Wetenschap over gewichtstoename + aan obesitas gerelateerde onderwerpen
Wetenschap van de industrie
Is “Dieet” misleidende marketing?
Wetenschappelijke referenties
Aspartaam, ’s werelds meest populaire suikervervanger, is te vinden in duizenden suikervrije, suikerarme en zogenaamde “dieet”-dranken en voedingsmiddelen. Maar het wetenschappelijk bewijs beschreven in deze factsheet linkt aspartaam aan gewichtstoename, verhoogde eetlust, diabetes, metabole stoornissen en aan obesitas gerelateerde ziekten.
Deel deze bron alstublieft. Zie ook onze begeleidende factsheet, Aspartaam: Decennia van wetenschap wijzen op ernstige gezondheidsrisico’s, met informatie over de collegiaal getoetste studies die aspartaam in verband brengen met kanker, hart- en vaatziekten, de ziekte van Alzheimer, beroertes, toevallen, verkorte zwangerschappen en hoofdpijn.
Korte feiten
- Aspartaam – ook op de markt gebracht als NutraSweet, Equal, Sugar Twin en AminoSweet – is ’s werelds meest gebruikte kunstmatige zoetstof. De chemische stof wordt aangetroffen in duizenden voedingsmiddelen en dranken, waaronder Diet Coke en Diet Pepsi, suikervrije kauwgom, snoep, specerijen en vitaminen.
- De FDA heeft gezegd dat aspartaam “veilig is voor de algemene bevolking onder bepaalde omstandigheden”. Veel wetenschappers hebben gezegd dat de goedkeuring van de FDA was gebaseerd op verdachte gegevens en zou moeten worden heroverwogen.
- Tientallen studies die gedurende tientallen jaren zijn uitgevoerd, leggen een verband tussen aspartaam en ernstige gezondheidsproblemen.
Aspartaam, gewichtstoename + aan obesitas gerelateerde kwesties
Vijf overzichten van de wetenschappelijke literatuur over kunstmatige zoetstoffen suggereren dat ze niet bijdragen aan gewichtsverlies, en in plaats daarvan gewichtstoename kunnen veroorzaken.
- Een meta-analyse uit 2017 van onderzoek naar kunstmatige zoetstoffen, gepubliceerd in het Canadian Medical Association Journal, vond geen duidelijk bewijs van gewichtsverliesvoordelen voor kunstmatige zoetstoffen in gerandomiseerde klinische onderzoeken, en meldde dat cohortstudies kunstmatige zoetstoffen associëren met “toename in gewicht en tailleomtrek, en hogere incidentie van obesitas, hypertensie, metabool syndroom, diabetes type 2 en cardiovasculaire gebeurtenissen.”1 Zie ook
- “Kunstmatige zoetstoffen helpen niet bij gewichtsverlies en kunnen leiden tot aangekomen kilo’s,” door Catherine Caruso, STAT (7.17.2017)
- “Waarom een cardioloog zijn laatste dieet frisdrank heeft gedronken,” door Harlan Krumholz, Wall Street Journal (9.14.2017)
- “Deze cardioloog wil dat zijn familie mindert met dieet frisdrank. Zou de uwe dat ook moeten doen?” door David Becker, M.D., Philly Inquirer (9.12.2017)
- Een overzichtsartikel van Trends in Endocrinology and Metabolism uit 2013 vindt “accumulating evidence suggests that frequent consumers of these sugar substitutes may also be at increased risk of excessive weight gain, metabolic syndrome, type 2 diabetes, and cardiovascular disease,” en dat “frequente consumptie van zoetstoffen met een hoge intensiteit het contra-intuïtieve effect kan hebben van het induceren van metabole ontsporingen.”2
- Een overzichtsartikel van het American Journal of Clinical Nutrition uit 2009 stelt vast dat de “toevoeging van NNS aan diëten geen voordeel oplevert voor gewichtsverlies of verminderde gewichtstoename zonder energiebeperking. Er zijn reeds lang bestaande en recente zorgen dat de opname van NNS in de voeding de energie-inname bevordert en bijdraagt aan obesitas. “3
