Amerika heeft meer gevangenen dan enig ander ontwikkeld land in de wereld, en vorige week was president Obama de eerste zittende president van de VS die een federale gevangenis bezocht. Een blik in de meest beruchte gevangenissen van de Verenigde Staten zal iedereen koude rillingen bezorgen – ze zijn koud, hard en verstoken van kleur. Obama riep op tot grote gevangenishervormingen, waaronder het verlagen van straffen voor niet-gewelddadige misdrijven en het aanpakken van problemen als seksueel geweld en overbevolking. Zoveel mensen opgesloten houden is ook extreem duur – Obama zei op Twitter dat de VS elk jaar 80 miljard dollar uitgeeft aan het gevangeniswezen, wat in plaats daarvan bijvoorbeeld gebruikt zou kunnen worden om het salaris van elke middelbare schoolleraar in Amerika te verdubbelen.
De meer dan twee miljoen Amerikanen achter de tralies hebben dagelijks te maken met strijd om alleen maar veilig te blijven, gezond te blijven, en basisbenodigdheden te krijgen. Vrouwen in de gevangenis hebben met nog meer problemen te maken, omdat het gevangenissysteem meestal een sekseneutraal beleid voert dat geen rekening houdt met de specifieke behoeften van vrouwen, zoals maandverband en toiletpapier. Het is moeilijk voor te stellen hoe het leven is in een maximaal beveiligde gevangenis, waar gedetineerden nauwelijks tijd buiten hun cel doorbrengen, laat staan buiten in de open lucht, en nauwelijks contact hebben met andere mensen. En sommige gevangenissen zijn veel erger dan andere.
Hier ziet u een glimp van hoe het leven in Amerika’s drie beruchtste gevangenissen eruitziet.
De ADX
De United States Penitentiary Administrative Maximum Facility in Florence, Colorado (bekend als de ADX) is de zwaarste gevangenis van Amerika. Tot voor kort was er weinig bekend over wat er plaatsvond in de enige federale supermax gevangenis van het land, maar een rechtszaak die in 2012 door 11 ADX-gevangenen is aangespannen tegen het Bureau of Prisons heeft onthuld hoe zwaar het leven in de ADX kan zijn. De gevangenen beweren dat de gevangenis geesteszieken niet goed diagnosticeert of behandelt; de rechtszaak werd aangespannen na de zelfmoord van gevangene José Martin Vega in 2010.
Het ADX kan tot 500 gevangenen huisvesten en is momenteel de thuisbasis van Ted Kaczynski (de Unabomber), Timothy McVeigh (de bommenlegger van Oklahoma City), en Dzhokhar Tsarnaev (de bommenlegger van de Boston Marathon). Volgens The New York Times leven ADX-gevangenen in betonnen cellen van 2 bij 2 meter met metalen schuifdeuren, een enkel raam van 2,5 cm breed, een wasbak/wc-combinatie en een automatische douche. De meeste gevangenen mogen maximaal 10 uur per week buiten hun cel doorbrengen, in een overdekte fitnessruimte zonder ramen of in een individuele kooi op het buitenterrein. Zelfs de maaltijden worden in hun cel geserveerd. Robert Hood, een voormalig directeur van ADX, vertelde The New York Times:
Deze plek is niet ontworpen voor menselijkheid. Als je 23 uur per dag in een kamer zit met een spleet van een raam waar je niet eens de Rocky Mountains kunt zien – laten we eerlijk zijn. Het is niet ontworpen voor rehabilitatie. Punt uit. Einde verhaal.
San Quentin
San Quentin State Prison in Marin County, Californië, is de thuisbasis van de grootste dodencellen in de V.S.., met 708 van de meer dan 3.000 gevangenen die op hun executie wachten. Hoewel San Quentin minder somber is dan de ADX, is het nog steeds een harde gevangenis. Individuele cellen zijn 48 vierkante meter groot en worden afgesloten door rijen zwarte tralies. Gewone gevangenen mogen regelmatiger hun cel uit en hebben meer contact met andere gevangenen en bewakers, maar dodencel gevangenen mogen maar vijf uur per dag buiten hun kleine cel doorbrengen, en ze mogen maar om de andere dag douchen. Geestesziekten zijn ook een groot probleem in San Quentin, en een door de rechtbank aangewezen monitor heeft vastgesteld dat ongeveer drie dozijn dodencellengevangenen intramurale geestelijke gezondheidszorg nodig hebben. De gevangenis werkt momenteel aan de opening van een ziekenhuis met 40 bedden voor geesteszieken.
Sing Sing
Sing Sing is een beruchte maximaal beveiligde gevangenis in Ossining, New York, die wordt beheerd door het New York State Department of Corrections. Het is een gevaarlijke plek, zowel voor de gevangenen als voor de werknemers. De gevangenis heeft vandaag de dag meer dan 2000 gevangenen en staat bekend als een van Amerika’s zwaarste gevangenissen (de elektrische stoel werd gebruikt voor executies totdat deze in 1972 verboden werd). Ted Conover’s boek Newjack: Guarding Sing Sing onthulde hoe gevaarlijk het leven in de gevangenis kan zijn: Er zijn regelmatig bendegevechten, maar ook geweld tussen bewakers en gevangenen. Conover beschrijft ook het vervallen gebouw: de gangen en trappen zijn in verval, en het dak lekt vaak als het regent, wat het nog deprimerender maakt om daar opgesloten te zitten. In een rapport over de inrichting van The Correctional Association of New York werden meerdere problemen geconstateerd, waaronder beperkte toegang tot medische zorg, verbale intimidatie en fysieke confrontaties tussen personeel en gedetineerden en tussen gedetineerden onderling, bendevorming en het gebruik van gesmokkelde drugs.
Het leven in deze beruchte gevangenissen is geen peulenschil. Uiteraard zijn niet alle Amerikaanse gevangenissen zo somber als de ADX, San Quentin en Sing Sing, maar ze bieden wel een kijkje in de harde operaties van het Amerikaanse gevangenissysteem.
Afbeeldingen: Getty Images (2)