Animal genitalia: amphibians, reptiles and mammals

Na het eerste bericht over de geslachtsorganen van vogels en vissen, sluiten we het hoofdstuk af over de curiosa van de penissen, vagina’s en andere voortplantingsorganen van amfibieën, reptielen en zoogdieren.

Zoals we in een vorig bericht hebben gezien, is de cloaca het gat waar het spijsverterings-, voortplantings- en uitscheidingsstelsel samenkomen. Alle amfibieën bezitten een cloaca, evenals reptielen, vogels en sommige vissen (haaien en roggen) en zoogdieren.

Larven van amfibieën worden gekenmerkt door een grote gedaanteverwisseling die bekend staat als metamorfose .
Niet te missen de succesvolle post over amfibische spermadieven .

ANURA

De anuranen (amfibieën zonder staart, zoals kikkers) hebben uitwendige voortplanting en de paring vindt meestal in het water plaats. Het mannetje, dat kleiner is dan het vrouwtje, grijpt het vrouwtje stevig vast. Deze omhelzing wordt amplexus genoemd.

De samentrekkingen van het vrouwtje bij het uitstoten van de eitjes stimuleren het mannetje om ze van sperma te spuiten op hetzelfde moment dat ze worden uitgestoten. De eitjes worden verbonden door een gelatineachtige massa die afhankelijk van de soort verschillende vormen aanneemt.
De mannelijke kikkers van het geslacht Ascaphus hebben een valse staart die niets anders is dan een verlengstuk van de cloaca.

URODELA

Al bijna alle urodela (amfibieën met staart, zoals salamanders en salamanders) kennen een inwendige bevruchting. Het mannetje wordt voor het vrouwtje geplaatst en laat spermapakketjes (spermatoforen) met daarin het sperma los. Het vrouwtje loopt er overheen, vangt ze op met de lippen van de cloaca en plaatst ze in de spermatheca, een holte waar de spermacellen wachten tot de eitjes door de cloaca zijn gekomen om ze te bevruchten. Het vrouwtje legt de bevruchte eitjes één voor één in waterplanten te kloppen, behalve bij sommige soorten salamanders, waarbij het vrouwtje ze vasthoudt en er levende larven uit worden geboren (ovovivivarisme).

APODA

Apoda of caecilia’s zijn amfibieën zonder poten met inwendige bevruchting, maar anders dan bij anura vindt inwendige inseminatie plaats. Dit is mogelijk dankzij een pseudo-fallus (phallodeum) die de mannetjes hebben, die ze gedurende twee of drie uur in de cloaca van het vrouwtje inbrengen. Bij eierleggende soorten (25%) worden de eitjes door de moeder bewaard, de rest van de soorten is eierlevendbarend (75%).

Bij sommige levendbarende soorten worden de nakomelingen gemetamorfoseerd geboren, bij andere als larven. Tijdens hun verblijf in de moeder voeden ze zich met eileidercellen, die ze met hun speciale tanden afschrapen. Bij de eierleggende soort Boulengerula taitana voeden de larven zich met de huid van de moeder, waardoor zij in een week 10 maal zo groot kunnen worden.

GENITALIA IN REPTILES

Geschubde REPTILES

Geschubde reptielen (orde Squamata), zoals hagedissen en slangen, hebben een in tweeën gesplitste penis: dit wordt hemipenis genoemd. Hij wordt in de staart gehouden en komt tijdens de geslachtsgemeenschap naar buiten dankzij het erectiele weefsel. Hoewel ze dubbel zijn, brengen ze tijdens de geslachtsgemeenschap slechts één van de delen in het wijfje, hoewel ze het ook afwisselend kunnen doen. De uiteinden kunnen glad zijn of stekels of structuren hebben om grip op de cloaca van het vrouwtje te verzekeren.

TURTLES

Bij sommige zeeschildpadden behoudt de cloaca het vermogen om gas uit te wisselen, met andere woorden, om te ademen. Het water stroomt er langzaam doorheen, waardoor het zuurstof kan opvangen en naar de longen kan brengen.

De mannelijke schildpadden hebben een eenvoudige penis die in tweeën is gevouwen in de cloaca, binnenin de staart, reden waarom de staart van de mannetjes dikker en langer is dan die van de vrouwtjes. Tijdens de erectie vult hij zich met vloeistof, ontplooit zich en komt naar buiten, waarbij hij een relatief grotere omvang bereikt.

