Ik ben een grote nerd over de Britse cultuur sinds ik een kleine babe was. Ik bedoel Harry Potter, duh, maar ook mijn tante was getrouwd met een Brit en reisde constant heen en weer vanuit Londen, om vervolgens haar obsessie voor Engeland aan mij door te geven. Ik denk dat ik waarschijnlijk de enige 9-jarige was die alles wist over Koning Henry’s zes vrouwen. Gescheiden, onthoofd, gestorven, gescheiden, onthoofd, overleefd – ik heb het nog steeds! Gelukkig ging ik als tiener over van 15e-eeuwse vorsten naar David Beckham, de Spice Girls en Bridget Jones, maar mijn liefde voor alles wat Engels is, is nooit afgenomen, zelfs niet toen ik fulltime naar Londen verhuisde en te maken kreeg met een aantal minder sprookjesachtige aspecten van het leven in de Big Smoke. Hoewel we ons meer zorgen zouden moeten maken over ontbossing en oceaanvervuiling, begrijp ik volkomen waarom iedereen zich druk maakt over het feit dat Meghan Markle het eerste LA-meisje is dat in de koninklijke familie trouwt. Trouwen met een Britse prins is iets waar velen van ons al tijden over fantaseren! Ik bedoel, wie kan het ons kwalijk nemen?
Het lijkt er tenslotte op dat Amerikaanse vrouwen en Britse mannen hand in hand gaan. Zoals iemand die ik voor dit stuk interviewde het formuleerde: “Ik weet niet of ik terug naar Amerika zou kunnen verhuizen en daar weer zou kunnen daten. Britse mannen zijn zulke heren en beleefd en willen graag een relatie…het lijkt goed te matchen met extraverte, luidruchtigere Amerikaanse vrouwen!”
Hoewel ik een geboren en getogen Californiër ben, heb ik alleen Britse jongens gedate in Londen, dus ik heb een beetje ervaring in de materie. Voornamelijk twee vriendjes, een dozijn twijfelachtige Tinder dates, en nog veel meer interessante ontmoetingen in de verschillende clubs, pubs en bars in Londen, dus ik kan je uit de eerste hand vertellen dat niet elke jongen met een Brits accent je van je voeten zal vegen, hoewel een paar het misschien proberen. Na een terugblik op mijn tijd in de Londense dating scene en het interviewen van een paar vrienden die in Anglo-Amerikaanse relaties hebben gezeten, zijn hier vijf dingen waar je op voorbereid moet zijn voordat je probeert je eigen Prins Harry te strikken…
Vraag ze eerst uit, omdat ze dat waarschijnlijk niet zullen doen
In feite, als een Britse kerel naar je toekomt om je te versieren in een club of bar, is hij waarschijnlijk zo dronken dat hij nauwelijks kan zien. De meeste Britse mannen zijn pijnlijk beleefd en het maakt niet uit hoeveel ‘kom hier en vraag om mijn verdomde nummer’-blikken je hen toeschiet, zullen je niet benaderen. Hoewel hun aarzeling frustrerend kan zijn, legt het wel de verantwoordelijkheid bij ons dames om zelf het initiatief te nemen! #Feminism!
“Ze maken misschien oogcontact, maar verder dan dat gaat het niet. Als een Britse man je benadert, is dat heel zeldzaam. Het is zelfs zo zeldzaam dat mensen meestal denken dat ze raar zijn of erg dronken. Helaas is dat vaak zeer juist!” – Virginia (AR, USA)
Britten zijn over het algemeen wat gereserveerder
Over alles behalve seks (skip to #5 for that one). Maar in het algemeen zijn de Britten niet super lichtgeraakt over hun gevoelens, of hun fysieke uitingen van genegenheid, of fysieke uitingen van wat dan ook eigenlijk. Britten zullen bijvoorbeeld achter je staan op de roltrap en je lang aanstaren in plaats van hun stem te gebruiken en ‘excuseer me’ te zeggen. Aan de andere kant, wij Amerikanen zijn extra als de hel en zijn hier schreeuwen en schreeuwen over letterlijk alles. Het stereotype van de stijve bovenlip is hier zeker waar!
