Bank Run

What is a Bank Run?

Een bankrun doet zich voor wanneer veel klanten tegelijkertijd al hun geld opnemen van hun depositorekeningen bij een bankinstellingBanking (Sell-Side) CareersDe banken, ook bekend als Dealers of gezamenlijk als de Sell-Side, bieden een breed scala aan functies, zoals investment banking, equity research, verkoop & handel uit angst dat de instelling insolvabel is, of kan worden. Deze situatie doet zich voor in fractionele-reservebankenstelsels waar banken slechts een klein deel van hun activa aanhoudenFinanciële activaFinanciële activa zijn activa die voortvloeien uit contractuele overeenkomsten over toekomstige kasstromen of uit het bezit van eigen-vermogensinstrumenten van een andere entiteit. Een sleutel als contant geld. Naarmate meer klanten hun geld opnemen, bestaat de kans dat zij in gebreke blijven, en dit zal tot meer opnames leiden tot een punt waarop de bank geen liquide middelen meer heeft. Een ongecontroleerde bankrun kan tot een faillissement leiden, en als er meerdere banken bij betrokken zijn, ontstaat er paniek in de hele sector die tot een economische recessie kan leiden.

Een bankrun ontstaat doordat klanten in paniek raken en niet doordat de bank daadwerkelijk insolvent is. Een bankrun die voortkomt uit angst bij het publiek en die een bank tot een feitelijk faillissement drijft, is een voorbeeld van een self-fulfilling prophecy. Naarmate meer mensen geld opnemen, neemt het risico van een faillissement toe en dit leidt tot nog meer opnames. De bank kan het aantal geldopnames per klant beperken of alle geldopnames helemaal stopzetten om de paniek te bestrijden. Ook kan de bank meer geld krijgen van andere banken of van de centrale bank om de kasmiddelen te vergroten.

De eerste bankruns

De beurskrach van 1929 in de Verenigde Staten maakte het publiek ontvankelijk voor geruchten over een naderende financiële crisis. Er was een daling van de investeringen en de consumentenbestedingen, wat leidde tot een stijging van de werkloosheid en een daling van de industriële productie. Een golf van bankpaniek verergerde de situatie, waarbij bezorgde depositohouders zich haastten om hun banktegoeden op te nemen. De gelijktijdige opnames dwongen banken leningen te liquideren en hun activa te verkopen om de opnames te voldoen.

De eerste bankrun begon in Nashville, Tennesse, in 1930 en dit veroorzaakte een golf van bankruns in het Zuidoosten toen klanten zich haastten om hun deposito’s op te nemen. Banken houden slechts een fractie van hun totale deposito’s aan, terwijl de rest van de deposito’s wordt uitgeleend aan andere cliënten. Door een tekort aan liquide middelen waren de banken gedwongen leningen te liquideren en activa tegen bodemprijzen te verkopen om de massale opvragingen aan te vullen. Andere bankruns volgden in 1931 en 1932. Bankruns waren het meest wijdverbreid in staten waar de wetten de banken verplichtten slechts één filiaal te hebben, en dit verhoogde het risico op faillissement.

Het grootste slachtoffer van de bankencrisis was de Bank of the United States in december 1930. Een klant liep het filiaal van de bank in New York binnen en vroeg om zijn aandelen te verkopenWat is een aandeel? Iemand die aandelen van een onderneming bezit, wordt aandeelhouder genoemd en kan aanspraak maken op een deel van de resterende activa en winsten van de onderneming (mocht de onderneming ooit worden ontbonden). De termen “aandelen”, “aandelen” en “eigen vermogen” worden door elkaar gebruikt. De bank raadde hem echter af de aandelen te verkopen omdat het een goede investering was. De klant verliet de bank en begon geruchten te verspreiden dat de bank had geweigerd zijn aandelen te verkopen en dat de bank insolvent dreigde te worden. Binnen enkele uren stonden de klanten van de bank in de rij voor de bank en namen in totaal 2 miljoen dollar contant op.

Herstel van bankruns

Na zijn aantreden in 1933 als 32e president van de Verenigde Staten, kondigde Franklin D. Roosevelt een nationale bank holiday af. De vakantie stond federale inspectie van alle banken toe om te bepalen of zij solvabel genoeg waren om hun activiteiten voort te zetten. De president riep ook het Amerikaanse Congres op om met nieuwe bankwetgeving te komen om de noodlijdende financiële instellingen te helpen.

In 1933 hield president Roosevelt toespraken die op de radio werden uitgezonden, waarin hij de Amerikaanse burgers verzekerde dat de regering geen andere incidenten van bankfaillissementen wilde zien. Hij verzekerde het publiek dat de banken hun deposito’s zouden beschermen zodra ze hun activiteiten hervatten en dat het veiliger was om geld op de bank te houden dan om het onder de matras te bewaren. Roosevelts daden en woorden markeerden het begin van een herstelproces waarbij de burgers de banken weer zouden gaan vertrouwen.

