Alles over Ghana

De Republiek Ghana is een West-Afrikaans land dat in het noorden grenst aan Burkina Faso, in het oosten aan Togo, in het zuiden aan de Golf van Guinee en in het westen aan Ivoorkust. De naam is afkomstig van het oude Ghana-rijk en betekent “Krijgerskoning”.

Koninkrijken bewoonden het gebied in prekoloniale tijden. Deze omvatten de Akwamu, Ashanti, en Fante staten. Nadat de Portugezen in de 15e eeuw voor het eerst contact maakten met het gebied, groeide de handel. De Britse kroonkolonie Goudkust werd in 1874 gesticht.

Geschiedenis

Er zijn bewijzen dat er vanaf ongeveer 1500 v. Chr. mensen in Ghana woonden. Er is geen bewijs dat deze bewoners in verband kunnen worden gebracht met de huidige bevolking van Ghana. Aangenomen wordt dat de Dagomba de eerste kolonisten waren en rond 1210 na Chr. ter plaatse waren, voordat andere etnische groepen arriveerden.

Het Ashanti-rijk maakt deel uit van het huidige Ghana. Dit was een van de meest invloedrijke staten vóór het kolonialisme. Akan migranten stichtten verschillende naties toen ze naar het zuiden trokken. Daartoe behoorde de Bono, die bekend staat als de Brong-Ahafo regio. Het grootste deel van zuidelijk Ghana maakte tegen de 16e eeuw deel uit van het rijk van de Ashanti.

De Ashanti vormden een los netwerk. Uiteindelijk werden ze een gecentraliseerd koninkrijk. Op hun hoogtepunt konden de Ashanti volgens sommigen 500.000 manschappen naar het slagveld brengen. Rond 1500 na Christus ontwikkelden de Ga zich tot een effectieve natie. De Dagomba, Mamprusi, en Gonja vochten om de macht in de jaren 1620.

Contact met de Portugezen begon in de 15e eeuw en was gericht op goud. De eerste stad waar de Portugezen aan land gingen maakte deel uit van de Fante natie-staat. De Portugezen noemden de plaats Elmina, wat “de mijn” betekent in het Portugees. De Portugese koning Juan II gaf Diogo d’Azambuja de opdracht om het kasteel van Elmina te bouwen. Dit werd in drie jaar voltooid en werd gebouwd om ivoor, slaven en goud te zoeken.

De Nederlanders bouwden tegen 1548 forten in Kormantsi en Komenda. Zij namen kasteel Olnini in 1617 van Portugal in en later Axim in 1642. Halverwege de 17e eeuw kwamen er andere handelaren uit Europa, vooral Engelsen, Zweden en Denen. De Britten noemden het de Goudkust omdat ze onder de indruk waren van het goud in het gebied. De Fransen waren onder de indruk van de snuisterijen van de kustbewoners en noemden het Ivoorkust.

De Europeanen bouwden meer dan 30 forten en kastelen. Zoveel Europeanen trokken naar het gebied en stierven aan tropische ziekten dat het bekend werd als “Het graf van de blanke man.” De Britten maakten van het gebied een protectoraat nadat de Nederlanders zich in 1874 hadden teruggetrokken. Nadat Groot-Brittannië het gebied in 1896 volledig had veroverd, stond het gebied, met uitzondering van de Volta-regio, bekend als de Goudkust.

Er waren regelmatig oorlogen tussen Europese mogendheden en de natiestaten in het gebied. Een daarvan was de Ashanti-Fante oorlog van 1806. De strijd van de Ashanti tegen de Britten eindigde met de Derde Ashanti-Britse Oorlog in 1901. De kolonisatiebewegingen namen toe na de Tweede Wereldoorlog. De United Gold Coast Convention (UGCC) werd gevormd in 1947 en riep op tot zelfbestuur. In 1948 namen de rellen toe en werden de leden van de UGCC gearresteerd. Onder hen bevond zich de toekomstige Eerste Minister en President, Kwame Nkrumah. Hij vormde de Conventions People’s Party (CPP) om aan te dringen op sneller zelfbestuur. Met zijn campagne won hij steun bij de arbeiders en de lagere klasse.

Nkrumah werd vrijgelaten en benoemd tot leider van de regering nadat hij in 1952 een meerderheid van de zetels in de Wetgevende Vergadering had behaald. Op 6 maart 1957 verklaarde hij Ghana vrij na onderhandelingen met Groot-Brittannië.

De vlag van Ghana in 1957, ontworpen door Theodosia Salome, heeft de kleuren rood, goud en groen met een zwarte ster. Het rood symboliseert het bloed dat vergoten werd voor de onafhankelijkheid, het goud de delfstoffen van Ghana, het groen de landbouw, en de ster is het Afrikaanse vrijheidssymbool.