- Een overzichtsartikel van het Yale Journal of Biology and Medicine uit 2010 van de literatuur over kunstmatige zoetstoffen concludeert dat, “onderzoekstudies suggereren dat kunstmatige zoetstoffen kunnen bijdragen aan gewichtstoename.”4
- Een overzichtsartikel van het International Journal of Pediatric Obesity uit 2010 stelt: “Gegevens van grote, epidemiologische studies ondersteunen het bestaan van een associatie tussen de consumptie van kunstmatig gezoete dranken en gewichtstoename bij kinderen. “5
Epidemiologisch bewijs suggereert dat kunstmatige zoetstoffen betrokken zijn bij gewichtstoename. Bijvoorbeeld:
- In de San Antonio Heart Study “werd een klassieke, positieve dosis-responsrelatie waargenomen tussen de consumptie van AS-dranken en gewichtstoename op lange termijn.” Bovendien bleek dat het consumeren van meer dan 21 kunstmatig gezoete dranken per week – in vergelijking met degenen die er geen consumeerden, “geassocieerd was met een bijna verdubbeld risico” van overgewicht of obesitas. “6
- Een onderzoek naar drankconsumptie onder kinderen en adolescenten in de leeftijd van 6-19 jaar, gepubliceerd in International Journal of Food Sciences and Nutrition, ontdekte dat “BMI positief geassocieerd is met consumptie van koolzuurhoudende dieetdranken.”7
- Een tweejarig onderzoek bij 164 kinderen, gepubliceerd in het Journal of the American College of Nutrition, toonde aan dat “de toename in de consumptie van dieetdranken significant groter was voor personen met overgewicht en personen die in gewicht toenamen in vergelijking met personen met een normaal gewicht. Basis BMI Z-score en jaar 2 light frisdrank consumptie voorspelden 83.1% van de variatie in jaar 2 BMI Z-score”. Er werd ook vastgesteld dat “de consumptie van light frisdrank de enige soort drank was die geassocieerd was met de BMI Z-score van het tweede jaar, en dat de consumptie groter was bij mensen met overgewicht en mensen die in gewicht toenamen in vergelijking met mensen met een normaal gewicht na twee jaar. “8
- Het Amerikaanse Growing Up Today-studie van meer dan 10.000 kinderen in de leeftijd van 9-14 jaar vond dat, voor jongens, de inname van dieetdrank “significant geassocieerd was met gewichtstoename. “9
- Een studie uit 2016 in het International Journal of Obesity meldde het vinden van zeven tentatief gerepliceerde factoren die significante associaties vertoonden met abdominale obesitas bij vrouwen, waaronder de inname van aspartaam.10
- Mensen die regelmatig kunstmatige zoetstoffen consumeren, lopen een verhoogd risico op “overmatige gewichtstoename, metabool syndroom, diabetes type 2 en hart- en vaatziekten, “11 volgens een 2013 Purdue review over 40 jaar gepubliceerd in Trends in Endocrinology & Metabolism
Andere soorten studies suggereren op vergelijkbare wijze dat kunstmatige zoetstoffen niet bijdragen aan gewichtsverlies. Zo ondersteunen interventiestudies niet het idee dat kunstmatige zoetstoffen gewichtsverlies veroorzaken. Volgens het Yale Journal of Biology and Medicine review van de wetenschappelijke literatuur, “consensus van interventionele studies suggereert dat kunstmatige zoetstoffen niet helpen gewicht te verminderen wanneer ze alleen worden gebruikt. “12
Sommige studies suggereren ook dat kunstmatige zoetstoffen de eetlust verhogen, wat gewichtstoename kan bevorderen. Het Yale Journal of Biology and Medicine review vond bijvoorbeeld dat “Preload experimenten over het algemeen hebben gevonden dat zoete smaak, of die nu door suiker of kunstmatige zoetstoffen wordt geleverd, de menselijke eetlust versterkt. “13
