusief dit jaar.
Biseksueel+ pleitbezorger Robyn Ochs, 61, zei dat ze bij toeval merkte dat Merriam-Webster zijn definitie van “biseksueel” veranderde tijdens een recente Google-zoekopdracht. Nadat het 200-jaar oude woordenboekbedrijf het niet-binaire voornaamwoord “zij” zijn 2019 Woord van het Jaar noemde, zei Ochs dat ze een brief schreef in samenwerking met de LGBTQ-mediabelangenorganisatie GLAAD met de vraag om een update van het woord “biseksueel”, omdat de uitgebreide definitie van “zij” “een tegenstrijdigheid creëerde in uw binaire definitie van biseksualiteit.”
Vóór de wijziging definieerde Merriam-Webster biseksualiteit als “aantrekking tot zowel mannen als vrouwen.” In april werd een meer inclusieve definitie toegevoegd: “van, gerelateerd aan, of gekenmerkt door seksuele of romantische aantrekking tot mensen van de eigen genderidentiteit en van andere genderidentiteiten”. De verandering was het gevolg van een regelmatig geplande update, volgens Peter Sokolowski, een editor-at-large voor Merriam-Webster.com.
Sinds de jaren negentig heeft Ochs, de redacteur van Bi Women Quarterly, biseksualiteit echter gedefinieerd als “het potentieel om zich aangetrokken te voelen – romantisch en/of seksueel – tot mensen van meer dan één geslacht, niet noodzakelijkerwijs op hetzelfde moment, niet noodzakelijkerwijs op dezelfde manier, en niet noodzakelijkerwijs in dezelfde mate.” Ze schrijft het werk van activisten uit de Bay Area toe voor het helpen introduceren van dit uitgebreide begrip.
Van de Kinsey Schaal naar het ‘Biseksueel Manifest’
Als “een kind van de jaren ’40,” zei activist ABilly Jones-Hennin, 78, dat hij voor het eerst ideeën over biseksualiteit tegenkwam in een boek dat hij in de bibliotheek van zijn vader vond en dat informatie bevatte over de Kinsey Schaal, een maatstaf voor iemands seksualiteit die in 1948 werd gepubliceerd door de seksonderzoeker Alfred Kinsey. Toen hij opgroeide, zei hij dat hij zelden de term “homoseksueel” hoorde en hij herinnert zich niet dat hij ooit het woord “biseksueel” heeft gezien of gehoord, totdat hij in de jaren zeventig betrokken raakte bij het activisme.
Jones-Hennin zei dat hij gelooft dat misvattingen over biseksualiteit voortkomen uit aannames die worden geplaatst op biseksuele mensen van mensen buiten de gemeenschap.
“Mensen geloven niet dat ik biseksueel ben omdat ik in een relatie zit met hetzelfde geslacht, en ik heb er 43 jaar een gehad,” zei hij. “Mensen definiëren je zoals ze je op dat moment zien.”
Toen Loraine Hutchins, 72, begin jaren ’70 uit de kast kwam als bi, werd het woord “biseksueel” volgens haar “sensationalistisch” gebruikt. In die tijd hadden activisten volgens Hutchins niet dezelfde terminologie die tegenwoordig bestaat om verschillende genderidentiteiten te beschrijven – de term “gender” zelf was een woord dat ze alleen tegenkwam “in een antropologieklas.”
Toen Hutchins meewerkte aan de samenstelling van het boek “Bi Any Other Name: Bisexual People Speak Out” samen met activiste en schrijfster Lani Ka’ahumanu in de jaren tachtig, zei ze dat onderzoek naar seksualiteit over “het B-woord” zeldzaam was. Het paar vond weinig onderzoekers die biseksualiteit behandelden als meer dan een “of-of, ja-nee, homo/rechte binaries” manier, vertelde ze NBC News.
Toch hebben biseksuele mensen in de praktijk decennialang het binaire getrotseerd.
“Ik zou zeggen dat er vóór de jaren ’80 in die tijd echt geen woord was voor mensen die met andere geslachten uitgingen, dus mensen gingen vrij veel met elkaar uit in de bi-gemeenschap,” zei Rawlings-Fein. “Er waren veel mensen die veel interacties hadden met veel verschillende genders; ze hadden er toen gewoon geen woorden voor.”
In 1990 publiceerde Anything That Moves – een biseksueel literatuur-, kunst- en mediatijdschrift geproduceerd door het Bay Area Bisexual Network (nu het Bay Area Bisexual+ & Pansexual Network genoemd) – het “biseksuele Manifesto”, een document dat verduidelijkte dat biseksualiteit een fluïde identiteit is.
“Ga er niet van uit dat biseksualiteit binair of duogaam van aard is: dat we ’twee’ kanten hebben of dat we gelijktijdig met beide geslachten betrokken moeten zijn om vervulde menselijke wezens te zijn. Sterker nog, ga er niet van uit dat er slechts twee genders zijn,” luidde het manifest.
‘De alfabetsoep-explosie’
Sinds de jaren 2000, zei Ochs dat ze een “identiteitsexplosie – de alfabetsoep-explosie,” heeft gezien met de proliferatie van woorden als panseksueel en aseksueel, en het koppelen van termen, zoals “panromantisch.” Volgens een rapport uit 2019 van The Trevor Project kwamen uit een enquête onder tienduizenden LGBTQ-jongeren van 13-24 jaar meer dan 100 verschillende labels naar voren om hun seksualiteit te beschrijven.
Maar zelfs terwijl nieuwe termen ontkiemen, is het woord “biseksueel” blijven evolueren, met de opkomst van biseksueel+ en bi+ in het afgelopen decennium als overkoepelende termen voor personen die zich tot meer dan één geslacht aangetrokken voelen, volgens Rawlings-Fein.
AC Dumlao, een programmamanager bij het Transgender Legal Defense & Education Fund, zei dat ze “echt van bi+ houden als een overkoepelende term”. Aangezien stereotypen over biseksualiteit blijven bestaan, zei Dumlao, 29, dat het vooral belangrijk is om zichtbaar te zijn.
“Ik denk dat het belangrijk is voor mij als trans niet-binaire persoon om uit te komen als biseksueel en om uit te leggen en mensen te laten zien dat er niet één manier is om biseksueel te zijn,” zei Dumlao. “Ik wil gewoon dat kleine plekje van de biseksuele paraplu opeisen. Ik denk dat het gewoon echt leunen in de nuance en het grijze gebied is.”
Als verschillende termen blijven ontstaan die het “grijze gebied” beschrijven en biseksuele activisten kijken naar de toekomst van de beweging, zei Ochs dat mensen zoveel woorden kunnen gebruiken als ze willen om hun identiteiten te beschrijven.
“Dit zijn allemaal verschillende woorden. Dit zijn allemaal mooie woorden,” zei Ochs. “We kunnen een ruimte maken voor ons allemaal.”