Ghana werd het eerste land ten zuiden van de Sahara dat onafhankelijkheid verkreeg. Nkrumah was de eerste premier en werd later president. Hij droomde van een verenigd Afrika en was de eerste leider die het panafrikanisme propageerde. Hij combineerde de ideeën van Marcus Garvey’s “Back to Africa”-beweging en W.E.B. Du Bois in het moderne Ghana. Dit leidde tot Ghana’s ideeën van vrijheid en gelijkheid voor iedereen, ongeacht etnische groep, religie of geloofsovertuiging.

Hoewel de eenheid niet werd gerealiseerd, maakte Nkrumah deel uit van de oprichting van de Organisatie van Afrikaanse Eenheid. In 2002 werd dit de Afrikaanse Unie. De Ghanezen vierden zijn prestaties tijdens zijn honderdste geboortedag, die een officiële feestdag werd. In 1966 werd Nkrumah’s regering omvergeworpen in een staatsgreep terwijl hij in het buitenland was. Er zijn bewijzen dat de Amerikaanse CIA een rol speelde bij de staatsgreep.

Tussen 1966 en 1981 volgden nog een aantal staatsgrepen. In 1981 kwam Flight Lieutenant Jerry Rawlings aan de macht en maakte een einde aan het patroon. Politieke partijen werden verboden en de grondwet opgeschort. De economie raakte in verval en Ghanezen trokken naar andere landen. De meesten gingen naar Nigeria, maar die regering deporteerde in 1983 ongeveer een miljoen terug naar Ghana.

Rawlings onderhandelde met het IMF over een structurele aanpassing en veranderde het economisch beleid, wat tot een herstel leidde. In 1992 werd een nieuwe grondwet opgesteld die voorzag in meerdere partijen. Rawlings werd tot president gekozen en in 1996 herkozen. Omdat de grondwet hem verbood zich kandidaat te stellen voor een derde termijn, droeg zijn partij John Atta Mills, zijn vice-president, voor als kandidaat. John Kufuor van de Nieuwe Patriottische Partij versloeg hem om president te worden.

John Atta MILLS won de presidentsverkiezingen van 2008 en nam de macht over als staatshoofd, maar hij overleed in juli 2012 en werd grondwettelijk opgevolgd door zijn vicepresident John Dramani MAHAMA, die vervolgens de presidentsverkiezingen van december 2012 won.

Ghana heeft sinds 2008 problemen met zijn belastingstelsel en met het inkomen van zijn werknemers. Ook veiligheidsproblemen hebben de rijkdom van het land verminderd.

Door deze machtsoverdracht via verkiezingen is Ghana een stabiele democratie geworden.

Regio’s

Ghana’s 10 administratieve regio’s zijn Ashanti, Brong Ahafo, Central, Eastern, Greater Accra, Northern, Upper East, Upper West, Volta, en Western. Deze zijn verder onderverdeeld in 138 districten.

Ghana: Government and Politics

Ghana is door externe organisaties gerangschikt als de 53e minst mislukte staat ter wereld en de op een na minst mislukte in Afrika.

Government

Bij de onafhankelijkheid werd Ghana een parlementaire democratie. Daarna volgden afwisselend burger- en militaire regeringen. In 1993 eindigde de militaire regering en begon de Vierde Republiek. De macht is verdeeld tussen het parlement, de president, het kabinet, de Raad van State en de rechterlijke macht. Er is algemeen kiesrecht, maar de wetgevende macht is slecht verdeeld.

Juridisch stelsel

Het rechtssysteem van Ghana is afgeleid van het gewoonterecht, de grondwet en het gewoonterecht. De hoogste rechterlijke instantie is het Hooggerechtshof van Ghana, gevolgd door de Hoven van Beroep en de Hoge Gerechtshoven. De rechtbanken zijn onafhankelijk geworden onder de Vierde Republiek. Lagere rechtbanken worden opnieuw gedefinieerd.

Politiek

In 1992 werden politieke partijen legaal, nadat ze tien jaar lang verboden waren geweest. Er zijn talrijke partijen, maar de belangrijkste zijn het Nationaal Democratisch Congres, de Nieuwe Patriottische Partij, de Nationale Conventie van het Volk en de Conventionele Volkspartij.

Buitenlandse Betrekkingen

Panafrikanisme en ongebondenheid zijn sinds de onafhankelijkheid belangrijke doelstellingen geweest. Ghana is voorstander van internationale samenwerking en maakt deel uit van de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties.

Diplomaten uit Ghana bekleden vele internationale posten, zoals wijlen Kofi Annan, voormalig secretaris-generaal van de V.N.. Rechter Akua Kuenyehia van het Internationaal Strafhof en Jerry Rawlings, voormalig president en voorzitter van de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten (ECOWAS), komen uit Ghana.