Studies op basis van knaagdieren suggereren dat consumptie van kunstmatige zoetstoffen kan leiden tot het consumeren van extra voedsel. Volgens het Yale Journal of Biology and Medicine review: “Inconsistente koppeling tussen zoete smaak en calorische inhoud kan leiden tot compensatoir overeten en een positieve energiebalans.” Bovendien, volgens hetzelfde artikel, “moedigen kunstmatige zoetstoffen, juist omdat ze zoet zijn, het verlangen naar suiker en suikerafhankelijkheid aan. “14
Een studie uit 2014 in het American Journal of Public Health ontdekte dat “volwassenen met overgewicht en obesitas in de Verenigde Staten meer dieetdranken drinken dan volwassenen met een gezond gewicht, significant meer calorieën consumeren uit vast voedsel – zowel bij maaltijden als snacks – dan volwassenen met overgewicht en obesitas die SSB’s drinken , en een vergelijkbare hoeveelheid totale calorieën consumeren als volwassenen met overgewicht en obesitas die SSB’s drinken.”15
Een studie uit 2015 bij oudere volwassenen in het Journal of the American Geriatrics Society vond “In een opvallende dosis-responsrelatie,” dat “toenemende DSI geassocieerd was met escalerende abdominale obesitas….”16
Een belangrijke studie uit 2014 gepubliceerd in Nature vond dat “consumptie van veelgebruikte NAS-formuleringen de ontwikkeling van glucose-intolerantie aanjaagt door inductie van compositorische en functionele veranderingen in de darmmicrobiota … onze resultaten linken NAS-consumptie, dysbiose en metabole afwijkingen … Onze bevindingen suggereren dat NAS mogelijk direct hebben bijgedragen aan het versterken van de exacte epidemie die ze zelf bedoeld waren om te bestrijden.”17
Diabetes en metabole ontregeling
Aspartaam breekt gedeeltelijk af in fenylalanine, dat interfereert met de werking van een enzym intestinale alkalische fosfatase (IAP) waarvan eerder is aangetoond dat het het metabool syndroom voorkomt, wat een groep symptomen is die verband houden met diabetes type 2 en hart- en vaatziekten. Volgens een studie uit 2017 in Applied Physiology, Nutrition and Metabolism, kwamen muizen die aspartaam in hun drinkwater kregen meer aan en ontwikkelden ze andere symptomen van het metabool syndroom dan dieren die soortgelijke diëten zonder aspartaam kregen. De studie concludeert: “De beschermende effecten van IAP met betrekking tot het metabool syndroom kunnen worden geremd door fenylalanine, een metaboliet van aspartaam, wat misschien het gebrek aan verwacht gewichtsverlies en metabole verbeteringen in verband met dieetdranken verklaart. “18
- Zie ook: Mass General persbericht over de studie, “Aspartaam kan gewichtsverlies voorkomen, niet bevorderen door de activiteit van darmenzym te blokkeren”
Mensen die regelmatig kunstmatige zoetstoffen consumeren, lopen een verhoogd risico op “overmatige gewichtstoename, metabool syndroom, diabetes type 2 en hart- en vaatziekten,” volgens een 2013 Purdue review over 40 jaar gepubliceerd in Trends in Endocrinology & Metabolism.19
In een studie die 66.118 vrouwen gedurende 14 jaar volgde, werden zowel met suiker gezoete dranken als kunstmatig gezoete dranken geassocieerd met het risico op diabetes type 2. “Sterke positieve trends in T2D-risico werden ook waargenomen over kwartielen van consumptie voor beide soorten dranken … Er werd geen associatie waargenomen voor 100% vruchtensapconsumptie,” meldde de studie uit 2013 gepubliceerd in American Journal of Clinical Nutrition.20
