Buspirone – ook bekend onder de merknaam Buspar – is een oudere synthetische medicatie die een comeback heeft gemaakt als een effectieve behandeling voor gegeneraliseerde angststoornis. Buspiron is ook bekend om zijn onlangs vastgestelde potentieel voor de behandeling van sommige verslavingen.
Volgens het National Institute on Drug Abuse is ruwweg de helft van de mensen met psychische stoornissen op een bepaald moment in hun leven afhankelijk van verslavende drugs of alcohol. Depressie en angst zijn de meest voorkomende psychische stoornissen met een dubbele diagnose die samengaan met verslaving. Daarom maakt de ontdekking dat buspiron nuttig kan zijn voor de behandeling van sommige psychische stoornissen en verslaving dit medicijn bijzonder intrigerend.
Onderzoek naar het gebruik van buspiron voor de behandeling van stoornissen in het gebruik van middelen is nog steeds voorlopig, en veel ervan is alleen gedaan in dierstudies. Er zal misschien nooit een medicijn zijn dat verslaving “behandelt”. In het beste geval kunnen medicijnen enkele effecten van drugs blokkeren of ontwenningsverschijnselen verminderen. Het antwoord op de behandeling van verslavingen ligt in het identificeren en aanpakken van alle onderliggende oorzaken van de stoornis in het gebruik van middelen, zoals slechte copingvaardigheden, niet gediagnosticeerde of onbehandelde psychische stoornissen of trauma’s in het verleden.
Table of Contents
- Wat is Buspirone?
- Achtergrond & Geschiedenis
- Gebruik bij de behandeling van angst
- Hoe werkt Buspiron?
- Gebruik in Verslavingsbehandeling
- Taking Buspirone
- Wat gebeurt er als u een dosis mist?
- Hoe lang duurt het voordat Buspirone werkt?
- Effectiviteit van Buspiron
- Bijwerkingen van Buspiron
- Mogelijke interacties
- Buspiron innemen tijdens de zwangerschap
- Alternatieven voor Buspiron
- Wat te doen in geval van overdosering
- Meer informatie over Buspirone
Wat is Buspirone?
Buspiron is een anti-angstmedicijn dat tot een eigen klasse behoort; het is niet verwant aan de andere beschikbare soorten anti-angstmedicijnen (zoals benzodiazepinen, SSRI’s, of barbituraten).
Buspiron is een drug die historisch uit de gratie raakte en zelden werd gebruikt, maar een sterke comeback maakt vanwege zijn effectiviteit, niet-verslavende eigenschappen, gebrek aan ontwenningseffecten, veiligheid en recent geïdentificeerde toepassingen voor de behandeling van verslaving.
Buspiron beïnvloedt de dopamine in de hersenen, de feel-good chemische stof in de hersenen (neurotransmitter) die wordt gestimuleerd door verslavende drugs en gedragingen. Als zodanig heeft intens onderzoek naar het gebruik van buspiron voor de behandeling van verslaving de belangstelling voor dit oudere geneesmiddel doen herleven.
In tegenstelling tot sommige andere angstmedicijnen, veroorzaakt buspiron geen fysieke of psychologische afhankelijkheid of resulteert het niet in een tolerantie of ontwenningsverschijnselen die worden geassocieerd met andere verslavende stoffen. Buspiron is geen gereguleerde stof, en heeft geen bekend potentieel voor misbruik. Er is echter altijd de mogelijkheid voor individuen om de drug te misbruiken.
Achtergrond & Geschiedenis
Buspiron werd voor het eerst gemaakt in het laboratorium in 1968, gepatenteerd voor medisch gebruik in 1975 en kreeg FDA-goedkeuring voor gebruik bij de behandeling van gegeneraliseerde angststoornis in 1986. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld als een behandeling voor psychose, maar het bleek zeer goed te werken voor de behandeling van angst, wat zijn belangrijkste gebruik werd.
Gebruik bij de behandeling van angst
Buspiron is onlangs weer in de gunst gekomen als een anti-angst medicijn vanwege zijn gunstige bijwerkingen profiel en niet-verslavende eigenschappen in vergelijking met sommige andere medicatie opties. Het wordt meestal gebruikt voor de behandeling van gegeneraliseerde angststoornis, en wordt meestal gebruikt als een tweedelijns optie na selectieve serotonine heropname remmers (SSRI’s), de gebruikelijke eerste keuze voor de behandeling van angst.
Buspiron wordt ook onderzocht op mogelijke effectiviteit bij de behandeling van angst bij mensen die gelijktijdig een depressie hebben.
Hoe werkt Buspiron?