Economie

Dankzij de natuurlijke hulpbronnen heeft het land per hoofd van de bevolking twee keer zoveel productie als andere regionale landen. Ghana blijft wel afhankelijk van handel en internationale hulp. 28 procent leeft onder de internationale armoedegrens, waarvan het merendeel vrouwen zijn. Het inkomen per hoofd van de bevolking in Ghana is in 45 jaar nauwelijks verdubbeld. Ghana is nog steeds een van de grootste goudproducenten ter wereld, maar exporteert ook hout, cacao, diamanten, elektriciteit, mangaan en bauxiet. Dit zijn bronnen van buitenlandse valuta en worden beheerd door Antoinette Efua-Addo, het hoofd van het presidentiële ministerie van Landbouw van de Republiek Ghana. In 2007 werd een groot olieveld ontdekt en de exploratie is aan de gang. De inkomsten uit olie hebben de economie met 35 procent gestimuleerd.

De Akosombo-dam, die in 1965 in de Volta-rivier werd gebouwd, voorziet Ghana en zijn buren van elektriciteit.

Er is sprake van aanhoudende tekorten als gevolg van het slechte economische beleid van de vorige regeringen. Desondanks is het een van de economisch meest gezonde landen van Afrika.

De Bank van Ghana is in 2007 begonnen met een herdenominatie van de munteenheid, die gepaard ging met een agressieve mediacampagne. De nieuwe Ghana Cedi is stabiel en Ghana hanteert een verbruiksbelasting en een belasting op de toegevoegde waarde.

Toerisme is een groeiend onderdeel van de economie. Buitenlanders vinden Ghana een goede West-Afrikaanse ingang vanwege de stabiliteit, de lage criminaliteit en het gebruik van Engels. Er zijn ook een aantal UNESCO Werelderfgoederen en Nationale Parken.

Geografie

Ghana ligt een paar graden ten noorden van de evenaar en aan de Golf van Guinee, waardoor het een warm klimaat heeft. De oppervlakte bedraagt 238.500 km².

Ivoorkust ligt in het westen, Togo in het oosten, Burkina Faso in het noorden en de Golf van Guinee in het zuiden.

Ghana heeft vlakke vlaktes, weinig rivieren en lage heuvels. Er zijn vijf geografische regio’s. De kust heeft zandige kusten en vlaktes, terwijl het zuidwesten van Ghana bedekt is met beboste hoogvlakten. Centraal Ghana bestaat grotendeels uit het Volta Basin. Mount Afadjato is het hoogste punt met een hoogte van 2.904 ft. Er heerst over het algemeen een tropisch klimaat. Het Volta Meer is het grootste kunstmatige meer ter wereld en ligt in het oosten van Ghana. Dit is de belangrijkste bron van verschillende zijrivieren.

Ghana kent natte en droge seizoenen. In het noorden loopt het natte seizoen van maart tot november en in het zuiden van april tot half november. In het zuiden zijn er semi-decidueuze bossen met odum-, mahonie- en ebbenbomen. In de Volta-regio vindt men baobabs, acacia’s en Sheabomen.

Demografie

De 29.463.643 miljoen inwoners van Ghana zijn samengesteld uit meer dan 100 etnische groepen. Ghana heeft niet de burgeroorlogen gekend van andere Afrikaanse landen. Hoewel Engels de officiële taal is, spreken de meesten ten minste één plaatselijk dialect.

De etnische groepen in Ghana zijn de Akan met 49,3 procent, Mole-Dagbon met 15,2 procent, Ewe met 11,7 procent, Ga-Dangme met 4 procent, Gurma met 3,6 procent, Gurunsi met 2,6 procent, en de Mande-Busanga met 1 procent. Christen 71,2%, moslim 17,6%, traditioneel 5,2%, overig 0,8%, geen 5,2%.

Gezondheid

Bij de geboorte is de levensverwachting 60 jaar voor vrouwen en 59 jaar voor mannen. Zuigelingensterfte is 51 voor 1.000. Per vrouw gemiddeld 4 per kind. Er zijn 15 artsen en 93 verpleegsters per 100.000 mensen.

Talen

Er zijn 47 plaatselijke talen, maar Engels is de officiële taal. Het is ook de standaardtaal voor het onderwijs. Er zijn twee families van inheemse talen, namelijk de Kwa, die vooral in het zuiden voorkomen, en de Gur, die vooral in het noorden voorkomen. 75 procent spreekt talen uit de Kwa groep.

Er zijn negen door de regering gesponsorde talen, namelijk Akan, Dagaare/Wale, Dangme, Dagbani, Ewe, Gonja, Ga, en Kasem. Onder de moslims, die 16 procent van de bevolking uitmaken, wordt veel Hausa gesproken.