Intestinale dysbiose, metabole ontregeling en obesitas
Kunstmatige zoetstoffen kunnen glucose-intolerantie induceren door de darmmicrobiota te veranderen, volgens een studie uit 2014 in Nature. De onderzoekers schreven: “onze resultaten leggen een verband tussen NAS-consumptie, dysbiose en metabole afwijkingen, en roepen daarmee op tot een herbeoordeling van massaal NAS-gebruik … Onze bevindingen suggereren dat NAS mogelijk direct hebben bijgedragen aan het versterken van de exacte epidemie die ze zelf bedoeld waren om te bestrijden. “21
- Zie ook: “Artificial Sweeteners May Change our Gut Bacteria in Dangerous Ways,” door Ellen Ruppel Shell, Scientific American (4.1.2015)
Een studie uit 2016 in Applied Physiology Nutrition and Metabolism meldde: “Aspartaaminname beïnvloedde significant de associatie tussen body mass index (BMI) en glucosetolerantie… consumptie van aspartaam is geassocieerd met grotere obesitas-gerelateerde stoornissen in glucosetolerantie.”22
Volgens een rattenstudie uit 2014 in PLoS ONE, “verhoogde aspartaam de nuchtere glucosespiegels en een insulinetolerantietest toonde aan dat aspartaam de door insuline gestimuleerde glucoseverwijdering belemmert… Fecale analyse van de darmbacteriesamenstelling toonde aan dat aspartaam het totaal aantal bacteriën verhoogt… “23
Industry Science
Niet alle recente studies vinden een verband tussen kunstmatige zoetstoffen en gewichtstoename. Twee door de industrie gefinancierde studies deden dat niet.
- Een meta-analyse van het American Journal of Clinical Nutrition uit 2014 concludeerde: “Bevindingen van observationele studies toonden geen associatie tussen LCS-inname en lichaamsgewicht of vetmassa en een kleine positieve associatie met BMI ; gegevens van RCT’s , die de hoogste kwaliteit van bewijs leveren voor het onderzoeken van de mogelijk oorzakelijke effecten van LCS-inname, geven echter aan dat het vervangen van LCS-opties voor hun reguliere calorieversies resulteert in een bescheiden gewichtsverlies en een nuttig dieetinstrument kan zijn om de naleving van plannen voor gewichtsverlies of gewichtsbehoud te verbeteren.” De auteurs “ontvingen financiering om dit onderzoek uit te voeren van de Noord-Amerikaanse tak van het International Life Sciences Institute (ILSI). “24
Het International Life Sciences Institute, een non-profitorganisatie die wetenschap produceert voor de voedingsindustrie, is controversieel onder volksgezondheidsdeskundigen vanwege de financiering door chemische, voedings- en farmaceutische bedrijven en mogelijke belangenconflicten, volgens een artikel uit 2010 in Nature.25 Zie ook: U.S. Right to Know fact sheet about the International Life Sciences Institute.
Een reeks verhalen gepubliceerd in UPI in 1987 door onderzoeksjournalist Greg Gordon beschrijft de betrokkenheid van ILSI bij het sturen van onderzoek naar aspartaam in de richting van studies die waarschijnlijk de veiligheid van de zoetstof ondersteunen.
- Een studie uit 2014 in het tijdschrift Obesity testte water tegen kunstmatig gezoete dranken voor een gewichtsverliesprogramma van 12 weken, en kwam tot de conclusie dat “water niet superieur is aan NNS-dranken voor gewichtsverlies tijdens een uitgebreid gedragsmatig gewichtsverliesprogramma.” De studie werd “volledig gefinancierd door de American Beverage Association, “26 die de belangrijkste lobbygroep is voor de frisdrankindustrie.
