WAT ZIJN DE FUNDAMENTEN VOOR HET BEOORDELEN VAN DYSTROPHISCHE NAILS?
Wanneer men geconfronteerd wordt met dystrofische nagels, is het belangrijk de oorzaak vast te stellen. Hoewel onychomycose heel vaak de oorzaak is, zijn er verschillende nagelaandoeningen die zich presenteren met nageldystrofie en zich kunnen voordoen als onychomycose.
Onychomycose wordt klassiek gekenmerkt door onycholyse, verkleuring, verdikking van de nagelplaat, subunguale debris, en vaak ongemak. Verdikte nagels kunnen ingegroeid of ingegroeid raken en pijn veroorzaken.
Er zijn echter ook andere mogelijke oorzaken van nageldystrofie: een verkeerde biomechanica kan leiden tot een onnatuurlijke druk op de nagel, waardoor de nagel verdikt en samengeperst wordt. In het geval van een ‘hamerteen’ bijvoorbeeld, kan de nagel naar beneden gericht zijn en de grond raken wanneer de patiënt loopt. Hierdoor wordt de nagel blootgesteld aan natuurlijke grondreactiekrachten; net als bij andere weefsels wordt de nagel dikker als reactie op herhaald trauma (vergelijkbaar met eeltvorming op zacht weefsel). Op een vergelijkbare manier wordt de vijfde teen vaak blootgesteld aan traumatische druk van dichtzittende schoenen, wat leidt tot verdikking van de nagel.
Nageldystrofie kan ook een teken zijn van andere medische diagnoses, zoals psoriatische nagelziekte of lichen planus.
Het bevestigen van de diagnose onychomycose door het documenteren van de aanwezigheid van dermatofyten is aanbevolen en gemakkelijk uit te voeren. Periodiek zuur-Schiff (PAS) kleuring kan de aanwezigheid van dermatofyten bevestigen binnen 24 uur, maar het kan niet identificeren specifieke oorzakelijke organismen.Potassium hydroxide (KOH) cultuur duurt maximaal een maand, maar het maakt het mogelijk voor de identificatie van een specifiek organisme en dus kan helpen bij de behandeling selectie.
WAT IS DE IMPACT VAN PATIËNTEN MET DYSTROPISCHE NAILS?
De impact van dystrofische nagels kan aanzienlijk zijn voor patiënten. Zowel mannelijke als vrouwelijke patiënten schamen zich voor de aandoening. Mannelijke patiënten zeggen vaak dat ze zwembaden en kleedkamers proberen te vermijden om hun nagels niet bloot te geven. Vrouwen zeggen vaak dat ze geen schoenen met open tenen kunnen of willen dragen. Sommige vrouwen melden dat ze verband en andere dingen gebruiken om hun tenen te camoufleren.
Dystrofische nagels kunnen gepaard gaan met pijn en daardoor met bewegingsmoeilijkheden. Harde, verdikte nagels kunnen zweren veroorzaken op nabijgelegen vingers. Onychomycotische nagels kunnen ulceraties onder het nagelbed ontwikkelen.
Onychomycose wordt ook geassocieerd met interdigitale tineapedis en een verhoogd risico op diabetische ulcera. De temporele associatie tussen onychomycose en tinea pedis is onduidelijk; we weten niet of en hoe het een tot het ander kan leiden.
ZIJN ER EFFECTIEVE OPTIES OM INFECTIE TE VERMINDEREN?
Clinisch gezien zien we soms lage percentages van volledige genezing en hoge percentages van recidief onychomycose. Dit kan met vele factoren in verband worden gebracht, waaronder de aard van de therapie. We weten echter dat patiënten vaak opnieuw worden blootgesteld aan dermatofyten.
Onderzoek heeft aangetoond dat het wassen van sokken met een enkele wasbeurt adherente dermatofyten niet verwijdert. Er zijn echter wel strategieën om herblootstelling te verminderen. Hoewel er geen klinische studies beschikbaar zijn, is er enig bewijs dat met koper geïnfundeerde kousen in staat zijn om de schimmelbioden te verminderen. Er zijn ook aanwijzingen dat een ultraviolet apparaat, SteriShoe genaamd, gebruikt kan worden om de bio-belasting van schoeisel te verminderen.
Dr. Vlahovic is universitair hoofddocent aan de TempleUniversity School of Podiatric Medicine in Philadelphia, PA.