13 Voors en Tegens van Kwantitatieve Onderzoeksmethoden

Kwantitatief onderzoek maakt gebruik van wiskundige, statistische en computationele hulpmiddelen om resultaten af te leiden. Deze structuur creëert een overtuigingskracht voor de bestudeerde doelen, omdat het problemen kwantificeert om te begrijpen hoe wijdverbreid ze zijn.

Door dit proces creëert het onderzoek een projecteerbaar resultaat dat van toepassing is op de grotere algemene bevolking.

In plaats van een subjectief overzicht te geven zoals kwalitatief onderzoek biedt, identificeert kwantitatief onderzoek gestructureerde oorzaak-en-gevolgrelaties. Zodra het probleem door de betrokkenen bij het onderzoek is geïdentificeerd, kunnen ook de factoren die met het probleem samenhangen, worden geïdentificeerd. Experimenten en enquêtes zijn de primaire hulpmiddelen van deze onderzoeksmethode om specifieke resultaten te creëren, zelfs wanneer onafhankelijke of onderling afhankelijke factoren aanwezig zijn.

Dit zijn de voors en tegens van kwantitatief onderzoek om te overwegen.

Lijst van de voors van kwantitatief onderzoek

1. Het verzamelen van gegevens gebeurt snel bij kwantitatief onderzoek.
Omdat de datapunten van kwantitatief onderzoek enquêtes, experimenten en het verzamelen in real time impliceren, zijn er weinig vertragingen bij het verzamelen van te onderzoeken materiaal. Dat betekent dat de bestudeerde informatie zeer snel kan worden geanalyseerd in vergelijking met andere onderzoeksmethoden. De noodzaak om systemen te scheiden of variabelen te identificeren is ook niet zo overheersend bij deze optie.

2. De steekproeven van kwantitatief onderzoek zijn gerandomiseerd.
Quantitatief onderzoek maakt gebruik van een gerandomiseerd proces om informatie te verzamelen, waardoor wordt voorkomen dat vooringenomenheid in de gegevens terechtkomt. Deze willekeurigheid creëert een bijkomend voordeel in die zin dat de informatie die via dit onderzoek wordt verkregen vervolgens statistisch kan worden toegepast op de rest van de bevolkingsgroep die wordt bestudeerd. Hoewel de mogelijkheid bestaat dat sommige demografische gegevens ondanks de randomisatie worden weggelaten, zodat fouten ontstaan wanneer het onderzoek op iedereen wordt toegepast, maken de resultaten van dit type onderzoek het mogelijk om relevante gegevens te verzamelen in een fractie van de tijd die andere methoden vergen.

3. Het biedt betrouwbare en herhaalbare informatie.
Quantitatief onderzoek valideert zichzelf door consistente resultaten te bieden wanneer dezelfde gegevenspunten onder gerandomiseerde omstandigheden worden onderzocht. Hoewel u verschillende percentages of kleine variaties in andere resultaten kunt krijgen, creëert herhaalde informatie de basis voor zekerheid in toekomstige planningsprocessen. Bedrijven kunnen hun boodschappen of programma’s op basis van deze resultaten afstemmen op specifieke behoeften in hun gemeenschap. De statistieken worden een betrouwbare bron die vertrouwen biedt aan het besluitvormingsproces.

4. Je kunt je bevindingen generaliseren met kwantitatief onderzoek.
Het probleem met andere soorten onderzoek is dat er geen generalisatie-effect mogelijk is met de datapunten die ze verzamelen. Kwantitatieve informatie biedt misschien een overzicht in plaats van specificiteit wanneer naar doelgroepen wordt gekeken, maar dat maakt het ook mogelijk om kernonderwerpen, behoeften of wensen te identificeren. Elke bevinding die via deze methode wordt ontwikkeld, kan verder gaan dan de deelnemersgroep en betrekking hebben op de gehele demografische groep waarnaar met dit werk wordt gekeken. Dat maakt het mogelijk probleemgebieden te identificeren voordat moeilijkheden de kans krijgen te beginnen.

5. Het onderzoek is anoniem.
Onderzoekers gebruiken vaak kwantitatieve gegevens wanneer ze gevoelige onderwerpen bestuderen, vanwege de anonimiteit die daarmee gepaard gaat. Mensen hoeven zich in de verzamelde gegevens niet specifiek te identificeren. Zelfs als enquêtes of interviews aan elk individu worden uitgedeeld, komt hun persoonlijke informatie niet op het formulier terecht. Deze opzet vermindert het risico van valse resultaten, omdat sommige deelnemers aan het onderzoek zich schamen of verontrust zijn over de onderwerpsgesprekken waarbij zij betrokken zijn.

6. U kunt het onderzoek op afstand uitvoeren.
Quantitatief onderzoek vereist niet dat de deelnemers zich op een specifieke locatie melden om de gegevens te verzamelen. U kunt met individuen aan de telefoon spreken, online enquêtes uitvoeren of andere methoden op afstand gebruiken waarbij informatie van de ene partij naar de andere kan gaan. Hoewel het aantal vragen dat u stelt of de moeilijkheidsgraad ervan van invloed kan zijn op hoeveel mensen ervoor kiezen om deel te nemen, heeft de enige echte kostenfactor voor de deelnemers betrekking op hun tijd. Dat kan deze optie een stuk goedkoper maken dan andere methoden.

7. Bij kwantitatief onderzoek wordt informatie uit een grotere steekproef gebruikt.
Qualitatief onderzoek moet kleine steekproeven gebruiken omdat de onderzoekers diepgaande datapunten moeten verzamelen. Dit kost veel tijd, waardoor er minder mensen bij betrokken zijn. De structuur van kwantitatief onderzoek maakt het mogelijk bredere studies uit te voeren, wat een grotere nauwkeurigheid mogelijk maakt bij pogingen om generalisaties te maken over het betrokken onderwerp. Er zijn ook minder variabelen die de resultaten kunnen vertekenen, omdat je te maken hebt met informatie op korte termijn in plaats van met open vragen.

