Er zijn verschillende versies van de Bijbel, afhankelijk van de vertalers en de verschillende commentaren die de hoofdtekst begeleiden.
Het woord “bijbel” wordt ook gebruikt om te verwijzen naar een zeer belangrijk boek, meestal van encyclopedische aard, dat een specifiek onderwerp behandelt.
Samenstelling van de Bijbel
De Bijbel bestaat uit in totaal 66 verschillende boeken, die op verschillende momenten in de geschiedenis en door mensen uit verschillende streken zijn geschreven.
De boeken worden als meer of minder heilig beschouwd (d.w.z. ze worden al dan niet als canoniek beschouwd), afhankelijk van de religieuze traditie in kwestie. Deze 66 boeken zijn op hun beurt weer onderverdeeld in twee grote afdelingen:
1. Het Oude Testament: bestaande uit 39 boeken, vertelt het verhaal van de schepping van de wereld en de mensheid volgens de joods-christelijke geloofsbelijdenis, en bestrijkt tevens de geschiedenis van het Hebreeuwse volk, oftewel het volk Israël, met een hoogtepunt rond 445 v. Chr.
In het laatste boek van het Oude Testament wordt bovendien de komst van de Messias onder de mensen voorzegd. Het Oude Testament begint met het boek Genesis, dat omstreeks 1445 v. Chr. werd geschreven, en culmineert met Maleachi.
2. Nieuwe Testament: bestaat uit 27 boeken en omvat de zogenaamde Evangeliën, teksten die het leven en werk van Jezus van Nazareth beschrijven, vanaf de aankondiging van zijn komst onder de mensen als de zoon van God, zijn geboorte, zijn reizen, zijn kruisiging en daaropvolgende opstanding, alsmede de apostolische brieven (brieven van de apostelen), die het leven en de reizen van de eerste christenen beschrijven.
Het Nieuwe Testament bereikt zijn hoogtepunt met het boek Openbaring, dat rond 96 v. Chr. werd geschreven.
De bijbel voor het jodendom
Voor de joodse godsdienst wordt alleen het Oude Testament beschouwd als een heilig boek, dat Gods woord aan de mensen vertegenwoordigt, terwijl voor de christenen beide teksten (Oude en Nieuwe Testament) een verzameling teksten vertegenwoordigen die door mensen onder goddelijke inspiratie zijn geschreven.
(De Bijbel is een religieuze tekst)
In beide gevallen wordt de Bijbel niet alleen gebruikt als een vorm van historisch verslag, maar ook en vooral als een leidraad voor het gedrag en de moraal van gelovigen.
Zeven boeken van de Bijbel worden ook vaak apocriefe boeken genoemd (waarvan men gelooft dat ze niet door goddelijke inspiratie zijn geschreven), die in sommige christelijke kerken niet in de Bijbel zijn opgenomen en ook wel deuterocanonieke boeken worden genoemd.