Alles wat u wilt en moet weten over tepelkloven

Wanneer het op zwangerschap aankomt, vinden er allerlei veranderingen plaats in het lichaam. Sommige van deze veranderingen zijn duidelijk, zoals een groeiende buik en mogelijke striae, terwijl andere vaak ongekend zijn totdat ze worden ervaren. Onder deze nogal onaangename bijwerkingen is een medisch probleem dat niet alleen kan optreden tijdens de zwangerschap en de borstvoeding, maar dat ook gevolgen kan hebben voor een vrouw in verschillende fasen van haar leven. Dit verschijnsel staat bekend als tepelkloven en komt het meest voor bij vrouwen die borstvoeding geven.

Wat is een tepelkloven?

Deze verandering kan zich voordoen aan een of beide tepels van de borst van een vrouw en is een irritatie, barsten of pijn van de tepels. Tepelkloven kunnen zich presenteren als irritatie en zwelling of zich ontwikkelen tot een scheur, kras of wond aan de tepel of de huid rondom de structuur. Tenzij er een infectie optreedt, kunnen tepelkloven meestal gemakkelijk thuis worden behandeld.

Gemeenschappelijke oorzaken van tepelkloven

De herhaalde kracht die een zogende baby uitoefent op de tepels van zijn of haar moeder kan, in bepaalde gevallen, dit type fysieke irritatie versnellen. Deze kwaal kan echter worden veroorzaakt door een verscheidenheid van problemen, buiten de borstvoeding. Hoewel tepelkloven het vaakst voorkomen tijdens de borstvoedingsperiode, kunnen ze ook voorkomen bij sporters, omdat het ook vaak voorkomt bij mensen die gevoelig zijn voor tepelkloven. Andere oorzaken zijn:

Zwangerschap

Vrouwen in verwachting ondervinden veranderingen in hun lichaamsconcentraties van diverse hormonen. Dit natuurlijke verschijnsel kan de huid van de borsten uitrekken, wat tot irritatie van de tepels kan leiden.

Druk op of irritatie van de tepels

Naast vrouwen die borstvoeding geven, kunnen ook degenen wier tepels meer wrijving ondervinden, gevoelig zijn voor het ontstaan van fissuren. Wrijving kan ontstaan door de tepel bloot te stellen aan een strak zittende beha of shirt. Krachtige lichaamsbeweging, zoals hardlopen of fietsen, terwijl loszittende of vochtige stof wordt gebruikt, veroorzaakt irritatie van de tepels. Vocht is ook een veel voorkomende boosdoener, want tepels die vaak vochtig zijn, kunnen gemakkelijk tepelkloven ontwikkelen als gevolg van huidirritatie. Dit vocht is meestal het gevolg van speeksel van de baby (bij vrouwen die borstvoeding geven), overmatige transpiratie en het gebruik van te veel zalf of huidlotion.

Allergenen

Specifieke chemische stoffen kunnen huidallergieën opwekken die ook de tepels en de omliggende huid kunnen aantasten. Stoffen die vaak de schuldige zijn, zijn huidlotions, detergenten, zepen, parfums en shampoos.

Infectie

In ernstiger gevallen veroorzaakt door een infectie, kunnen schimmelinfecties zoals spruw ook kloven en andere tepelirritaties uitlokken.

Een blik op de symptomen

Typisch is de meest voorkomende manifestatie van tepelkloven toegenomen roodheid, schuren en zwelling rond de getroffen tepel. Andere opmerkelijke symptomen kunnen pijn of ongemak, korstvorming, barsten of bloeden zijn. De ernst van de verschijnselen en de duur van het probleem zijn afhankelijk van de precieze oorzaak van de aandoening en de duur van de irritatie.

Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?

In de meeste gevallen kunnen fissuren zonder medische tussenkomst worden behandeld en verdwijnen ze meestal vanzelf. Getroffen vrouwen kunnen het genezingsproces echter versnellen en het bijbehorende ongemak verlichten door verschillende remediërende maatregelen toe te passen.

Aanbrengen van antiseptische preparaten op de getroffen gebieden

Vanzelf verkrijgbare zalfjes kunnen vaak helpen de wonden sneller te genezen en de kans op infectie te voorkomen.

Bedek bestaande kloven met gaaskompressen

Het bedekken van de geïrriteerde tepel met gaas kan infectie of verergering van de bestaande aandoening helpen voorkomen door de tepels tegen verdere irritatie te beschermen.

Toepassen van warmwaterkompressen

Warm water kan helpen de gebarsten of geschurft tepels te verzachten en schoon te maken. Zorg ervoor dat de huid volledig droog is voordat u gaasjes op de tepel aanbrengt of een shirt of beha aantrekt.

Lees een allergietest

Als het probleem wordt veroorzaakt door een of ander allergeen, kan een allergietest helpen bij het bepalen van de beledigende stof.

Voorzorgsmaatregelen

Voor sommige vrouwen kan het moeilijk zijn activiteiten te vermijden die extra irritatie kunnen veroorzaken, vooral als u borstvoeding geeft. Vrouwen kunnen het ontstaan van kloofjes voorkomen door lichamelijke inspanning te beperken en het gebruik van producten met huidirriterende stoffen te vermijden. Vrouwen die borstvoeding geven, kunnen deze aandoening op een aantal veilige manieren behandelen, zoals met een vrij verkrijgbare zalf die veilig te gebruiken is tijdens de borstvoedingsperiode, de tepels na elke voeding in warm water baden en zoogkompressen in een beha gebruiken. Een andere behandeling van tepelkloven tijdens de borstvoeding is het afkolven van melk voor de borstvoeding en het zachtjes inwrijven van de afgekolfde melk in de tepel. De reden hiervoor is dat moedermelk kan helpen de tepel zachter te maken en een antibacteriële bescherming kan bieden aan de aangetaste tepels.

Kunnen er complicaties optreden?

De meest voorkomende complicatie bij tepelkloven is infectie. Als een infectie zich ver genoeg verspreidt, kan dit leiden tot mastitis of een borstabces en kan een chirurgische ingreep nodig zijn om de wond te draineren en de infectie te verwijderen, maar als deze problemen vroeg genoeg worden behandeld, kunnen ze meestal worden vermeden. Borstinfecties kunnen ook optreden als de borstvoedende baby spruw heeft, een veel voorkomende vorm van schimmelinfectie. Door spruw kunnen de tepels gaan barsten en jeuken, wat tepelkloven kan verergeren. Als uw baby spruw heeft, moet u uw tepels na de borstvoeding in warm water spoelen om overtollige moedermelk te verwijderen, want gist gedijt goed in moedermelk.

De meeste kloofjes zijn van korte duur en verdwijnen meestal na verloop van tijd en soms zonder behandeling. Als het probleem terugkomt of verergert, kan er een infectie zijn ontstaan. In dergelijke gevallen kan een medische diagnose en een agressievere vorm van behandeling nodig zijn.