Lijst van de nadelen van kwantitatief onderzoek

1. Je kunt geen follow-up geven aan antwoorden bij kwantitatief onderzoek.
Quantitatief onderzoek biedt een belangrijke beperking: je kunt niet teruggaan naar deelnemers nadat ze een enquête hebben ingevuld als er nog meer vragen te stellen zijn. Er is een beperkte kans om de in het onderzoek gegeven antwoorden te peilen, waardoor er minder datapunten zijn om te onderzoeken in vergelijking met andere methoden. Er is nog steeds het voordeel van anonimiteit, maar als een enquête onovertuigende of twijfelachtige resultaten oplevert, is er geen manier om de geldigheid van de gegevens te verifiëren. Als genoeg deelnemers gelijksoortige antwoorden inleveren, kan dit de gegevens scheeftrekken op een manier die niet van toepassing is op de algemene bevolking.

2. De kenmerken van de deelnemers zijn mogelijk niet van toepassing op de algemene bevolking.
Er is altijd een risico dat het onderzoek dat met de kwantitatieve methode is verzameld, niet van toepassing is op de algemene bevolking. Het is gemakkelijk valse correlaties te trekken omdat de informatie uit willekeurige bronnen lijkt te komen. Ondanks de inspanningen om vertekening te voorkomen, zijn de kenmerken van een gerandomiseerde steekproef niet gegarandeerd op iedereen van toepassing. Dat betekent dat de enige zekerheid die deze methode biedt, is dat de gegevens van toepassing zijn op degenen die ervoor kiezen om deel te nemen.

3. Je kunt niet bepalen of antwoorden waar zijn of niet.
Onderzoekers die de kwantitatieve methode gebruiken, moeten werken vanuit de veronderstelling dat alle antwoorden die hun via enquêtes, tests en experimenten worden gegeven, op een fundament van waarheid zijn gebaseerd. Er zijn geen face-to-face contacten bij deze methode, wat betekent dat interviewers of onderzoekers niet in staat zijn om de waarheidsgetrouwheid of authenticiteit van elk resultaat te peilen.

Een onderzoek uit 2011 gepubliceerd door Psychology Today keek naar hoe vaak mensen liegen in hun dagelijks leven. Deelnemers werd gevraagd naar het aantal leugens dat ze in de afgelopen 24 uur vertelden. 40% van de steekproefgroep gaf aan een leugen te hebben verteld, met een mediaan van 1,65 leugens per dag. Meer dan 22% van de leugens werd verteld door slechts 1% van de steekproef. Wat zou er gebeuren als de steekproef uit deze 1% groep zou komen?

4. Bij kwantitatief onderzoek moet rekening worden gehouden met een kostenfactor.
Alle onderzoek brengt kosten met zich mee. Je kunt niet om dit feit heen. Als we kijken naar de prijs van experimenten en onderzoek binnen de kwantitatieve methode, kost een enkel resultaat mist meer dan $100.000. Zelfs het houden van een focusgroep is duur, met slechts vier groepen deelnemers van de overheid of het bedrijfsleven die tot 60.000 dollar kosten om het werk uit te voeren. Het grootste deel van de kosten heeft te maken met de doelgroepen die u wilt onderzoeken, wat de objecten zijn en of u het werk online of via de telefoon kunt doen.

5. U krijgt geen toegang tot specifieke feedbackgegevens.
Laten we zeggen dat u kwantitatief onderzoek wilt doen naar een nieuwe tandpasta die u op de markt wilt brengen. Met deze methode kunt u een specifieke hypothese onderzoeken (d.w.z. deze tandpasta reinigt de tanden beter dan dit andere product). U kunt de statistieken gebruiken om generalisaties te maken (bv. 70% van de mensen zegt dat deze tandpasta beter reinigt, wat betekent dat dit uw potentiële klantenbestand is). Wat u niet krijgt, zijn specifieke feedbackdetails die u kunnen helpen het product te verfijnen. Als niemand de tandpasta lekker vindt omdat hij naar stinkdier ruikt, zal die 70% die zegt dat hij beter schoonmaakt, het product toch niet kopen.

6. Het creëert de mogelijkheid van een onnatuurlijke omgeving.
Bij het uitvoeren van kwantitatief onderzoek worden de inspanningen soms verricht in omgevingen die onnatuurlijk zijn voor de groep. Wanneer dit nadeel zich voordoet, zullen de resultaten vaak verschillen van wat zou worden ontdekt met voorbeelden uit de echte wereld. Dat betekent dat onderzoekers nog steeds de resultaten kunnen manipuleren, zelfs met gerandomiseerde deelnemers, vanwege het werk in een omgeving die bevorderlijk is voor de antwoorden die zij via deze methode willen krijgen.

Deze voor- en nadelen van kwantitatief onderzoek kijken naar de waarde van de verzamelde informatie versus de authenticiteit en de kosten om te verzamelen. Het is goedkoper dan andere onderzoeksmethoden, maar met zijn beperkingen is deze optie niet altijd de beste keuze om te maken wanneer u op zoek bent naar specifieke gegevenspunten voordat u een kritieke beslissing neemt.

Blogpost Auteur Credentials
Louise Gaille is de auteur van deze post. Ze behaalde haar B.A. in Economie aan de Universiteit van Washington. Louise is niet alleen een doorgewinterde schrijfster, maar heeft ook bijna tien jaar ervaring in het bank- en financiewezen. Als u suggesties hebt om deze post beter te maken, ga dan hier om ons team te contacteren.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.