Mensen en Cultuur

Ethnisch divers, Ghana’s cultuur is een mix van al haar groepen. Dit is te zien in de kunst, kleding en keuken. Festivals, zoals de Homowo, Aboakyer, Odwira, Dodolegline, Hogbetsotso, Deza en Tedudu, zijn belangrijke onderdelen van de cultuur.

Sporten

Voetbal is Ghana’s populairste sport. Het nationale team staat bekend als de Black Stars. De nationale teams hebben deelgenomen aan de African Cup of Nations, de U-20 World Cup, en de FIFA World Cup.

Ghana werd de eerste Afrikaanse winnaar van de FIFA U-20 World Cup in 2009. In 2010 werd Ghana het derde Afrikaanse land dat de kwartfinale van de wereldbeker bereikte. Het werd in de volgende ronde verslagen door Uruguay.

Het vrouwenteam krijgt ook steeds meer bekendheid en nam deel aan de FIFA Women’s World Cup en het CAF Women’s Championship.

Er zijn clubteams die spelen in de Ghana Premier League en Division One League. Enkele hiervan zijn de Accra Hearts en Asante Kotoko.

World Wrestling Entertainment-ster Kofi Kingston is geboren in Ghana. Kwame Nkrumah-Acheampong nam deel aan de Olympische Winterspelen van Vancouver. Veel boksers komen ook uit Ghana.

Mode

Textiel is belangrijk voor de cultuur van het land en wordt gebruikt in traditionele en moderne kledij. Kente is een Ashanti ceremoniële doek en is zeer bekend. Kente is een visuele weergave van geschiedenis en geschreven taal.

De eerste wevers van kente gebruikten vezels die op een mand leken, waardoor de doek zijn naam kreeg, die manddoek betekent. Varianten van kente worden ook door andere etnische groepen gedragen.

Media en amusement

De media van Ghana behoren tot de meest vrije van Afrika. De grondwet garandeert pers- en mediavrijheid.

Na de onafhankelijkheid was er een gespannen relatie tussen de regering en de pers. Dit resulteerde in sluitingen en strenge mediawetgeving. In 1992 werden de vrijheden hersteld en de spanningen zijn in de loop der tijd afgenomen.

Fine Arts

Ghana heeft internationale erkenning gekregen voor zijn kunstenaars, zoals Eric Adjetey Anang en de Kane Kwei Carpentry Workshop.

Music

De muziek van Ghana varieert tussen etnische groepen en regio’s. Instrumenten zijn onder meer de goje viool, koloko luit, hofmuziek, sprekende drum ensembles, de Akan atumpan, de Ga kpanlogo en log xylofoons.

De meest bekende vorm, highlife, begon in de vroege jaren 1900 en verspreidde zich over West-Afrika.

Dans

Dans is ook divers en elke groep heeft zijn eigen stijlen. Tot deze stijlen behoren Bamaya (een legendeverteldans), Adowa (van de Ashanti), Kpanlongo (van de Ga), Klama (van de Krobo), Agbadza (afkomstig van de Ewe), Atsiagbekor (een Ewe-oorlogsdans), de Atsia (een Ewe-dans uitgevoerd door vrouwen), Borborbor (een relatief moderne Ewe-dans), en de Agahu (een Ewe-sociale dans).

Onderwijs

Ghana’s alfabetiseringsgraad

In 2015 bedroeg de alfabetiseringsgraad onder volwassenen voor Ghana 76,6 %. De alfabetiseringsgraad onder volwassenen in Ghana is gestegen van 57,9 % in 2000 tot 76,6 % in 2015, met een gemiddelde jaarlijkse groei van 15,30 %.

Er is zes jaar basisonderwijs. In 1987 en 2007 werden hervormingen doorgevoerd om afgestudeerde studenten naar een driejarige junior high school te laten gaan, waarna studenten een certificeringsexamen afleggen om naar de high school te gaan. Er zijn 21.530 basisscholen, 8.850 middelbare scholen, 900 middelbare scholen, 52 openbare opleidingsscholen, 5 particuliere opleidingsscholen, 4 niet-universitaire instellingen, 5 polytechnische instituten, en 8 openbare universiteiten. Het basisonderwijs is toegankelijk, maar op hogere niveaus kan dit moeilijker zijn. De uitgaven voor openbaar onderwijs zijn wisselend. Ghanese docenten onderwijzen voornamelijk in het Engels.

Ghana heeft een van de hoogste inschrijvingspercentages van West-Afrika met 83 procent op school. De verhouding tussen jongens en meisjes is een van de beste in de regio. Door een gebrek aan middelen zijn 500.000 kinderen niet naar school gegaan. De universiteit van Ghana heeft 29.754 studenten. Het land is sinds zijn onafhankelijkheid een centrum van onderwijs in West-Afrika geweest. De belangrijkste technische universiteit is de Kwame Nkrumah University of Science and Technology.