Er zijn sterke aanwijzingen dat door de industrie gefinancierde studies in biomedisch onderzoek minder betrouwbaar zijn dan onafhankelijk gefinancierde studies. Een studie uit 2016 in PLOS One van Daniele Mandrioli, Cristin Kearns en Lisa Bero onderzocht de relatie tussen onderzoeksresultaten en risico op vertekening, sponsoring van de studie en financiële belangenconflicten van auteurs in reviews over de effecten van kunstmatig gezoete dranken op gewichtsuitkomsten.27 De onderzoekers concludeerden: “Door de industrie gesponsorde reviews over kunstmatig gezoete dranken hadden meer kans op gunstige uitkomsten dan door de industrie gesponsorde reviews (…), evenals gunstige conclusies.” Financiële belangenconflicten werden niet bekendgemaakt in 42% van de beoordelingen, en beoordelingen uitgevoerd door auteurs met financiële belangenconflicten met de voedingsindustrie (al dan niet bekendgemaakt) hadden meer kans op gunstige conclusies voor de industrie dan beoordelingen uitgevoerd door auteurs zonder financiële belangenconflicten.
Een onderzoek uit 2007 in PLOS Medicine naar steun van de industrie voor biomedisch onderzoek wees uit dat “financiering door de industrie van voedingsgerelateerde wetenschappelijke artikelen kan leiden tot vertekening van de conclusies ten gunste van de producten van sponsors, met mogelijk significante gevolgen voor de volksgezondheid … wetenschappelijke artikelen over veel geconsumeerde dranken die volledig door de industrie werden gefinancierd, hadden ongeveer vier tot acht keer meer kans om gunstig te zijn voor de financiële belangen van de sponsors dan artikelen zonder industriegerelateerde financiering. Van bijzonder belang is dat geen van de interventiestudies met volledige steun van de industrie een ongunstige conclusie had… “28
Is “Diet” bedrieglijke marketing?
In april 2015 heeft US Right to Know een petitie ingediend bij de Federal Trade Commission (FTC) en de Food and Drug Administration (FDA) om de marketing- en reclamepraktijken te onderzoeken van “dieet” -producten die een chemische stof bevatten die in verband wordt gebracht met gewichtstoename.
Wij voerden aan dat de term “dieet” misleidend, onjuist en misleidend lijkt te zijn en in strijd is met sectie 5 van de Federal Trade Commission Act en sectie 403 van de Federal Food, Drug and Cosmetic Act. De agentschappen hebben tot nu toe geweigerd op te treden wegens gebrek aan middelen en andere prioriteiten (zie de antwoorden van de FDA en de FTC).
“Het is betreurenswaardig dat de FTC niet wil optreden om het bedrog van de ‘dieet’-drankindustrie een halt toe te roepen. Overvloedig wetenschappelijk bewijs linkt kunstmatige zoetstoffen aan gewichtstoename, niet gewichtsverlies,” zei Gary Ruskin, mede-directeur van U.S. Right to Know. “Ik geloof wel dat ‘dieet’ frisdrank de Amerikaanse geschiedenis in zal gaan als een van de grootste consumentenfraudes ooit.”