Ondanks dat het een relatief oud medicijn is, worden de details van hoe buspiron werkt nog steeds blootgelegd. De reden voor de positieve effecten bij de behandeling van sommige verslavingen is echter wel bekend. Drugs en verslavend gedrag geven hun “high” door verschillende chemische boodschappers in de hersenen (neurotransmitters) te verhogen, vooral dopamine.
Dopamine maakt deel uit van het “beloningssysteem” van de hersenen dat mensen plezier geeft wanneer ze iets goeds bereiken (zoals het krijgen van een opslag op het werk), hen beloont voor gedrag dat het overleven ondersteunt (zoals het eten van een goede maaltijd), en hen aanmoedigt om levensondersteunende gedragingen te doen (zoals voortplanting). Wanneer de hersenen een beloning willen geven, geven ze een klein shot dopamine, en het resultaat is zich even goed voelen.
De meeste verslavende drugs en verslavende gedragingen geven mensen een “high” door de hersenen te stimuleren in één keer abnormaal grote hoeveelheden dopamine aan te maken, waardoor mensen zich korte tijd heel goed voelen. Deze “beloning” versterkt het druggebruik of -gedrag, en verslaving ontwikkelt zich.
Wanneer de hersenen dopamine vrijgeven, moet de chemische stof zich binden aan een dopaminereceptor om zijn gewenste beloningseffect te hebben. Het blijkt dat buspiron die dopaminereceptoren blokkeert, zodat de drugs of gedragingen de high niet produceren.
Gebruik in Verslavingsbehandeling
Studies hebben een significant effect van buspiron vastgesteld bij het verminderen van de verslavende effecten van nicotine alleen, en nicotine samen met cocaïnegebruik. Van nicotine en cocaïne is bekend dat ze elkaars verslavende eigenschappen versterken wanneer ze samen worden ingenomen.
Een kleine studie wees uit dat buspiron even effectief was als het gebruik van een taper van de opioïde-vervangende drug methadon voor het verlichten van ontwenningsverschijnselen bij mensen die detoxen van opioïdegebruik. Dit is vooral belangrijk omdat buspiron, in tegenstelling tot methadon, een veilig bijwerkingenprofiel heeft, geen misbruikpotentieel heeft, een niet-opioïde is en geen ontwenningsverschijnselen heeft. Het Amerikaanse National Institute on Drug Abuse (NIDA) voert momenteel klinische proeven uit naar dit potentieel waardevolle gebruik van buspiron.
Een andere recente studie vond dat buspiron effectief de alcoholinname remde, wat suggereert dat het in de nabije toekomst waarschijnlijk een nuttig hulpmiddel zal worden voor de behandeling van alcoholgebruikstoornis.
Een groot onderzoek naar de effecten van buspiron voor gelijktijdig optredende stoornissen in het gebruik van alcohol en angst (een veel voorkomende combinatie) toont aan dat het medicijn nuttig is voor de behandeling van angst in deze situatie. Dit is vooral belangrijk, omdat de gebruikelijke anti-angstmedicijnen het alcoholgebruik kunnen verhogen. Onbehandelde angst kan het alcoholgebruik doen toenemen en omgekeerd.
Buspiron is echter niet nuttig voor alle stoornissen in het middelengebruik. Eén studie toonde aan dat het niet beter (misschien zelfs slechter) deed dan placebo voor cannabisverslaving. Dit komt waarschijnlijk omdat cannabis een andere neurotransmitteractiviteit heeft dan de meeste andere verslavende drugs.
Gerelateerd: Starting Treatment with Online Rehab
Taking Buspirone
Buspirone wordt geleverd als een tablet en is verkrijgbaar in 5mg, 7,5mg, 10mg, 15mg en 30mg doses. Het wordt gewoonlijk tweemaal per dag ingenomen, in een startdosering van 7,5 mg tweemaal per dag. De medicatie wordt getitreerd om de optimale dosis te vinden, meestal door de dosis elke twee of drie dagen met 5mg per dag te verhogen.
Buspiron kan met of zonder voedsel worden ingenomen, maar moet elke keer op dezelfde manier worden ingenomen.
Omdat buspiron niet verwant is aan en anders werkt dan benzodiazepinemedicijnen, is het niet effectief voor de behandeling van ontwenning van benzodiazepinegebruik, en werkt het mogelijk niet optimaal bij mensen die onlangs werden behandeld met benzodiazepinen.
Wat gebeurt er als u een dosis mist?
Mensen die een dosis buspiron missen, moeten contact opnemen met hun voorschrijvende arts of apotheker voor advies. In het algemeen is het goed om de gemiste dosis in te nemen zodra u eraan denkt, tenzij het bijna tijd is voor de volgende dosis, in welk geval het goed zou zijn om de gemiste dosis over te slaan en de inname te hervatten volgens het normale schema. U moet niet typisch een dubbele dosis nemen.
