Behoud & Onderzoek

De Internationale Walvisvaart Commissie (IWC)

In 1946 ondertekenden 14 landen het Internationale Walvisvaart Verdrag voor de regulering van de walvisvaart, waarmee de Internationale Walvisvaart Commissie (IWC) werd opgericht. Het doel van de IWC is het beheer van de walvisbestanden als hulpbron.

De IWC houdt toezicht op de walvispopulaties via wetenschappelijke adviesgroepen en coördineert en financiert allerlei walvisonderzoek.

In 1986 kondigde de IWC een moratorium op de commerciële walvisvangst af. Het moratorium – dat nog steeds van kracht is – biedt de mogelijkheid van gereguleerde commerciële walvisvangst in de toekomst.

De IWC heeft momenteel geen jurisdictie over kleine walvisachtigen.

IUCN/The World Conservation Union Species Survival Commission (SSC)

IUCN/The World Conservation Union is een wereldwijde natuurbeschermingsorganisatie. Deze organisatie brengt regeringsinstanties, niet-gouvernementele organisaties en onafhankelijke staten samen om een wereldwijde aanpak van het natuurbehoud te bevorderen. De beluga walvis is opgenomen in de bijna bedreigde categorie van de IUCN/The World Conservation Union (de soort loopt een groot risico uit te sterven).

The Endangered Species Act, 1973 (ESA)

The Endangered Species Act of 1973 (ESA) wordt beheerd door de Amerikaanse ministeries van Binnenlandse Zaken en Handel. Het doel ervan is het uitsterven van wilde dieren en planten in de Verenigde Staten, in andere landen en op zee een halt toe te roepen.

In Alaska leven ongeveer 375 belugawalvissen in het noordelijke deel van Cook Inlet. Deze populatie is een van de vijf populaties in Alaska (en de V.S.). De Cook Inlet populatie is sinds 1994 met ongeveer 50% afgenomen en verspreidde zich ooit over Cook Inlet. Aanvankelijk werd de achteruitgang in verband gebracht met de overbejaging van beluga’s door de mens. Toch, zelfs met vrijwel geen vangst van Cook Inlet beluga’s sinds 1999, heeft de populatie zich niet hersteld.
De voortdurende achteruitgang van de beluga’s kan te wijten zijn aan:

  • minder zalm en andere prooivissen beschikbaar
  • afnemende kwaliteit van habitat als gevolg van menselijke ontwikkeling
  • olie- en gasexploratie, ontwikkeling, en productie
  • vervuiling door industriële activiteiten
  • toename van predatie door orka’s op beluga’s
  • toename van sterfte door stranding
  • toename van sterfte door ziekte

Wegens hun zeer geringe populatiegrootte en gebrek aan herstel werd de Cook Inlet beluga-populatie als “bedreigd” geklasseerd onder de U. S. Endangered Species Act.S. Endangered Species Act op 22 oktober 2008.

Wettelijke bescherming

De U.S. Marine Mammal Protection Act (MMPA) van 1972 maakt het illegaal om te jagen op zeezoogdieren of ze lastig te vallen in de U.S.S.A..

  • Het hoofddoel van de MMPA is de gezondheid en stabiliteit van het mariene ecosysteem te handhaven en een optimale duurzame populatie van zeezoogdieren te verkrijgen en te behouden.
  • Volgens de MMPA vallen alle walvissen in de Amerikaanse wateren (baleinwalvissen en tandwalvissen) onder de jurisdictie van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA).
  • De MMPA staat bepaalde uitzonderingen toe: inheemse zelfvoorzieningsjacht; het vangen van zeezoogdieren voor onderzoek, onderwijs en publieke vertoning; en het vangen van beperkte aantallen zeezoogdieren tijdens visserijactiviteiten.

De Convention on International Trade of Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) is een internationaal verdrag dat in 1973 is ontwikkeld om de handel in bepaalde in het wild levende diersoorten te reguleren. CITES beschermt alle soorten tandwalvissen. Beluga-walvissen zijn opgenomen in CITES-bijlage II (soorten die momenteel niet als bedreigd worden beschouwd, maar waarvan de handel door CITES wordt gereguleerd).

Een geïsoleerde populatie beluga’s in de St. Lawrence-rivier is sinds 1983 wettelijk beschermd. In 1988 hebben het Canadese Ministerie van Visserij en Oceanen (DFO) en Milieu Canada (een overheidsinstantie die toezicht houdt op nationale parken) het St. Lawrence Actieplan ten uitvoer gelegd.

  • Het doel van het plan was om tegen 1993 90% van alle industriële emissies in de St. Lawrence River te elimineren.
  • Binnen 10 jaar waren de emissies met 96% verminderd.
  • Als onderdeel van het plan heeft de St. Lawrence Vision 2000 Agreement samen met het Wereld Natuur Fonds en overheids- en niet-overheidsdeskundigen om een beluga herstelplan te ontwikkelen dat de St. Lawrence beluga populatie blijft beschermen en monitoren en hun habitat verder herstelt.

Whale Watching

Whale watching expedities brengen mensen dicht bij wilde walvissen en helpen mensen over ze te leren.

NOAA heeft “Marine wildlife viewing guidelines” ontwikkeld om zeedieren te beschermen. Naast andere aanbevelingen, instrueren de richtlijnen walviskijkers om afstand te bewaren. Het achtervolgen of lastigvallen van dieren, het belemmeren van hun recht van overpad, het aanraken en voeren van dieren zijn niet toegestaan.

Mariene Zoölogische Parken

Het houden van beluga-walvissen in mariene zoölogische parken biedt het publiek de mogelijkheid om meer te leren over deze dieren en hoe menselijke activiteiten hun overleving beïnvloeden.

In de beschermde omgeving van een marien zoölogisch park kunnen wetenschappers aspecten van de biologie van beluga-walvissen onderzoeken die in het wild moeilijk of onmogelijk te bestuderen zijn.

Dr. Brent Stewart van het Hubbs-SeaWorld Research Institute bestudeert het gedrag en de bio-akoestiek van de Cook Inlet beluga’s en de fysieke en akoestische interacties tussen belugawalvissen en boten in de Cook Inlet bij Anchorage, die een belangrijke broed- en voedingshabitat voor deze populatie lijkt te zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.