Foto’s: Chamionat
Op 8-jarige leeftijd kon Alex Ovechkin nog niet eens schaatsen, maar twee jaar later domineerde hij op het ijs. De Russische media Championat publiceerde onlangs een artikel dat het begin van Alex Ovechkin’s start in ijshockey traceerde, helemaal terug tot de leeftijd van 2. Het artikel bevat interviews met Ovechkin’s ouders, zoals zij herinneren hoe het allemaal begon voor de Grote 8. Terwijl Ovechkin’s ouders Alex’s wens om hockey te spelen ondersteunden, was het Alex’s interne drive en passie voor het spel, en een toegewijde coach in Vyacheslav Kirillov, die hem uiteindelijk de ijshockeyspeler maakte die hij vandaag is.
Alexander Ovechkin werd op 17 september 1985 in Moskou geboren in een sportfamilie. De moeder van de toekomstige hockeyster Tatjana Ovechkina (als meisje Kabaeva) is een beroemde Sovjetbasketbalspeelster, tweevoudig Olympisch kampioene, winnares van de Wereld- en Europese kampioenschappen, Geëerd Sportmeester van de USSR en Geëerd Trainer van Rusland.
Mikhail Ovechkin, de vader van Alexander, is een voormalig profvoetballer.
Beide ouders van Ovi hebben hun carrière volledig gewijd aan de sportgemeenschap Dynamo, zodat Alexander geen andere keuze had dan zich bij de rangen van de blauwwitten aan te sluiten.
Maar waarom koos de zoon van een basketballer en een voetballer plotseling voor hockey? De vader van Ovechkin zei dat Alex op 8-jarige leeftijd onverwachts zijn liefde voor de sport toonde. Volgens Mikhail gebeurde alles bij toeval.
“Dynamo speelde met wie – dat weet ik niet meer. De jongste zoon (Alex) zat bij de TV te spelen. Ik schakelde van programma, zag ijshockey en besloot de score te achterhalen. Hij merkte dat ik weer ergens wilde klikken, en toen zei Sasha plotseling: “nee, nee, laat het!” Hiermee is het allemaal begonnen, “herinnerde Mikhail zich in een interview met Sport Express.
Hoewel, Tatyana Ovechkina heeft een iets andere versie, volgens welke de zoon al veel eerder, op een onbewust niveau, geïnteresseerd raakte in het spel.
Alexander maakte de keuze ten gunste van hockey op tweejarige leeftijd, toen zijn moeder hem aan de vooravond van de Nieuwjaarsvakantie meenam naar de winkel Children’s World. In de winkel vond Alex de plastic helm, stick en puck zo mooi dat hij niet meer weg wilde voordat Tatjana de eerste ijshockeyset van zijn leven voor hem kocht.
Op 8-jarige leeftijd nam Mikhail zijn zoon mee naar de vertrouwde Dynamo-coach Alexander Filippov, maar die weigerde de jongen mee te nemen: De spelers in de groep van 1985 waren al enkele jaren getraind, en Ovechkin wist niet eens hoe hij moest schaatsen. De toekomstige NHL-superster moest naar een andere coach, Vjatsjeslav Kirillov, met wie Ovi vanaf nul basis hockeyvaardigheden begon te leren.
Ovechkins ouders deelden aanvankelijk niet de belangstelling voor de hobby van de zoon. Mikhail en Tatyana vonden de sport te traumatisch, en veeleisende banen lieten hen niet toe hun zoon regelmatig mee te nemen naar de trainingen.
“Toen we hem voor het eerst met hockey in aanraking brachten, duurde dat niet lang. Het feit is dat mijn man en ik – toen het hoofd van het Dynamo vrouwenbasketbalteam – regelmatig op een road trip waren, en Sasha stopte een tijdje met hockeyen,” zei Tatyana Ovechkina in een interview.
Het was coach Kirillov die iets in Alex zag, en ook zijn oudere broer Sergei, die Alex volledig steunde in zijn streven, en Alexander eigenlijk dwong om terug te keren naar het spel.
“Toen Sasha en ik weer kwamen, hadden ze een wedstrijd met Spartak. Hij zat helemaal achteraan op de bank. Twee periodes lang speelde hij niet. Ik keek, huilend: “Laten we naar huis gaan!” -Sasha zei wacht. En in de derde periode, zette de coach hem in. Waarna hij het ijs bijna nooit meer verliet,” herinnerde de moeder van Ovechkin zich.
Vanaf dat moment werd Alexanders ijshockeyopleiding serieus genomen. Zijn grootvader of broer Sergej, met wie de jongen erg close was, nam hem mee naar de training, en daarna kwam Mikhail erbij, ter wille van de carrière van zijn zoon, die steeds beter werd. Op het ijs werkte Vjatsjeslav Kirillov nauw samen met Ovechkin, en boetseerde letterlijk een groot speler uit Alexander.
“Mensen weten bijna niets over Sasja’s eerste coach, Kirillov. Over de man die zijn hele ziel in mijn zoon legde, en aan wie Sasha alles te danken heeft. Na elke training, vertelde hij hem waar hij aan moest werken – en Sasha bleef en werkte. We kwamen naar Kirillov voor extra lessen. Vroeger was het team op de ene helft van het ijs bezig, en op de andere was Kirillov met Alex bezig. Dat was me wat! Deze man was als een tweede vader voor Sasja,” haalde Michail warme herinneringen op aan de eerste coach van zijn briljante zoon. Helaas overleed Vjatsjeslav Kirillov op 29-jarige leeftijd aan hartproblemen. Hij overleefde zelfs de eerste successen van zijn beste pupil niet.