Hoe lang duurt het voordat Buspirone werkt?
Buspirone werkt niet onmiddellijk om acute angst te verlichten zoals benzodiazepinemedicijnen. Het kan zelfs 2-4 weken duren voordat het voldoende in het lichaam is opgebouwd om te gaan werken. Het is goedgekeurd voor kortdurend en langdurig gebruik. Buspiron heeft een korte eliminatiehalfwaardetijd van slechts 2,8 uur, dus het lichaam metaboliseert het geneesmiddel zeer snel.
Effectiviteit van Buspiron
Data over de effectiviteit van buspiron voor angst is beperkt. Omdat het een ouder geneesmiddel is, kan het niet worden gepatenteerd, en farmaceutische bedrijven hebben geen financiële stimulans om klinische studies uit te voeren. Er zijn geen gegevens die de effectiviteit van buspiron vergelijken met andere behandelingen voor angst.
Ook ontbreken gegevens over de effectiviteit van buspiron bij de behandeling van verschillende stoornissen in middelengebruik, omdat de wetenschap nog in het beginstadium is van het uitvoeren van goed onderzoek naar deze nieuwe indicatie voor het geneesmiddel.
Bijwerkingen van Buspiron
Sommige mensen die buspiron nemen tegen angst stoppen ermee vanwege ondraaglijke bijwerkingen. Zij wijten het staken aan verschillende bijwerkingen, waaronder:
- Duizeligheid
- Insomnia
- Licht in het hoofd
- Drowiness
- Nervositeit
- Hoofdpijn
- Vermoeidheid
- Nausea
Enige andere bijwerkingen van buspiron waarvan bekend is dat ze ook kunnen optreden zijn:
- schudden
- nervositeit en tintelingen
- vermoeidheid en zwakte
- pijnen
- droge mond
- slechte concentratie
- woede of vijandige uitbarstingen
- Wazig zien
- Rash
- Ringen in de oren
- Korpspijn
Dit is geen volledige lijst van de mogelijke bijwerkingen van buspirone. Iedereen die deze medicatie gebruikt, moet de risico’s van het gebruik van de medicatie met zijn voorschrijver bespreken. Bijwerkingen kunnen soms worden verminderd door een langzame en geleidelijke dosisverhoging bij het begin van het gebruik van het medicijn.
Mogelijke interacties
Buspiron heeft waarschuwingen en bekende interacties met een aantal medicijnen, en mag niet worden ingenomen met sommige soorten geneesmiddelen. Het is belangrijk dat mensen ervoor zorgen dat hun voorschrijver op de hoogte is van alle medicijnen die ze gebruiken, inclusief vrij verkrijgbare medicijnen, kruiden- en gezondheidsvoedingssupplementen, en alcohol en illegale drugs.
Er zijn onveilige interacties van buspiron en alcohol waar mensen die het medicijn gebruiken zich bewust van moeten zijn.
Buspiron innemen tijdens de zwangerschap
Dierstudies hebben geen bewijs aangetoond van effecten van buspiron op de vruchtbaarheid of op de normale ontwikkeling van de foetus. Buspiron mag alleen tijdens de zwangerschap worden gebruikt als het duidelijk noodzakelijk is en onder begeleiding van een arts.
Buspiron wordt uitgescheiden in de moedermelk, dus het moet worden vermeden voor moeders die borstvoeding geven.
Alternatieven voor Buspiron
Buspiron is een uniek geneesmiddel, dus er zijn geen andere keuzes in dezelfde klasse om als alternatief te gebruiken. Er zijn echter alternatieven uit verschillende klassen van geneesmiddelen die kunnen worden gebruikt in plaats van (of soms in combinatie met) buspiron.
Er zijn bijvoorbeeld een aantal medicatiekeuzes voor de behandeling van angststoornissen, evenals een aantal niet-medicatieopties, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT).
Wat de behandeling van verslaving betreft, verzamelt onderzoek snel bewijs van de voordelen van het gebruik van buspiron, maar er zijn momenteel andere medicijnen beschikbaar voor de behandeling van stoornissen in het gebruik van middelen, waaronder ontwenningsverschijnselen en co-occurring psychische stoornissen. Verslaving wordt echter nooit “genezen” of “verholpen” door medicijnen; het vereist eerder een alomvattende aanpak van alle onderliggende oorzaken en effecten van de verslaving.