“Ze kunnen terughoudend zijn in het tonen van affectie in het openbaar…familie ontmoeten is anders omdat ze terughoudender zijn in hun uitingen van affectie. Het is vreemd om ze niet te horen zeggen dat ze van elkaar houden” – Naomi (NV, VS)
Remember to use your inside voice
Als je de kans krijgt om met een Britse jongen te praten, is de kans groot dat je normale stem zo’n 10 decibel luider is dan hij gewend is, dus je zou hem een beetje kunnen afschrikken. In alle eerlijkheid, hij kan een beetje schrik nodig hebben, maar wees je ervan bewust dat als een Britse jongen je met lichte vrees aankijkt, dat waarschijnlijk is omdat hij het gevoel heeft dat je schreeuwt of onnodig opgewonden bent. Ga voorzichtig te werk, maar verminder nooit je glans!
“Amerikanen: stop met schreeuwen, we zijn hier” – Charlie (Londen, UK)
Bereid je voor om te drinken. Heel veel. En misschien op een dinsdag
In Londen en de rest van het Verenigd Koninkrijk, betekent op een date gaan bijna 100% dat je iets gaat drinken. In Amerika, is er meer een mix van activiteiten beschikbaar voor eerste afspraakjes, zoals bowlen of naar de film gaan (Engelsen zijn fancy en noemen het de bioscoop). Hier aan Queen E’s kant van de vijver, gaan alle eerste afspraakjes onvermijdelijk gepaard met het drinken van 4 of 5 pinten. Ook heeft niemand hier moeite met drinken op een doordeweekse avond – iets waar wij Amerikanen veel verstandiger in zijn!
“First dates with Brits ALWAYS include alcohol. Een koffiedate is nooit een optie. Alcohol is nodig om ze los te maken” – Erin (CT, USA)
Ze bewegen veel sneller
En daarmee bedoel ik niet dat ze altijd aan het joggen zijn. Hoewel, om eerlijk te zijn, Londenaren lopen als geen ander, maar ik dwaal af. Wat ik bedoelde was dat de Britten op het eerste afspraakje graag uit de bol gaan, terwijl Amerikanen over het algemeen wat terughoudender zijn over het hele gedoe. Immers, Groot-Brittannië is technisch gezien Europees! Nou ja, in ieder geval nog een jaartje of zo… #Brexit
“Ik heb geleerd dat als een man je vraagt of je ‘langs wilt komen voor een kopje thee’ ze seks willen hebben. Het is het Britse equivalent van ‘Wil je boven komen kijken?’ en daar was ik niet op voorbereid, ik wilde alleen maar thee.” – Emily (CT, VS)
Hoe dan ook, als puntje bij paaltje komt, onthoud dan…
“Britten en Amerikanen zijn allebei even goed in staat om fuckboys te zijn, alleen op verschillende manieren!”
– Leandra (NY, USA)
*Namen zijn veranderd en commentaren zijn licht bewerkt voor de duidelijkheid.
De auteur, Rhiannon Yee, bezocht UC Berkeley voor een Bachelors Degree in Media Studies. Tijdens haar studie aan de UC Berkeley, studeerde Rhiannon in het buitenland in Londen, waar ze verliefd werd op de stad. Na haar afstuderen verhuisde ze terug naar Londen om te werken voor het University of California Education Abroad Programme. Momenteel volgt ze een Master in Reclame & Public Relations aan Richmond the American International University, waar ze momenteel werkt aan haar dissertatie over #Anglo-Amerikaanse relaties en culturele verschillen met betrekking tot dating in Londen. Dit artikel is een deel van haar proefschrift! Wanneer ze niet woedend aan het typen is over dating, verdeelt Rhiannon haar tijd tussen part-time werken als Events Assistant voor de University of California Trust (UK), stagelopen bij een PR bureau, en het runnen van haar US vs UK food blog, Tacos & Teacakes. U kunt contact met haar opnemen via e-mail, LinkedIn of op Twitter.