Carvel (franchise)

Carvel-logo van 1989 tot 2012

Carvel is opgericht en werd de eerste 60 jaar geëxploiteerd door Tom Carvel. In 1929 leende Carvel $15 ($200 vandaag) van zijn toekomstige vrouw Agnes en gebruikte het om een ijscowagen te kopen en te exploiteren. Tijdens het Memorial Day weekend van 1934 kreeg Carvel’s vrachtwagen een lekke band in Hartsdale, New York. Carvel verkocht zijn vla op de plaats van het defect. Binnen twee dagen had Carvel zijn hele voorraad verkocht, waarvan een groot deel gedeeltelijk gesmolten was. Hij besefte dat een vaste locatie en zachte (in tegenstelling tot harde) diepvriesdesserts goede zakelijke ideeën waren. In zijn eerste jaar verdiende hij meer dan $3.500. In 1937 had hij een vla-kraam op de Hartsdale locatie, met een vriezer waarmee hij zijn eigen diepvries vla kon maken. In 1939 was de winst meer dan $6.000.

In het begin van de jaren 1940 reisde Tom Carvel rond en verkocht vla op kermissen, terwijl zijn vrouw Agnes de vestiging in Hartsdale runde. Tijdens de Tweede Wereldoorlog runde hij de ijskramen in Fort Bragg in North Carolina, waar hij expertise opdeed in koeltechniek. Hij vond een vriezer uit en patenteerde deze, de “Custard King”, en in 1947 verkocht hij 71 vriezers voor $2.900 per stuk. Sommige kopers van de diepvriezers kwamen hun betalingen op de eenheden niet na. Bij onderzoek stelde Carvel vast dat zij hun zaken inefficiënt runden, slechte locaties kozen en niet altijd hoge gezondheidsnormen hanteerden. Carvel besloot dat de beste oplossing erin bestond deel te nemen aan het beheer van de activiteiten van zijn afnemers van vrieskisten. Hij beweerde later dat dit hem ertoe bracht het concept van franchising te ontwikkelen.

Franchising en reclameEdit

Carvel franchise, Canton, Michigan, 2012

Carvel soft-serve ijs

In 1949 begon Carvel met franchising onder de naam “Carvel Dari-Freez”. In het begin van de jaren vijftig had het bedrijf meer dan 50 winkels. Nieuwe franchisenemers volgden een 18-daags opleidingsprogramma aan het “Carvel College of Ice Cream Knowledge”, en kregen een intern tijdschrift toegestuurd dat “The Shopper’s Road” heette. Bovendien leverde Carvel bouwplannen voor franchises, die aanvankelijk op zichzelf staande winkels met glazen gevels waren.

In 1955 begon Tom Carvel zijn eigen radioreclamespots op te nemen. Een ongefundeerde anekdote vertelt dat hij in New York City reed en een reclamespot voor een nieuwe Carvel’s winkel hoorde waarin de locatie van de nieuwe winkel niet vermeld stond. Overtuigd dat hij het beter kon, reed hij naar het radiostation en maakte zelf de volgende reclame. Waar of niet, vanaf 1955 nam Carvel bijna alle reclame van de keten op, waarbij hij uiteindelijk een eigen productiestudio in de kantoren van het hoofdkantoor had, en een soort regionale beroemdheid werd.

Carvel’s commercials vielen op en verhoogden de naamsbekendheid vooral door hun gebrek aan verfijning. Carvel had een kenmerkende “grindachtige” stem, zonder het “gladde” geluid van de meeste professionele voice-over artiesten, en al zijn verhalen waren niet ingestudeerd. Zijn bewoordingen waren conversaties en reclames eindigden vaak met de woorden “Dank U”. De televisiereclames, die vooral in het “driestatengebied” van New York, New Jersey en Connecticut werden uitgezonden, begonnen in 1971. Begeleid door het bekende Tom Carvel verhaal, toonden beelden de producten, en werknemers in de winkels; er werden zeer weinig graphics of effecten gebruikt.

Promoties maakten deel uit van Carvel’s praktijken vanaf hun begindagen. In 1936 hadden ze een “Buy One Get One Free” promotie, en in latere jaren hadden ze verschillende wedstrijden. Carvel was een van de eerste bedrijven die zich bezighielden met het sponsoren van evenementen en met promotieacties, waaronder een samenwerking met de New York Yankees. Een langlopende en bekende campagne was de “Wednesday is Sundae at Carvel!” korting.

Verdere ontwikkelingenEdit

In 1956 veranderde Carvel de Hartsdale locatie in hun eerste “Ice Cream Supermarket” door vrieskisten toe te voegen met voorgemaakte taarten en novelty items die klanten konden kiezen en kopen. In 1955 begon Carvel met het “lease back land offer” programma, waarbij een potentiële investeerder land kon kopen, een franchise kon bouwen en het vervolgens terug kon leasen aan het bedrijf.