Wat te doen in geval van overdosering
Er zijn geen sterfgevallen gemeld als gevolg van een overdosis met buspirone op zichzelf. Doses tot 375 mg per dag zijn getest (in vergelijking met de startdosis van 15 mg per dag), die negatieve bijwerkingen (duizeligheid, misselijkheid, wazig zien, sufheid) produceerden, maar geen doden.
In het geval van een overdosis van buspiron of andere medicijnen, bel 911 en volg hun instructies op. Overdosering met buspiron vereist spoedeisende ziekenhuiszorg. Zoals bij elke overdosis, moeten de onderliggende redenen voor de gebeurtenis worden geïdentificeerd en behandeld, vooral als het een zelfmoordpoging was.
Meer informatie over Buspirone
Goede, niet-commerciële, controleerbare bronnen van informatie over buspirone zijn te vinden op een verscheidenheid van overheidsbronnen, waaronder:
- FDA webpagina op BuSpar
- U.S. National Library of Medicine webpagina over Buspirone
- U.S. National Library of Medicine MedLinePlus – Buspirone
Als u of iemand die u kent worstelt met verslaving aan een voorgeschreven medicijn of illegale stof, neem dan contact op met The Recovery Village voor meer behandelmogelijkheden.
- Bronnen
Bergland, Christopher. “De neurochemicaliën van geluk.” Psychology Today, 29 november 2012. Accessed May 30, 2019.
Buydens-Branchey, Laure; Branchey, Marc; Reel-Brander, Christine. “Efficacy of buspirone in the treatment of opioid withdrawal.” Journal of Clinical Psychopharmacology, juni 2005. Accessed May 30, 2019.
Food and Drug Administration (FDA). “BuSpar.” November 2010. Accessed May 30, 2019.
Gimeno, Carmen; Dorado, Marisa Luisa; Roncero, Carlos; Szerman, Nestor; et al. “Behandeling van comorbide alcoholverslaving en angststoornis: Review of the scientific evidence and recommendations for treatment.” Frontiers of Psychiatry, 22 september 2017. Accessed May 30, 2019.
Kim, Sung Won; Fowler, Joanna S; Skolnick, Phil; et al. “Therapeutic doses of buspirone block D3 receptors in the living primate brain.” International Journal of Neuropsychopharmacology, augustus 2014. Accessed May 30, 2019.
Le Foll, Bernard; Boileau, Isabelle. “Herbestemming van buspiron voor de behandeling van drugsverslaving.” International Journal of Neuropsychopharmacology, maart 2013. Accessed May 30, 2019.
Leggio, Gian Marco; Camilleri, Giovanni; Platania Chiara B M; et al. “Dopamine D3 receptor is noodzakelijk voor ethanolconsumptie: Een benadering met buspiron.” Neuropsychopharmacology, March 3, 2014. Accessed May 30, 2019.
McRae-Clark, Aimee; Baker, Nathaniel L.; Gray, Kevin M.; Killeen, Therese K; et al. “Buspirone treatment of cannabis dependence: Een gerandomiseerd, placebogecontroleerd onderzoek.” Drug and Alcohol Dependence, 1 november 2015. Accessed May 30, 2019.
Mello, Nancy K.; Fivel, Peter A.; Kohut, Stephen J. “Effecten van chronische buspironbehandeling op nicotine en gelijktijdige nicotine+cocaïne zelftoediening.” Neuropsychopharmacology, juni 2013. Accessed May 30, 2019.
United States National Library of Medicine. “Buspirone.” May 7, 2019. Accessed May 30, 2019.
United States National Library of Medicine. “Buspirone hydrochloride – buspirone hydrochloride tablet.” December 13, 2016. Accessed May 30, 2019.
United States National Library of Medicine. “Effecten van buspiron bij opiaatontwenning.” January 12, 2017. Accessed May 30, 2019.
Wilson, Tyler. “Buspirone.” StatPearls, 14 februari 2019. Accessed May 30, 2019.
Winhusen, Theresa; et al. “Evaluatie van buspiron voor terugval-preventie bij volwassenen met cocaïneverslaving: An efficacy trial conducted in the real world.” Hedendaagse Klinische Trials, september 2012. Accessed May 30, 2019.
Medische disclaimer: The Recovery Village streeft ernaar de kwaliteit van leven te verbeteren voor mensen die worstelen met een stoornis in het gebruik van middelen of geestelijke gezondheid met op feiten gebaseerde inhoud over de aard van gedragsgerelateerde gezondheidsaandoeningen, behandelingsopties en hun gerelateerde resultaten. Wij publiceren materiaal dat is onderzocht, geciteerd, bewerkt en beoordeeld door bevoegde medische professionals. De informatie die wij verstrekken is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. De informatie mag niet worden gebruikt in plaats van het advies van uw arts of andere gekwalificeerde zorgverlener.