Een enorm talent kreeg Ovechkin vanaf zijn geboorte mee. In combinatie met hard werken, een goede opvoeding in een sportfamilie en een enorme liefde voor hockey, werd Alexander al in zijn jeugd een groot speler.
Ovechkin overleefde op 10-jarige leeftijd het verlies van zijn broer Sergei, die omkwam bij een auto-ongeluk, maar wist zich psychologisch te herpakken en gaat sindsdien het ijs op, alsof hij voor twee speelt. De oudste zoon van Ovechkin begon immers ijshockey te spelen, en volgens Alexander zelf was het Sergei die Ovi motiveerde om te gaan sporten, hem het ware pad wees, “hem leerde tot het einde te vechten en alles van zichzelf te geven op het ijs.”
Op 10-jarige leeftijd kwam de jonge sluipschutter terecht in het Dynamo Moskou-systeem, en begon hij voor kinderteams te spelen in het Moskou-kampioenschap. Ovechkin was, zoals elk groot talent, zijn tijd ver vooruit, speelde voor de oudsten, maar hij was altijd de beste hockeyspeler. Niet alleen vaardigheid, maar ook karakter hielp.
“Ik herinner me Sasha’s jeugd in de Dynamo-school vanaf zijn tiende. Het team verliest, de jongens keren terug naar de kleedkamer, iedereen – hee hee, ha ha, en mijn ene zit – huilt! Tranen – met een vinger! “Hoe hebben we verloren ?!” En wat een gevechten waren er in de kleedkamer! De kracht werd weggenomen. “Jij, zo-en-zo, gaf me de puck niet!” Wacht! Hij haatte zijn hele leven verliezen, “herinnerde de vader van Ovechkin zich.
Alexander was de echte leider van het team van zijn kinderen, waar hij op 10-jarige leeftijd opviel door schaatsen, grootte, en het bezit van de puck. Ovi nam graag de controle over het spel, en omcirkelde zijn rivalen. De video van de wedstrijden van de jonge Ovechkin (#8, natuurlijk) laat zien dat hij al op jonge leeftijd de ijsbaan domineerde.
Al op kinderniveau scoorde Ovechkin niet alleen veel, maar ook in bosjes. Hier volgt een veelzeggend verhaal over dit onderwerp, ooit verteld door vader Mikhail.
“Toen Sasha een jaar of 12 leek te zijn, kwam ik erachter dat Pavel Bure op die leeftijd 56 doelpunten had gemaakt. Mijn zoon stond op dat moment op 53 doelpunten, en de laatste wedstrijd van het seizoen was nog bezig. Weet je wat Sasha deed nadat ik hem over het record van Bure had verteld? Hij scoorde zes doelpunten! Toen realiseerde ik me dat er iets uit deze jongen zou komen. Rond dezelfde tijd begonnen scouts over hem te praten.”
Ja, op 12-jarige leeftijd brak Ovechkin het unieke record van Bure en raakte voor het eerst geïnteresseerd in de mondiale hockeygemeenschap. Mensen die naar kinderhockey keken, beseften al dat het belangrijkste talent van de generatie in de Dynamoschool groeide.
Van het Dynamo-team van 1985, dat Kirillov niet op de been bracht (hij werd om de een of andere reden uit de groep gehaald), verwierf behalve Ovechkin geen enkele andere speler bijna evenveel professionele bekendheid. Konstantin Fomichev en Vladimir Mochalov slaagden er enkel in om de Premier League te halen, Konstantin Romanov en Vladimir Karpov speelden zelfs een beetje in de KHL voor Barys en Vityaz, maar in geen enkel opzicht te vergelijken met de The Great 8 uit Washington.
Ovechkin werd op 15-jarige leeftijd overgeplaatst naar een volwassen team, en in het seizoen 2001/2002 van de Russische Super League haalde Dynamo hoofdtrainer Vladimir Semenov de 16-jarige Ovechkin voor het eerst naar het team: Alexander speelde 22 wedstrijden, scoorde 4 (2 + 2) ) punten. Een jaar later brak Ovi al records van het juniorenteam van Rusland, op 17-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de nationale ploeg van het land op het Eurotour-stadium en bracht hij het eerste volledige seizoen voor Dynamo door. Nog voor hij volwassen was, werd Ovechkin het hoofddoel van de NHL clubs in de draft, en werd bijna gekozen door Florida in 2003, maar de zwendel van de Panthers om rechten te krijgen op een 17-jarige Europese speler (dit was verboden door de regels van de loterij), werd snel afgewezen, en de deal ging niet door.
Ovechkin speelde voor Dynamo van 2001 tot 2005, won Super League goud in het seizoen 2004/2005, en belandde toen bijna bij Vanguard , maar Alexander vertrok uiteindelijk naar de NHL. Daar staat hij nog steeds briljant, nu al als een levende legende van Washington. Hij scoort het meest, breekt records, wint titels en houdt net zo onbaatzuchtig als in zijn jeugd van hockey.
Hier vindt u het hele artikel.
Interview met de eerste professionele hockeycoach van Alex Ovechkin
Voordat hij De Grote Acht Werd: Een interview met de 18-jarige Alex Ovechkin
Alex Ovechkin and the Dynamic Dynamos – Russian Super League Champions 15 Years Ago
How The Florida Panthers Schemed To Draft Alex Ovechkin in 2003.
By Jon Sorensen