Al Gore Biografie

Verrassende wending

In de zomer van 1992, koos Bill Clinton (1946-) Gore als zijn running mate (vice-presidentskandidaat). De keuze verraste veel mensen omdat het een einde maakte aan een lange traditie van kandidaten die partners kozen om “een evenwicht te vinden”, dat wil zeggen, door partners van verschillende leeftijden of uit verschillende delen van het land te kiezen. Beide mannen waren ongeveer even oud, kwamen uit dezelfde regio en hadden een vergelijkbare reputatie en politieke opvattingen. Clintons idee was om als campagnethema een nieuwe generatie van leiderschap te projecteren. Gore zorgde voor evenwicht voor Clinton met zijn ervaring in buitenlands en defensiebeleid, zijn kennis van milieu en nieuwe technologie, en zijn imago als eerlijke familieman.

Het hoogtepunt voor velen die de campagnes van 1992 volgden was een reeks debatten, waarvan er één Gore en zijn tegenstander betrof, Republikein Dan Quayle (1947-)

Al Gore.
Geproduceerd met toestemming van

Archive Photos, Inc.

en de onafhankelijke James B. Stockdale (1923-). De debatten werden gekenmerkt door komische momenten, toen Quayle en Gore ruzie maakten over de bewoordingen van Gore’s boek Earth in the Balance. Stockdale gaf toe dat hij zijn gehoorapparaat had uitgezet. Quayle viel Gore’s staat van dienst op het gebied van milieuzorg aan en beweerde dat Gore bedreigde diersoorten (dieren die van de aarde dreigen te verdwijnen) boven de banen van mensen plaatste. Gore betoogde dat een goed geleid milieuprogramma banen zou creëren en tegelijkertijd de natuur zou behouden.

In 1997 werd Gore’s reputatie geschaad toen hij toegaf tijdens de presidentscampagne van 1996 vanuit het Witte Huis telefoontjes te hebben gepleegd om fondsen te werven. Gore hield een persconferentie om zijn daden te verdedigen en zei dat hij niets illegaals had gedaan. Gore kreeg ook kritiek toen hij tijdens een reis naar China het glas hief en een toost uitbracht op een ambtenaar genaamd Li Peng (1928-). Li Peng was betrokken bij het bloedbad op het Tiananmen Plein in 1989, toen soldaten duizenden studenten en arbeiders doodden die demonstreerden voor democratie in Peking, China.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.