10 Must-Read Brain Science And Psychology Studies Of 2016

Photographer: Kiyoshi Ota/Bloomberg

Terwijl 2016 zijn deel van chaos zag, produceerde het ook enkele uitstekende hersenwetenschap en psych onderzoek. Deze lijst is niet bedoeld om uitputtend te zijn (en het is niet in een bepaalde volgorde), maar is eerder een curatie van grote studies die hier bij Neuropsyched zijn behandeld. Het is ook een voorproefje van dingen die komen in het nieuwe jaar voor verschillende onderwerpen-depressie, slaap, wiet, stress en geheugen onder hen.

Marijuana Compounds Show Promise Against Alzheimer’s

Onderzoekers van het Salk Institute ontdekten in 2016 dat de belangrijkste psychoactieve verbinding in marihuana-tetrahydrocannabinol (THC)-en een paar andere actieve verbindingen amyloïde bèta-eiwitten verwijderen van in het lab gekweekte neuronen. Amyloïde is het giftige eiwit waarvan bekend is dat het zich ophoopt in de hersenen van Alzheimerpatiënten. De verbindingen verminderden ook aanzienlijk de cellulaire ontsteking in de hersenen, een onderliggende factor bij de progressie van de ziekte. Hoewel het onderzoek nog preliminair is, is het een voorbeeld van wat er kan worden gewonnen met het bestuderen van de potentiële effecten van marihuanabestanddelen, en waarom het van vitaal belang is dat we de deur naar onderzoek openhouden. Zeker meer te komen over dit in 2017.

Your Brain’s Capacity Is 10 Times Greater Than Anyone Realized

We crediteren onze hersenen met veel opslagcapaciteit en verwerkingskracht, maar onderzoek uit 2016 liet doorschemeren dat we nergens in de buurt van het schatten van hun werkelijke capaciteit zijn geweest. De studie toonde aan dat het menselijk brein minstens zoveel capaciteit heeft als het hele World Wide Web (dat is ongeveer tien keer zo veel als eerder werd gedacht), en het zou nog meer kunnen blijken te zijn. Het gaat allemaal om de verbazingwekkende rekenkracht in synapsen, de verbindingspunten tussen neuronen, die in grootte en vorm veranderen met een grotere frequentie en variatie dan iemand zich tot nu toe realiseerde, en het is die griezelige flexibiliteit die de sleutel bevat tot onze enorme neurale bronnen. Dit is een echte bom op het gebied van neurowetenschappen”, citeert Terry Sejnowski, co-senior auteur van de studie.

Pijnstillers kunnen chronische pijn verergeren

In de categorie onbedoelde gevolgen toonde een studie aan dat slechts vijf dagen morfinebehandeling bij ratten chronische pijn veroorzaakte die maandenlang aanhield door het vrijkomen van pijnsignalen uit cellen in de hersenen en het ruggenmerg te triggeren. Als deze bevindingen ook voor mensen gelden, zou dat de vicieuze cirkel van het gebruik van opioïden op recept helpen verklaren. De medicijnen verdoven de pijn aan de oppervlakte, maar onder de oppervlakte kunnen ze de pijn die een patiënt ervaart verlengen, waardoor het gebruik van de medicijnen wordt verlengd. Aangezien opioïdenverslaving na een relatief korte periode kan beginnen, is het gemakkelijk te zien hoe dit effect zou kunnen bijdragen aan de epidemie van pijnstillerverslaving die zich de afgelopen 15 jaar heeft opgebouwd.

Waarom suikerverslaving zo’n moeilijke gewoonte is om te doorbreken

Onderzoek in 2016 deconstrueerde hoe gewoonten de hersenen opnieuw bedraden, met één in het bijzonder die aantoonde dat neurale “stop” en “go” signalen worden omgekeerd door habituele blootstelling aan suiker. Net als bij drugsverslaving verandert suikerverslaving de manier waarop de hersenen elektrische signalen controleren die gekoppeld zijn aan het nastreven van een beloning of het afremmen van het nastreven. De implicatie is dat hunkeren naar suiker niet alleen een kwestie van eetlust is, maar het resultaat van veranderingen in de hersenen die worden teweeggebracht door gewenning aan een sterk verslavende chemische stof. Dit bewijst eens te meer dat we de effecten van suiker te lang hebben onderschat. (Een andere studie van dat jaar toonde aan hoe fructose de genen beschadigt die ten grondslag liggen aan het geheugen.)

Vinden van genetische links naar geluk en depressie

Een van de grootste studies tot nu toe naar genetische links naar stemming vond overtuigend bewijs dat hoe we de wereld psychologisch ervaren wortels heeft in het genoom. Meer dan 190 onderzoekers in 17 landen analyseerden de genomische gegevens van bijna 300.000 mensen. De resultaten zijn toegespitst op een handvol genetische varianten die verband houden met subjectief welzijn – de gedachten en gevoelens die we hebben over de kwaliteit van ons leven, wat psychologen definiëren als een centraal onderdeel van geluk. Andere varianten bleken verband te houden met depressie en neuroticisme. De volgende grote vragen zijn onder meer hoe deze varianten interageren met onze omgeving, en of depressie genetisch kan worden onthuld voordat het zich ontwikkelt tot een volwaardige stoornis.