Nieuwsberichtgeving:
- “Soda Shouldn’t Be Called ‘Diet,’ Advocacy Group Says,” door Greg Gordon, McClatchy (4.9.2015)
- “Diet” Soda Fraud? door Riëtte van Laack, FDA Law Blog (4.19.2015)
- “FTC Declines to Probe Whether Ads for Diet Products are Deceptive,” door Greg Gordon, McClatchy (10.14.2015)
USRTK persberichten en posts:
- Is “Diet” Soda a Fraud? We Asked FTC to Investigate, April 9, 2015
- Are Coke and Pepsi Lying to You About “Diet” Soda? April 9, 2015
- Is het Accuraat om een Soda “Diet” te noemen,” Consumentengroep vraagt Soda CEO’s, May 20, 2015
- Is Coke Illegaal aan het beweren dat “Diet” Soda een behandeling is voor Obesitas? July 1, 2015
- FTC Declines to Act Against Deceptive “Diet” Soda Ads, Oct. 14, 2015
Scientific References
Azad, Meghan B., et al. Nonnutritive sweeteners and cardiometabolic health: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials and prospective cohort studies. CMAJ 17 juli 2017 vol. 189 no. 28 doi: 10.1503/cmaj.161390 (abstract / artikel)
Swithers SE, “Artificial Sweeteners Produce the Counterintuitive Effect of Inducing Metabolic Derangements.” Trends in Endocrinology and Metabolism, 10 juli 2013. 2013 Sep;24(9):431-41. PMID: 23850261. (abstract / article)
Mattes RD, Popkin BM, “Nonnutritive Sweetener Consumption in Humans: Effects on Appetite and Food Intake and Their Putative Mechanisms.” American Journal of Clinical Nutrition, 3 december 2008. 2009 Jan;89(1):1-14. PMID: 19056571. (article)
Yang Q, “Gain Weight by ‘Going Diet?’ Artificial Sweeteners and the Neurobiology of Sugar Cravings.” Yale Journal of Biology and Medicine, 2010 Jun;83(2):101-8. PMID: 20589192. (article)
Brown RJ, de Banate MA, Rother KI, “Artificial Sweeteners: a Systematic Review of Metabolic Effects in Youth.” International Journal of Pediatric Obesity, 2010 Aug;5(4):305-12. PMID: 20078374. (abstract / article)
Fowler SP, Williams K, Resendez RG, Hunt KJ, Hazuda HP, Stern MP. “Fuelling the Obesity Epidemic? Artificially Sweetened Beverage Use and Long-Term Weight Gain.” Obesity, 2008 Aug;16(8):1894-900. PMID: 18535548. (abstract / article)
Forshee RA, Storey ML, “Total Beverage Consumption and Beverage Choices Among Children and Adolescents.” International Journal of Food Sciences and Nutrition. 2003 Jul;54(4):297-307. PMID: 12850891. (abstract)
Blum JW, Jacobsen DJ, Donnelly JE, “Beverage Consumption Patterns in Elementary School Aged Children Across a Two-Year Period.” Journal of the American College of Nutrition, 2005 Apr;24(2):93- 8. PMID: 15798075. (abstract)
Berkey CS, Rockett HR, Field AE, Gillman MW, Colditz GA. “Sugar-Added Drinks and Adolescent Weight Change. “Obes Res. 2004 May;12(5):778-88. PMID: 15166298. (abstract / article)
W Wulaningsih, M Van Hemelrijck, K K Tsilidis, I Tzoulaki, C Patel and S Rohrmann. “Onderzoek naar voedings- en leefstijlfactoren als determinanten van abdominale obesitas: een omgevingsbrede studie.” International Journal of Obesity (2017) 41, 340-347; doi:10.1038/ijo.2016.203; online gepubliceerd 6 december 2016 (abstract / artikel)
Susan E. Swithers, “Artificial sweeteners produce the counterintuitive effect of inducing metabolic derangements.” Trends Endocrinol Metab. 2013 Sep; 24(9): 431-441.