Carvel experimenteerde met verschillende ijsvoertuigen gedurende het grootste deel van haar vroege geschiedenis. Voertuig concepten omvatten een scooter (circa 1957) en een aangepaste vrachtwagen, de “Carvehicle”, waarvoor ze verschillende patenten aanvroegen (circa 1958).

Een geschil met franchisenemers kwam tot een hoogtepunt in 1962. Onafhankelijke eigenaars probeerden producten te kopen van buiten de bedrijfsketen (in strijd met hun contracten) en beweerden dat de onderneming hen opzettelijk te veel aanrekende. Carvel voerde aan dat de franchisenemers probeerden inferieure ingrediënten te gebruiken. Naast de onmiddellijke gevolgen voor de cashflow van de onderneming, schaadde dit ook het imago van de onderneming, waardoor de keten werd teruggebracht tot 175 winkels. Toen het bedrijf probeerde de naleving van deze overeenkomst af te dwingen, klaagde de Federal Trade Commission het bedrijf aan wegens handelsbeperking. In 1967 kocht het bedrijf het Westchester Town House Motel, op Tuckahoe Road in Yonkers, New York en hernoemde het tot de Carvel Inn. Het werd omgebouwd voor gebruik als hoofdkantoor van het bedrijf, terwijl het nog steeds als hotel werd geëxploiteerd, waardoor het een conferentiecentrum werd voor de jaarlijkse franchisenemersconventies.

Tijdens de late jaren 1970, probeerde Carvel zich te onderscheiden van andere leveranciers van soft-serve ijs door te beweren dat zijn ijsmachines het product niet met lucht vulden, in tegenstelling tot de concurrentie. In de jaren 1970, toen diëten en fitness populairder werden, begon Carvel met het aanbieden van een diepvriesdessert met een laag vetgehalte genaamd Thinny-Thin (“Thinny-Thin, for your fatty-fat friends”), en een diepvriesyoghurtproduct genaamd Lo-Yo. Van 1973 tot 1975 publiceerde Carvel een promotioneel stripboek.

In 1983 parodieerde Saturday Night Live de advertentiecampagnes van Carvel tijdens zijn seizoen 9 aflevering 7 show, met Joe Piscopo die Tom Carvel portretteerde die steeds meer last kreeg van een franchisenemer’s lijn van X-rated kerstkoeken in de vorm van borsten, billen, testikels en penissen. Hetzelfde jaar brachten de Beastie Boys hun eerste single uit, Cooky Puss, met audio van de rapband die graptelefoontjes pleegt naar een Carvel-winkel.

Tegen 1985 waren er 865 winkels met een omzet van meer dan $ 300 miljoen.

In de late jaren tachtig en vroege jaren negentig gebruikte Howard Stern een vocale harmonizer om de “buitenaardse” stem van Cookie Puss te imiteren die werd gebruikt in de tv-reclames van Carvel. Stern verwees ook vaak naar de onnozelheid en gierigheid van collega Fred Norris, die zijn moeder ooit een koekjeskoek had gegeven als Moederdaggeschenk.

In 1989 verkocht de ouder wordende Tom Carvel het bedrijf aan Investcorp voor 80 miljoen dollar. In 1991 werd het hoofdkantoor verplaatst naar Farmington, Connecticut. Op 11 december 2001 kocht de Roark Capital Group, een particuliere participatiemaatschappij, een meerderheidsbelang in Carvel Corporation van Investcorp. Investcorp werd een minderheidsaandeelhouder.

Carvel co-branded store in San Ysidro, California

Carvel was gedurende het grootste deel van zijn geschiedenis een regionaal bedrijf, dat het sterkst aan de oostkust van de Verenigde Staten was gevestigd. Naarmate het ondernemingsklimaat is veranderd, is ook de focus van het merk enigszins veranderd. Er zijn, vanaf 2018, ongeveer 418 retailfranchises en foodservicelocaties, veel minder dan op zijn hoogtepunt. Producten van het merk Carvel zijn verkrijgbaar in ongeveer 9.500 supermarkten. Celebration Foods heeft de aanwezigheid van het merk opgedreven van 30 staten in 2004 tot 49 in 2008, waardoor ze merchandisingpartnerschappen konden aangaan met nationale merken, zoals ijstaarten met de M&M’s-figuren van Mars. Focus Brands is gevestigd in Atlanta, Georgia, Celebration Foods is gevestigd in New Britain, Connecticut.

In augustus 2007 onthulde Abdul Faghihi, de eigenaar van de oorspronkelijke Carvel-vestiging in Hartsdale, dat hij een vergunning had aangevraagd om de winkel af te breken en op het terrein een winkelstrip te ontwikkelen. De winkel in Hartsdale werd op 5 oktober 2008 gesloten. In maart 2009 werd de winkel afgebroken om plaats te maken voor een Japans restaurant.

In 2015 begon Carvel met het openen van co-branded winkels met Auntie Anne’s en Cinnabon.

Vanaf 2018 waren er wereldwijd 371 Carvel-franchises, waarvan 324 in de VS.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.