Eerste stap in de richting van een preventieve pil tegen Alzheimer

Onderzoek in 2016 opende de deur naar een uiteindelijk preventief medicijn tegen Alzheimer, en mogelijk ook andere neuro-degeneratieve ziekten zoals Parkinson. Wetenschappers van het Baylor College of Medicine, het Texas Children’s Hospital en de Johns Hopkins University School of Medicine richtten zich op manieren om de hoeveelheid toxische eiwitten te verminderen die zich in de loop der jaren ophopen in de hersenen van degenen die vervolgens deze ziekten ontwikkelen, met name het tau-eiwit dat sterk in verband wordt gebracht met de ontwikkeling van Alzheimer. Het onderzoek is een verschuiving van de focus, aangezien de meeste Alzheimer-studies zich hebben geconcentreerd op de latere stadia van de ziekte. Maar de laatste jaren zijn er steeds meer aanwijzingen dat Alzheimer zich in de loop van tientallen jaren ontwikkelt, wat de mogelijkheid opent om de progressie te vertragen voordat er onomkeerbare schade wordt toegebracht aan de hersenen van een patiënt later in het leven. Deze studie markeert een definitieve stap voorwaarts in de behandeling van een ziekte die een op de negen mensen boven de leeftijd van 65 treft.

Hoe slaapapneu de hersenen verandert

Hoewel het moeilijk is om één slaaponderzoek van het jaar te kiezen, springt er voor mij één in het bijzonder uit omdat het de effecten van slaapapneu op de hersenen nauwkeuriger heeft blootgelegd. Apneu is om verschillende redenen een groeiend probleem, onder meer door het verband met beroertes, depressie en verkeersongevallen. Deze studie toonde aan hoe rusteloze nachten van onderbroken ademhaling een chemische rollercoaster in de hersenen teweegbrengen door de neurotransmitters GABA en glutamaat uit te schakelen. De resultaten, die vaak voorkomen bij apneupatiënten, zijn een verhoogde reactie op stress, gebrek aan concentratie en het gevoel dat emoties op de spreekwoordelijke rand van de afgrond balanceren. Meer hierover komt naarmate het slaaponderzoek verder stijgt.

Walking Is Deceptively Simple Brain Medicine

In de categorie praktische wetenschap versterkte onderzoek het belang van gewoon een wandeling maken voor een positieve hersenboost. Onder een stapel studies die het argument ondersteunen, richtte er een uit 2016 zich op hoe wandelen de stemming verbetert, zelfs wanneer we geen effect verwachten. Onderzoekers voerden drie experimenten uit op honderden mensen om uit te vinden of ze een positieve stemmingsboost zouden ervaren tijdens het wandelen, zonder te weten dat wandelen de reden zou kunnen zijn. Zij ontdekten dat slechts 12 minuten wandelen resulteerde in een toename van jovialiteit, kracht, oplettendheid en zelfvertrouwen in vergelijking met dezelfde tijd zittend doorgebracht. Het is belangrijk hier een fundamenteel punt te onderstrepen: voor sommige van de beste hulpmiddelen voor de hersenen die ons ter beschikking staan is geen geld, speciale opleiding of bezoek aan een dokter nodig. Ze vereisen gewoon bewegen.

Facebook’s Effect Op Hoe De Hersenen Relaties Managen

Veel van het psych onderzoek over Facebook heeft zich gericht op de vraag of het een stemmingsverbeteraar of depressie trigger is, en je kunt studies uit 2016 vinden die beide argumenten ondersteunen. De studie waarin ik meer geïnteresseerd ben, vroeg of Facebook verandert hoe we omgaan met relaties. Theoretisch gezien zou een sociale-mediatool waarmee we ons bereik kunnen uitbreiden tot duizenden mensen ons in staat kunnen stellen om cognitief gezien een hoek om te slaan en verder te gaan dan de beperkingen die menselijke sociale groepen eeuwenlang relatief klein hebben gehouden. Of niet. Misschien hebben we over een paar decennia een ander antwoord, maar op dit moment lijkt het erop dat ondanks de grote aantallen sociale media, onze hersenen nog steeds zijn gekalibreerd voor ongeveer 150 algemene relaties, en een veel kleiner aantal hechte relaties. Dunbar’s Number houdt.

Old-Time Memory Hacks Are Still The Best

Ten slotte, in de categorie rage-against-the-digital-machine, vond ik een studie uit 2016 die aantoont waarom “herinneringen door associatie” (of “cue-gebaseerde herinneringen”) zo goed werken. Het gaat allemaal om eenvoudige tijd en plaats nabijheid, volgens de onderzoekers, en geen van de geheugenhacks vereist een computer van welke aard dan ook om te werken. Verfrommeld papier, paperclips en goed geplaatste enveloppen doen de truc bijna feilloos. Naarmate ons leven complexer en stressvoller wordt, wordt praktische wetenschap als deze steeds essentiëler.

Je vindt dit misschien ook leuk: The Top Ten Brain Science And Psychology Studies Of 2015

Je kunt David DiSalvo vinden op Twitter, Facebook, Google Plus, en op zijn website, daviddisalvo.org.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.