Bambi
In de eerste film is Bambi niet erg sterk gepersonaliseerd om het milieuperspectief van de film te versterken. Bambi zou, net als de meeste van zijn vrienden, elk hert in elk bos kunnen zijn. In zijn vroege jeugd heeft Bambi wijde ogen, spichtige poten, een nieuwsgierig karakter en een hoge stem. Naarmate hij opgroeit, wordt hij geleidelijk volwassener, maar zelfs op jongvolwassen leeftijd lijkt hij nog een heel jong bokje met een tengere bouw en een tamelijk naïef karakter.
De naturalistische animatie in de eerste film werd geholpen door een paar vier maanden oude reekalfjes die door jachtopzieners uit Maine naar de studio waren gestuurd. Voor één scène werden echter ook menselijke modellen gebruikt: actrice Jane Randolph en Ice Capades-ster Donna Atwood fungeerden als live-action referenties voor de scène waarin Bambi en Thumper op het ijs staan. Disney liet ook Rico LeBrun, een schilder van dieren, naar de studio komen om lezingen te geven over de structuur en beweging van dieren. Natuurfotograaf Maurice Day verbleef maandenlang in een bos in Maine om dieren vast te leggen voor de animatoren.
Bambi II
In Bambi II is Bambi veel duidelijker gepersonaliseerd. In deze film, die het gat opvult tussen de dood van zijn moeder en het moment waarop hij weer als jong volwassene te zien was, wordt Bambi geconfronteerd met een aantal uitdagingen. Ten eerste is er de dood van zijn moeder en de verhuizing naar zijn vader, de grote prins van het woud. Zijn vader wil niet leren om een vader te zijn. Daarnaast begint Bambi verliefd te worden op Faline, en komt hij in conflict met een ouder reekalf genaamd Ronno (hetzelfde hert waarmee hij later als jongvolwassene om Faline zou vechten). Terwijl hij in de eerste film het leven volgt waar het hem leidt, is hij in deze film assertiever om een band met zijn vader te krijgen en indruk op hem te maken. In de eerste film had Bambi’s status als jonge prins weinig invloed op het verloop van het verhaal. In deze film wordt zijn rang een belangrijk onderdeel van de verhaallijn als hij aan zichzelf en anderen, vooral aan zijn vader, wil bewijzen dat hij het verdient prins te zijn en de naam van zijn vader kan waarmaken.