De Bankwet van 1933 leidde tot de oprichting van de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). De wet gaf de instantie de bevoegdheid om toezicht te houden, te reguleren en depositoverzekeringen te verstrekken aan commerciële banken. De instantie was ook verantwoordelijk voor het bevorderen van gezonde bankpraktijken bij banken en het handhaven van het vertrouwen van het publiek in het financiële stelsel. Om te voorkomen dat een bankrun wordt uitgelokt, voert de FDIC overnametransacties in het geheim uit en gaan gesloten banken de volgende werkdag weer open onder een nieuwe eigenaar.

Bankrunbeperkende maatregelen

In een situatie waarin een bankinstelling wordt geconfronteerd met de dreiging van insolventie als gevolg van een bankrun, kan zij de volgende technieken gebruiken om de run te beperken:

Traag het af

Een bank kan een bankrun vertragen door het proces kunstmatig te vertragen. Tijdens de recessie in de Verenigde Staten lieten banken die een bankrun vreesden, hun werknemers en hun familieleden in een lange rij voor de kassiers gaan staan en kleine en langzame stortingen of opnames doen. Zo kon de bank tijd winnen voor sluitingstijd. In het huidige technologische tijdperk van internetbankieren werkt deze techniek echter wellicht niet meer. De ideale oplossing zou zijn om de autoriteiten de bank voor een bepaalde periode te laten sluiten om te voorkomen dat klanten al hun geld opnemen.

Geld lenen

Wanneer de kasreserves van de bank het aantal geldopnames niet aankunnen, kan de bank geld lenen van andere banken of de centrale bank. Als ze een grote som geld kunnen lenen, kan dit voorkomen dat de bank failliet gaat. De centrale bank heeft als geldschieter in laatste instantie de verantwoordelijkheid om geld uit te lenen aan banken in moeilijkheden om hun faillissement te voorkomen. Ook kunnen prominente geldleveranties aan de bank de klanten ervan overtuigen dat het niet nodig is snel geld op te nemen.

Deposito verzekering

Het verzekeren van deposito’s van klanten biedt de deelnemers de garantie dat, mocht de bank ten onder gaan, zij hun geld terugkrijgen. Depositoverzekering begon in de Verenigde Staten na de Grote Depressie toen de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC)De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) is een overheidsinstelling die depositoverzekeringen biedt tegen bankfaillissementen. De instantie werd opgericht. De instantie herstelde het vertrouwen van het publiek in het bankwezen en zorgde ervoor dat klanten al hun geld terugkrijgen wanneer een bank insolvent wordt. Als een bank omvalt, staat de FDIC een bank met hoge kapitaalreserves toe om de kwetsbare bank over te nemen, samen met haar klanten. De klanten kunnen dan bij hun deposito’s bij de nieuwe bank. In het ergste geval kan de FDIC de activa van de omgevallen bank veilen om de depositohouders terug te betalen.

Termijndeposito’s

Een bank kan haar klanten aanmoedigen om termijndeposito’s te plaatsen en een percentage rente op het geld te verdienen. Klanten kunnen hun geld alleen opnemen na afloop van een overeengekomen periode en niet op verzoek. Als termijndeposito’s een groot percentage van de passiva van een bank vormen, kan de bank een bankrun overleven, zelfs als klanten andere deposito’s opnemen. Termijndeposito’s worden gewoonlijk geïnvesteerd in andere winstgevende ondernemingen die de bank enige rente opleveren.

Lees meer:

Bedankt voor het lezen van CFI’s gids over bankruns. Voor meer informatie over het bankwezen biedt CFI de volgende bronnen:

  • What Do Investment Bankers Do?What Do Investment Bankers Do? Wat doen Investment Bankers? Investment bankers kunnen 100 uur per week werken aan onderzoek, financiële modellering & en presentaties. Hoewel het beschikt over enkele van de meest begeerde en financieel lonende posities in het bankwezen, investment banking is ook een van de meest uitdagende en moeilijke carrièrepaden, Guide to IB
  • Federal ReserveFederal Reserve (The Fed)De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter ’s werelds grootste vrije markteconomie.
  • Bank of EnglandBank of EnglandDe Bank of England (BoE) is de centrale bank van het Verenigd Koninkrijk en een model waarop de meeste centrale banken over de hele wereld zijn gebouwd. Sinds
  • Systemisch risicoSystemisch risico kan worden gedefinieerd als het risico dat verbonden is aan de ineenstorting of het falen van een bedrijf, industrie, financiële instelling of een gehele economie. Het is het risico van een groot falen van een financieel systeem, waarbij een crisis ontstaat wanneer kapitaalverschaffers het vertrouwen verliezen in de gebruikers van kapitaal

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.