Door Linda Geddes
Belangrijk voor oudewijvenpraatjes
Dagen tot de geboorte: 126
Borstomvang: 85 centimeter (33.5 inches)
Om het geslacht van ons ongeboren kind al dan niet te weten te komen, was een dilemma dat ons wekenlang plaagde. Zou het de verrassing bederven? Zelfs zonder een definitief echo-onderzoek om ons het geslacht te vertellen, zijn er een aantal folklore-voorspellingsmethoden – maar zit er enige wetenschap achter?
Advertentie
Old wives’ tale 1: Bad morning sickness means you’re having a boy
Ik had geen last van ochtendmisselijkheid, dus volgens deze regel zou ik een meisje moeten verwachten.
Het tegendeel is waar, in feite: moeders met ernstige zwangerschapsmisselijkheid hebben meer kans op een meisje. In 1999 analyseerden onderzoekers de dossiers van 8186 vrouwen die in Zweden met zwangerschapsmisselijkheid in het ziekenhuis waren opgenomen en ontdekten dat 44,3 procent van hen beviel van jongens, tegenover 51,4 procent van de algemene bevolking (The Lancet, DOI: 10.1016/s0140-6736(99)04239-7). Zij wijten hogere niveaus van het zwangerschapshormoon humaan choriongonadotrofine (hCG) bij vrouwen die meisjes dragen.
Vreemd genoeg schreef Henrik Toft Sørensen van de universitaire ziekenhuizen van Aarhus en Aalborg in Denemarken de volgende maand aan The Lancet dat de geslachtsverhouding ook leek te worden beïnvloed door de burgerlijke staat, met minder jongens geboren uit alleenstaande moeders.
In een afzonderlijke studie vond hij ook dat vrouwen met ernstige zwangerschapsmisselijkheid meer kans hadden om meisjes te baren; de correlatie was nog sterker bij alleenstaande moeders. Onder vrouwen met ernstige zwangerschapsmisselijkheid beviel 46,5 procent van jongens, vergeleken met 51 procent van de andere vrouwen. Binnen de groep van zwangerschapsmisselijken beviel 40 procent van de vrouwen die alleen woonden van jongens, tegen 45 procent van de vrouwen die samenwoonden met hun partner (The Lancet, DOI: 10.1016/s0140-6736(05)74029-0).
Old wives’ tale 2: Foetal heart rate predicts the baby’s sex
Volgens deze regel – hij bestaat al 30 jaar, dus ik classificeer hem als een old wives’ tale – als de hartslag van je foetus boven de 140 slagen per minuut (bpm) ligt, verwacht je een meisje, en als hij eronder ligt, verwacht je een jongen. Ik heb de afgelopen twee weken twee keer het genoegen gehad om naar de hartslag van mijn baby te luisteren, en de laatste keer was het 130 spm – dus ik zou een jongen moeten verwachten.
De hartslag van de foetus heeft echter de neiging om te dalen naarmate de zwangerschap vordert, van 170 tot 200 spm bij 8 tot 10 weken, tot 120 tot 160 spm halverwege de zwangerschap. En volgens gepubliceerde studies lijkt er weinig verschil te zijn tussen jongens en meisjes, althans tijdens de vroege zwangerschap.
In één studie gebruikten onderzoekers echografie om de foetale hartslag te meten bij 477 foetussen vóór 14 weken zwangerschap. De gemiddelde hartslag van meisjes was 151,7 spm, terwijl die voor jongens 154,9 spm was – niet groot genoeg verschil om statistisch significant te zijn (Fetal Diagnosis and Therapy, DOI: 10.1159/000089065).
De enige keer dat een verschil is waargenomen, is tijdens de bevalling zelf, wanneer vrouwelijke baby’s een snellere hartslag lijken te hebben dan mannen; de reden is onbekend.
Old wives’ tale 3: Rare food cravings = een jongen
Een vriend vertelde me dat mijn afkeer van sla betekent dat ik een jongen ga krijgen. Ik kon geen wetenschap vinden om dit te ondersteunen, maar er is enig bewijs uit een ziekenhuisonderzoek in Boston dat ontdekte dat aanstaande moeders gemiddeld grotere eetlust hebben als ze een jongen dragen in plaats van een meisje.
Ik heb zeker de hele tijd honger, maar dat kan gewoon komen door de zwangerschap in het algemeen. Het probleem is&kolon; hoe weet je wat een grote toename van eetlust is? Inderdaad, de auteurs van de Boston studie geven toe dat het verschil in eetlust niet opvallend genoeg is om het geslacht van een baby met nauwkeurigheid te voorspellen.
Old wives’ tale 4: Vrouwen “weten het gewoon”
Dat mysterieuze ding genaamd “vrouwelijke intuïtie” beweert macht over veel dingen, waaronder het kunnen voorspellen van het geslacht van ongeboren kinderen. Persoonlijk vermoed ik dat het een sluwe tactiek is om belachelijke babynamen, voorgesteld door de mannelijke partner, af te wijzen. Dit gezegd zijnde, ben ik er al enkele weken van overtuigd dat ik een meisje krijg.
In 1998 vroegen onderzoekers van de Universiteit van Tucson in Arizona aan 108 zwangere vrouwen om het geslacht van hun baby te voorspellen. Vijfenzeventig van deze vrouwen beweerden hierover een intuïtie te hebben – als een buikgevoel of een droom – en van deze vrouwen raadde 60 procent juist. Wanneer vrouwen met een voorkeur voor het ene geslacht uit de steekproef werden verwijderd, bleken de 48 overgebleven vrouwen in 71% van de gevallen juist te hebben geraden. Helaas werd de studie nooit gepubliceerd, waardoor het moeilijk is de details nauwkeurig te onderzoeken.
Naast alle bovenstaande verhalen is van bijzonder belang voor Bumpology de folklore rond de vorm van de bult en de relatie daarvan met het geslacht van de baby (Birth, DOI: 10.1046/j.1523-536x.1999.00172.x). Maar voorspellingen op basis van de bult zijn niet duidelijker dan de andere verhalen, en we besloten ons te baseren op een methode van geslachtsvoorspelling die 95 procent zeker is. We vroegen de echograaf ons te vertellen of onze baby een jongen of een meisje zou zijn tijdens onze 21-weken-scan vorige week.
Alle oude wijvenpraatjes hadden het mis, op één&kolom na: vrouwelijke intuïtie. Ik ben blij te kunnen zeggen dat we een klein meisje verwachten.
Lees vorige Bumpology columns: Actieve foetus, onstuimig kind? Uh-oh, Waarom verafschuw ik sla?, Hoe beïnvloedt stress mijn foetus?
Meer over deze onderwerpen:
- zwangerschap en geboorte