Yang Q, “Gain Weight by ‘Going Diet?’ Artificial Sweeteners and the Neurobiology of Sugar Cravings.” Yale Journal of Biology and Medicine, 2010 Jun;83(2):101-8. PMID: 20589192. (article)
Yang Q, “Gain Weight by ‘Going Diet?’ Artificial Sweeteners and the Neurobiology of Sugar Cravings.” Yale Journal of Biology and Medicine, 2010 Jun;83(2):101-8. PMID: 20589192. (article)
Yang Q, “Gain Weight by ‘Going Diet?’ Artificial Sweeteners and the Neurobiology of Sugar Cravings.” Yale Journal of Biology and Medicine, 2010 Jun;83(2):101-8. PMID: 20589192. (article)
Bleich SN, Wolfson JA, Vine S, Wang YC, “Diet-Beverage Consumption and Caloric Intake Among US Adults, Overall and by Body Weight.” American Journal of Public Health, 16 januari 2014. 2014 Mar;104(3):e72-8. PMID: 24432876. (abstract / article)
Fowler S, Williams K, Hazuda H, “Diet Soda Intake Is Associated with Long-Term Increases in Waist Circumference in a Biethnic Cohort of Older Adults: De San Antonio Longitudinal Study of Aging.” Journal of the American Geriatrics Society, 17 maart 2015. (abstract / artikel)
Suez J. et al., “Artificial Sweeteners Induce Glucose Intolerance by Altering the Gut Microbiota.” Nature, 17 september 2014. 2014 Oct 9;514(7521):181-6. PMID: 25231862 (abstract)
Gul SS, Hamilton AR, Munoz AR, Phupitakphol T, Liu W, Hyoju SK, Economopoulos KP, Morrison S, Hu D, Zhang W, Gharedaghi MH, Huo H, Hamarneh SR, Hodin RA. “Inhibition of the gut enzyme intestinal alkaline phosphatase may explain how aspartame promotes glucose intolerance and obesity in mice.” Appl Physiol Nutr Metab. 2017 Jan;42(1):77-83. doi: 10.1139/apnm-2016-0346. Epub 2016 Nov 18. (abstract / article)
Susan E. Swithers, “Kunstmatige zoetstoffen produceren het contra-intuïtieve effect van het induceren van metabole stoornissen.” Trends Endocrinol Metab. 2013 Sep; 24(9): 431-441. (artikel)
Guy Fagherazzi, A Vilier, D Saes Sartorelli, M Lajous, B Balkau, F Clavel-Chapelon. “Consumptie van kunstmatig en met suiker gezoete dranken en incident type 2 diabetes in de Etude Epidémiologique auprès des femmes de la Mutuelle Générale de l’Education Nationale-European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition cohort.” Am J Clin Nutr. 2013, 30 jan; doi: 10.3945/ ajcn.112.050997 ajcn.050997. (abstract/article)
Suez J et al. “Artificial sweeteners induce glucose intolerance by altering the gut microbiota.” Nature. 2014 Oct 9;514(7521). PMID: 25231862. (abstract / artikel)
Kuk JL, Brown RE. “Aspartaam inname is geassocieerd met grotere glucose intolerantie bij personen met obesitas.” Appl Physiol Nutr Metab. 2016 Jul;41(7):795-8. doi: 10.1139/apnm-2015-0675. Epub 2016 May 24. (abstract)
Palmnäs MSA, Cowan TE, Bomhof MR, Su J, Reimer RA, Vogel HJ, et al. (2014) Low-Dose Aspartame Consumption Differentially Affects Gut Microbiota-Host Metabolic Interactions in the Diet-Induced Obese Rat. PLoS ONE 9(10): e109841. (article)
Miller PE, Perez V, “Low-Calorie Sweeteners and Body Weight and Composition: a Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials and Prospective Cohort Studies.” American Journal of Clinical Nutrition, 18 juni 2014. 2014 Sep;100(3):765-77. PMID: 24944060. (abstract / article)
Declan Butler, “Food Agency Denies Conflict-of-Interest Claim.” Nature, 5 oktober 2010. (article)
Peters JC et al., “The Effects of Water and Non-Nutritive Sweetened Beverages on Weight Loss During a 12-Week Weight Loss Treatment Program.” Obesity, 2014 Jun;22(6):1415-21. PMID: 24862170. (abstract / article)
Mandrioli D, Kearns C, Bero L. “Relationship between Research Outcomes and Risk of Bias, Study Sponsorship, and Author Financial Conflicts of Interest in Reviews of the Effects of Artificially Sweetened Beverages on Weight Outcomes: A Systematic Review of Reviews.” PLOS One, 8 september 2016. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0162198