Krokodilachtigen

Krokodilachtigen hebben een stijve penis (altijd in erectie), verborgen in het lichaam, die op het moment van copulatie als een veer naar buiten schiet en met dezelfde snelheid weer verborgen wordt. Volgens deze studie maken vezelig weefsel en collageen de erectie en detumescence bij de Amerikaanse alligator onnodig.

GENITALIA IN MAMMALS

MONOTREMES

Monotremes zijn de meest primitieve zoogdieren, met enkele reptielachtige kenmerken, zoals het leggen van eieren en de aanwezigheid van cloaca. Platypus en mierenegels zijn de bekendste vertegenwoordigers.

Monotremen hebben penissen met 4 koppen, die echter niet allemaal tegelijk kunnen werken. Hij gebruikt slechts de helft, dat wil zeggen twee koppen tegelijk. Bij het vogelbekdier werkt alleen de linkerkant, omdat het vrouwtje alleen de linker eierstok functioneel heeft.

Buideldieren

De buideldieren zijn die zoogdieren waarbij de voortplanting haar ontwikkeling eindigt in een buidel, een soort zak die de wijfjes bezitten en waarin zich de borsten bevinden. De bekendste buideldieren zijn kangoeroes, koala’s, opossums en de uitgestorven thylacine.

Tegenover het algemeen hebben wijfjes twee vagina’s, die aansluiten op de tweesplitsende penissen van de mannetjes, die zich terugtrekken in het S-vormige lichaam, In het geval van kangoeroes hebben wijfjes drie vagina’s en twee baarmoeders . De twee laterale vagina’s leiden het sperma naar de baarmoeder en de centrale vagina is waar het broedsel indaalt tijdens de bevalling.

PLACENTAAL

PENIELBOTEN EN ERECTIE

Bij placentale zoogdieren, zoals de mens, ontwikkelt het nageslacht zich in de baarmoeder en wordt het gevoed door de placenta. Veel placentale mannetjes hebben een penisbotje (baculum). Dit bot zou copulatie mogelijk maken, zelfs als er geen erectie is. Sommige placenta’s hebben hun baculum verloren: mensen, hyena’s, paardachtigen (paarden, zebra’s, enz.) en lagomorfen (konijnen, hazen…). Bij hen is erectie mogelijk dankzij de bloedvulling van de corpora cavernosa.

DOLFIJNEN

Bij dolfijnen is de penis prehensiel en zintuiglijk. Het uiteinde is draaibaar en het is niet ongewoon dat ze met hun penis de zeebodem voelen. Dit heeft tot valse mythen geleid, zoals dat dolfijnen altijd opgewonden zijn en proberen te paren met alles wat hen vooruitbrengt. Dit tastvermogen zou hen ook in staat stellen hun onderlinge sociale banden te versterken, zelfs onder mannetjes. Dit gedrag wordt ook waargenomen bij orka’s.

De vagina van de dolfijn zit vol plooien en hoeken om de toegang van sperma tot de eicel te bemoeilijken, hetzij van rivaliserende mannetjes, hetzij van mannetjes waarmee het vrouwtje niet wilde paren. Als u wilt zien hoe de penis in de ingewikkelde vagina van de dolfijn past, klik dan hier.

HYENAS

Op het eerste gezicht zouden we een mannelijke hyena kunnen verwarren met een vrouwtje. Vrouwelijke gevlekte hyena’s (Crocuta crocuta) hebben een lange vagina die uitloopt in een uitwendige clitoris van dezelfde grootte als de penis van het mannetje. De jongen moeten dit lange kanaal oversteken bij de geboorte, die bij de eerste bevallingen veel scheurtjes vertoont en soms sterven de pups omdat ze het niet kunnen oversteken. Bovendien zijn de vaginale lippen ook groot en vol vet, wat testikels zouden kunnen lijken.

• Intieme details van dolfijnenseks onthuld
• Kangoeroes hebben drie vagina’s
• Hebben kangoeroes echt drie vagina’s. Zo ja, waarom?
• Extraños penes animales
• Sistema urogenital de las tortugas
• Verschrikkelijke geslachtsorganen van mannelijke schildpadden
• De alligator heeft een permanent opgerichte bungee penis
• Sistema excretor y aparato urogenital de los anfibios
• Nussbaum, Ronald A. (1998). Cogger, H.G.; Zweifel, R.G., eds. Encyclopedie van Reptielen en Amfibieën. San Diego: Academic Press. pp. 52-59.
• Cover photo